به گزارش خبرنگار مهر، دکتر محمد مهدی اصفهانی شامگاه شنبه در همایش طب و تغذیه از دیدگاه اسلام که با حضور جمعی از خانواده پاسداران سپاه استان سمنان در محل حسینیه تیپ 12 قائم سمنان برگزار شد، اظهار داشت: آموزش تغذیه مناسب ترین راز حفظ سلامتی است.
وی طب سنتی را طب الهی دانست و خاطر نشان کرد: بخش مهمی از این طب متأثر از نگاه توحیدی است.
اصفهانی افزود: تأثیرات مثبت یا منفی غذاها نه فقط در خود فرد بلکه در نسل وی هم اثر خواهد گذاشت.
رئیس مرکز تحقیقات علوم قرآن، حدیث و طب دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در زندگی امروز غذاها اهمیت خاصی در حفظ سلامتی انسان دارند، گفت: غذاها علاوه بر آنکه انرژی از دست رفته بدن را جبران می‌کنند، در سوخت و ساز، رشد، حرکت و ترمیم بافت‌ها تأثیر می‌گذارند و با توجه به اثرات خاص و مزاجی خود بر اعضای مختلف جسم و همچنین روح و روان انسان اثر گذاشته و کل موجودیت فرد را متأثر می‌کنند.
اصفهانی رعایت دستورات بهداشتی در خوردن و آشامیدن را یکی از مهم‌ترین عوامل سلامت، شادابی و طول عمر انسان معرفی کرد و افزود: اگر مردم بدانند که چه باید بخورند و چه نخورند، چه اندازه، چگونه و چه زمانی بخورند و نیز دانسته‌های خود را به کار گیرند، بی تردید بسیاری از بیماری‌ها از جامعه بشری رخت برخواهد بست و انسان لذت و طراوت زندگی را خواهد چشید.
وی تصریح کرد: امروزه بسیاری از مردم، سلامت، شادابی و حیات خود را فدای شکم می‌کنند و هیچ‌گاه به نوع و کیفیت غذا توجهی ندارند.
اصفهانی به جایگزین شدن ظروف آلومینیومی به جای ظروف مسی اشاره کرد و افزود: استفاده از این ظروف در سیستم عصبی مؤثر بوده و باعث فراموشی زودرس می‌شود و در سیستم گوارشی و ایمنی نیز عوارض نامطلوبی ایجاد می‌کند.
وی بیان داشت: اصلی‌ترین وعده غذایی صبحانه است و وعده غذایی ناهار را می‌توان به عنوان وعده اصلی در نظر نگرفت.
رئیس مرکز تحقیقات علوم قرآن، حدیث و طب دانشگاه علوم پزشکی به حاضران توصیه کرد: برای اینکه از سنگینی معده رها شوید تا گرسنه نشدید غذا نخورید و خود را کاملاً سیر نکنید، غذا را کامل بجوید.
اصفهانی سلامتی بدن را شرط اول سعادت و خوشبختی انسان عنوان کرد و افزود: انسان در این جهان فقط با وجود سلامتی می تواند لذت زیستن را درک کند و به تعبیر قرآن بشر با تندرستی می تواند از سهم دنیوی خود بهره‌مند شود.
وی در پایان اظهار داشت: در روایات از سلامتی به عنوان نعمتی مخفی یاد می‌کنند و انسان تا زمان برخورداری از این نعمت، ارزش آن را نمی‌داند و تنها زمانی به ارزش آن پی می برد که سلامتی خود را از دست داده باشد، پس باید قدر این نعمت را بدانیم و در حفظ و شکرگزاری این نعمت بکوشیم.
نظر شما