به گزارش خبرنگار مهر، این ویژگی، رویشگاه سرخدار افراتخته را در زمره یکی از رویشگاههای منحصر به فرد ایران و حتی جهان قرار داده است تا اینکه در سال ۱۳۷۱ به عنوان ذخیره گاه ژنتیکی ایران معرفی شد.
هرچند که این رویشگاه همانند دیگر مناطق جنگلهای شمال ایران از عوامل تخریب مصون نبوده است ولی شرایط توپوگرافی بسیار ناهموار دامنه های متعدد و پر شیب منطقه سبب شده است تا بخشهایی از رویشگاه همواره به صورت نمونه های بکر و دست نخورده طبیعی باقی بمانند.
سرخدار (Taxus baccata L) متعلق به خانواده Taxaceae بوده که جزو بازدانگان همیشه سبز بدون مجاری رزین است.
این گونه در اکثر کشورهای اروپای معتدله تا عرض ۶۳ درجه در شمال و تا استونی و روسیه سفید در شرق ، غرب آسیا ) جنگلهای قفقاز و هیرکانی ) و شمال آفریقا گسترش یافته است.
سرخدار در جنگلهای شمال ایران در ارتفاعات نسبتاً زیاد دیده می شود که غالبا به صورت پراکنده است ولی در بعضی نقاط از جمله جنگلهای قسمت ییلاقی نهارخوران ترکت جهان نما، افراتخته و سیاه رودبار دره زرین گل علی آباد کتول به صورت انبوه و تقریبا خالص دید ه می شود.
معاون برنامه ریزی استاندار گلستان بر لزوم ایجاد مرکز ملی درختان سرخدار در استان تاکید کرد.
رضا غلامی با اشاره به اهمیت این گونه درختی بر لزوم ایجاد چنین مرکزی در استان تاکید کرد و گفت: این طرح با هدف حفظ و توسعه این گونه درختی انجام می شود.
وی اظهار داشت: از گونه های مختلف گیاهان دارویی موجود در استان سرخدار است که باید برای حفظ آن برنامه ریزی شود.
وی گفت: در حال حاضر در مرکز تحقیقات استان گلستان روی قلمه این درخت تحقیقاتی انجام می شود که با هورمون به ریشه زایی رسیده است.
عباسعلی نوری نیا رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گلستان نیز گفت: بر اساس مطالعات فسیل شناسی، قدمت درختان سرخدار را بالغ بر 190 میلیون سال می دانند و گفته می شود انسان های ماقبل تاریخ آن را می شناخته اند و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه هایشان استفاده می کردند.
وی افزود: از این درخت taxus baccata به دست می آید که در درمان سرطانهای رحم و تخمدان مورد استفاده است.
به گزارش مهر، بر اساس مطالعات فسیل شناسی، قدمت درختان سرخدار را بالغ بر 190 میلیون سال می دانند و گفته می شود انسان های ماقبل تاریخ آن را می شناخته اند و از برگ آن نوعی ماده سمی تهیه و برای آلوده کردن نیزه هایشان استفاده می کردند.
سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند، دارای پوست فلس دار، چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگ های آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد.
بلندی درخت به 9 تا 30 متر و قطر آن به 3 متر می رسد، رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه 10 سانتیمتر است، بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش می شود و سنجاب ها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک می کنند.
این گونه در جنگل های شمال از ارتفاعات افرا تخته علی آباد، پونه آرام علی آباد ، جنگل های نهار خوران تا جنگل های سوادکوه و در دره ها و پرتگاه های گیلان ، مازندران و گرگان همراه با سایر گونه های جنگلی یافت می شود.
نظر شما