به گزارش خبرگزاری مهر، "دالغا خاتین‌اوغلو" در گفتگو با خبرنگار مهر با موفقیت آمیز خواندن نشست استانبول به چشم انداز همکاری ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی و تاثیر آن درحل موضوع هسته ای جمهوری اسلامی اشاره می کند ومی گوید: پس از همکاری کامل ایران با آژانس بحث برداشته شدن بخشی از تحریم هاعلیه ایران مطرح است و در این مورد امضای یک توافق بزرگ درتهران نیزامکان پذیر است که این می تواند تضمین هایی از سوی غرب به ایران مبنی بر اینکه مورد حمله قرار نخواهد گرفت بدهد.
این نویسنده در ادامه می گوید: غرب برای حل موضوع هسته ای ایران باید دیگر مسائل از جمله حقوق بشر، حمایت ایران از مقاومت حزب الله و دیگر گروهها و در عین حال اختلافات سیاسی را در پرونده هسته ای ایران دخالت ندهد.
وی می گوید: اگر کشورهای غربی حق ایران را برای غنی سازی در چارچوب ان پی تی و پروتکل الحاقی بپذیرند، آنگاه ایران نیز می تواند همکاری بیشتر و عمیق تری داشته باشد.
خاتین اوغلو می گوید: ممکن است ایران به مرحله ای از غنی سازی و تکنولوژی هسته ای برسد که بالقوه توان تولید تسلیحات اتمی را داشته باشد. اما حتی این توانایی نیز الزاما به معنی آن نیست که این کشور چنین کاری را خواهد کرد. برسمیت شناختن حق ایران برای فعالیت های هسته ای صلح آمیز به این کشور اجازه خواهد داد تا اهداف خود را پیگیری کند و حداکثر دستاورد این کشور رسیدن به مرحله ای است که کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی و دیگر کشورها رسیده اند که تسلیحات هسته ای تولید نمی کنند.
این کارشناس جمهوری آذربایجان در بخش دیگری می گوید: هیچ گزینه ای برای حل موضوع هسته ای ایران وجود ندارد مگر اینکه بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی ازتاسیسات اتمی ایران بیشتر شود و همکاریهای تکنیکی میان تهران و آژانس عمیقتر شود.
وی می افزاید: اگر این بازرسی ها بیشترشود سبب خواهد شد تا موضوع هسته‌ای با مسائل سیاسی‌آمیخته نشود ویک رویکرد فنی و تکنیکی به جای یک رویکرد سیاسی- امنیتی برای حل این مسئله پیدا شود. زیرا که هم اکنون واقعا برنامه هسته ای ایران از نقطه غیر قابل برگشت عبور کرده است و توقف آن عملاً ناممکن است.
در پایان این فعال رسانه ای تصریح می کند: غرب و ایران باید موضوع هسته‌ای را از دیگر موضوعات مورد اختلاف جدا کند. یعنی موضوع هسته ای ایران در قالب فنی و تکنیکی و فارغ از مسائل سیاسی حل و فصل شود. در چند دهه اخیر، موارد زیادی می توان نام برد که عدم تفکیک نوع اختلافات فی مابین و تمرکز جداگانه بر هر کدام از گزینه های مورد مناقشه، باعث عمیقتر شدن اختلافات و خلق مشکلات جدید شده است.
نظر شما