به گزارش خبرنگار مهر، "ژان پل گوبل" پیش از ظهر سه شنبه در همایش بین المللی "دین در آئینه هنر" اظهار داشت: از قرن چهارم فرصت هایی ایجاد شد تا از طریق امپراتوران ظرفیت های زیادی از هنر ایرانی در ایتالیا و روم به منصه ظهور برسد و در همین زمان شعر مذهبی و موسیقی به شکوفایی رسید.
وی ادامه داد: هنر کلاسیک از درون دچار انقلابی شده و خود را نمایان ساخته است و اساس و خلاصه هنر مقوله ای مقدس و غیرقابل دسترس نبود.
گوبل با بیان اینکه عمق هنر در معماری کلیساها نشان دهنده نوعی شکوه و اعتبار بود، گفت: نمونه هایی از این هنر در شعبه های فرهنگی و کلیساها همچنان قابل رویت است.
هنر تقدس خود را در تفسیرسازی کتاب ها ارائه کرده است
وی با بیان اینکه هنر یک نوع بیان مفاهیم مذهبی است و در میان جامعه تقدس خود را در تفسیرسازی کتاب ها ارائه کرده است، اضافه کرد: هنر به شکل تصاویر، موسیقی و ادبیات در خدمت ایمان و اعتقاد قرار گرفت که یک سنت بسیار غنی به شمار می آید.
ژان پل گوبل اظهار داشت: ایجاد و آفرینش کارهای جدید ادبی زیبایی خداوند را در اشکال متنوع نشان می دهد.
وی ادامه داد: تمایز بسیار مشخصی بین هنر و مذهب وجود دارد که در زمان رنسانس این فاصله بیشتر نمایان شد به گونه ای که هنر لزوما نباید در خدمت کلیسای مذهبی و مذهب قرار بگیرد.
شکل درست هنر در روح انسانی نمایان می شود
وی نمایان شدن شکل درست هنر را در روح انسانی دانست و افزود: هنر دری به سوی انسان می گشاید که فراتر از اجسام برویم و این استقلال هنر می تواند ما را به رموز و واقعیت های اجسام رهنمود سازد.
سفیر واتیکان در ایران بیان کرد: در تقرب به کارهای هنری و رسوم مختلف باید تلاش بیشتری برای ایجاد فهم و درک از آنها داشت.
وی ادامه داد: برای پاسخ به کنجکاوی انسانها از طریق تمدن های باستانی باید این اشکال هنری در زمان و جهانی که ایجاد شده اند، جلوه کنند.
وی گفت: تمام هنرهای بدیع با ایمان و اعتقاد در ارتباط هستند و به انسانیت، جلوه و عمق معنایی می بخشد.
نظر شما