زنوزق؛ ماسوله آذربایجان شرقی

به گزارش خبرنگار مهر، از تبریز که به سمت مرند و جلفا حرکت کنید بعد از شهر صوفیان و گذر از روستای پیام و دامنه کوه میشو به سه راهی می رسید که اگر سمت راستش را بگیرید و پیش بروید به روستای زنوزق می رسید.

این روستا از شرق به روستای کردلر، از غرب به روستای درق و از جنوب غرب به شهر زنوز محدود می‌شود. ارتفاع این روستا از سطح دریا 1880 متر است. آب و هوای روستا در فصول بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان، سرد و خشک است.

همجواری این روستا با شهر زنوز که خود بیش از 800 سال قدمت دارد می‌تواند معرف پیشینه تاریخی زنوزق نیز باشد. از دیگر سو، مشترکات فرهنگ عمومی مردم شهر زنوز و این روستا، می‌تواند شاخصهای وابستگی تاریخی این دو مکان را پررنگ‌تر سازد. گفته می‌شود که زنوز و زنوزق تاریخی تقریباً هم‌زمان دارند.

عمده‌ترین محصول باغی روستا سیب است که اشتهار منطقه‌ای دارد، ولی زردآلو و گردو نیز در روستا به عمل می‌آید. جو و یونجه محصولات اصلی زراعی روستا هستند. مراتع سرسبز روستا زمینه مناسبی برای پرورش دام و طیور فراهم نموده است. تولیدات دامی و فرآورده‌های متنوع لبنی از محصولات عمده روستا محسوب می‌شود.

روستای زنوزق در دامنه‌های مرتفع تپه‌های کوهستانی واقع شده و بافتی متراکم و پلکانی دارد.

به عبارتی می توان زنوزق را ماسوله آذربایجان نامید با همان فضا و با همان کارکردهای معماری . سقف خانه پایین تر حیات خانه بالاتر است و حسن همجواری همسایگان به قدری بالاست که اگر روی پشت بام خانه کسی راه بروی یا برگه سیب و زرآلویتان را پهن کنید هیچ کس به جرم مزاحمت برای خانواده دیگران شما را با چوب دستی دنبال نمی کند.

فضاهای موجود واحدهای مسکونی متناسب با نوع فعالیت‌های حرفه‌ای روستاییان شکل گرفته‌اند و کاربری‌های موجود در فضاهای مسکونی شامل اتاق، دهلیز، آشپزخانه، انبار، آغل، دالان، سرویس بهداشتی و حیاط می‌باشد.

معابر روستا شیب زیادی دارند. در بعضی از مسیرها، معابر به صورت پلکانی بوده و عبور و مرور، صرفاً از طریق پله‌های میسر است.

در سالهای اخیر بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با همکاری میراث فرهنگی اقدام به سنگ فرش معابر اصلی روستا کرده و فضایی دلنشین برای گردشگران فراهم ساخته تا عبور و مرور از میان کوچه های تنگ و در هم تنیده روستا را تجربه کنند.

این کوچه های تنگ در فصل چیدن سیب از باغ های زنوزق مملو از بوی مسحور کننده و بهشتی سیب های این روستا می شود  و آدمی را وسوسه به دندان کشیدن گونه های سرخ و سفید سیب هایش می کند و اگر ماجرای خلقت آدم و حوا دوباره تکرار شود مطمئنا باز چاره ای جز هبوط نخواهند داشت.

محله‌های سیدی، آقابابا، بدیر و کدلر اصلی‌ترین محله های روستا هستند. در ساخت خانه‌های بافت قدیمی از مصالح بومی نظیر چوب، خشت، گل و سنگ استفاده شده است، اما در بافت جدید، از مصالح مقاوم آجر، سیمان و‌آهن استفاده می‌شود.

گورستان قدیمی با سنگ نوشته‌های مربوط به قرن نهم هجری قمری، قلعه زنوزق و مسجد زنوزق از جالب‌ترین جاذبه‌های تاریخی این روستا به شمار می‌آیند.

به بالاترین قسمت روستا که بروید در برابر دیدگانتان دره ای را خواهید دید که بی اختیار چشم شما را در خود خیره خواهد کرد.

شکوه و عظمت خالق هستی و زیبایی طبیعت آذربایجان در این دره که تا پای کوهی بلند در کناره آن کشیده شده است در میانه های فصل تابستان تماشایی تر از هر زمان دیگری است و اگر اکنون از آن بالا نگاه کنید تمام دره پر از برف و سفیدی خیره کننده ای است که آدمی را به غلطیدن بر روی خود فرا می خواند.

سوغات روستا شامل زردآلو، قیصی، برگه زردآلو، لواشک، گردو و میوه های سردرختی روستا می شود و البته میهمان کافه های روستا شدن و خوردن دست پخت یک آشپز روستایی طعم این گردش یک روزه را برایتان ماندگار می کند.