مطلب روز گذشته واشنگتن پست درباره رویکرد باراک اوباما در قبال انرژی هسته ای در ایران واکنش های زیادی در رسانه های خارجی داشت. بسیاری از رسانه آن را به عنوان یک رویکرد جدید و در واقع آغاز فصلی نوین در نگرش دموکرات ها در قبال موضوع هسته ای ایران اعلام کردند.
اما این نگاه خیلی برای اسرائیلی ها و پذیرش آن برای تل آویو آسان نبود و به نظر می رسد هنوز هم این رژیم ظرفیت هضم این رویکرد را ندارد. مقام های اسرائیلی همچنان و پس از اعلام این رویکرد تلاش دارند به نوعی بازی باخته را به یک برد شیرین تبدیل کنند.
یک مقام اسرائیلی ناشناس در همین رابطه اظهارات اخیر غلامرضا مصباحیمقدم را دستاویز قرار داده و چنین نتیجه گیری می کند که اعتراف وی به توانایی علمی ایران برای تولید بمب اتمی در واقع مؤید دیدگاه اسرائیل درباره نظامی بودن برنامه هسته ای ایران است.
گرچه به نظر می رسد موضع گیری اخیر باراک اوباما در برابر موضوع هسته ای ایران چیز تازه ای نباشد و این موضع گیری پیشتر بارها به زبان های مختلف از سوی غربی ها اعلام شده، اما این بار این، نوع پیام و نحوه انتقال آن بود که موجب ناخرسندی و احساس تهدید اسرائیل شد.
اوباما این بار پیام خود را نه در یک کنفرانس مطبوعاتی بلکه از طریق پیک و آن هم نخست وزیر ترکیه، کشوری که داعیه ایفای نقشی میانجی در حل تمامی مسائل خاورمیانه را دارد، به ایران فرستاد. این موضوع سبب شد تا تل آویو و بنیامین نتانیاهو این را بعنوان یک پیام مهم و جدی نسبت به اظهارات مشابه در گذشته قلمداد کنند.
این مسئله در کنار برخی از اظهارات متناقض اوباما در ماههای گذشته سبب شد تا حزب حاکم در اسرائیل در آستانه انتخابات آمریکا بر اظهارات اوباما مداقه بیشتری داشته باشد. اختلافات آشکاری که در جریان سفر اخیر بنیامین نتانیاهو به واشنگتن بین او و اوباما بروز کرد، بخوبی مؤید این گمانه زنی است که اوباما بر آن است تا از توهماتی که محافل اسرائیلی از برنامه هسته ای ایران دارند فاصله بگیرد و خود را بیشتر به برآورهای اطلاعاتی که هر دو در تل آویو و واشنگتن متفق القول هستند که برنامه هسته ای ایران ابعاد نظآمی ندارد نزدیک کند.
اظهارات متناقض و توام با احتیاط اوباما در نشست سالیانه کمیته امور عمومی آمریکا- اسرائیل (ایپک) که از آن بسیاری به آغاز تغییر در رویکرد علیه ایران یاد می کنند هم سبب نگرانی های بیشتری تلآویو شده است. اما کاخ سفید به رهبری دموکرات ها بر آن است تا با جمع بندی مثبت از برنامه هسته ای ایران این پیام را به تهران بدهد که چاره ای جز پذیرش واقعیت و پرهیز ار خیال پردازی، به شیوه ای که محاقل سیاسی آمریکا در دوره صدام حسین و در مورد عراق گرفتار آن شدند، بپرهیزد.
-----------------
* حسین امیری
نظر شما