به گزارش خبرنگار مهر، این افزایش ناخواسته دستمزدهای نشا برنج درحالی به سراغ شالیکاران مازندرانی آمد که بسیاری از آنان توان پرداخت این میزان دستمزد به هر کارگر را ندارند.
افزایش دستمزد روزانه در حالی قصه هر ساله شالیکاران زحمتکش مازندرانی بوده که کمی کارگران نشا کار، همزمانی کشت نشا در مناطق جلگه ای و دشت از دلایل آن اعلام شده است.
کمبود ماشین آلات کشت مکانیزه در مازندران که بنا به گفته مسئولان جهاد کشاورزی این استان امسال فقط در حدود 100هزار هکتار از230هزار هکتار شالیزار این استان مکانیزه نشا خواهد شد، آرزوی مکانیزاسیون درشالیزارها را نمی تواند به واقعیت تبدیل کند.
این در حالی است که به گفته بسیاری از شالیکاران مازندرانی، دستمزد هر کارگر روزمزد در روزهای نخست کشت نشا حدود 300 هزار ریال بوده است.
به گفته آنان، علاوه بر افزایش هزینه بالا برای کشت نشا، سنگینی و کمرشکن بودن قیمت رو به افزایشی تامین نهادهای کشاورزی شامل کود، سوخت و سموم دفع آفات برنج از مشکلات دیگر شالیکاران مازندرانی است.
شالیکاران مازندرانی که در این موقع از سال برای پرداخت دستمزد کارگران به شدت با مشکل کمبود نقدینگی مواجه می شوند با قرض و یا گرفتن بهره های بالا حاصل دسترنج خود را با خون دل هرچه تمام تر برداشت می کنند.
این افزایش قیمت به همین جا ختم نمی شود و ورود بسیاری از کارگران اتباع پاکستانی با این رقم توسط تعدادی از افراد به عنوان دلال و نماینده آنان برای کشت نشا در روزهای اخیر در شهرستان آمل مشاهده شده است.
این افزایش دستمزد کارگری نشا برنج در روستاها خلاصه نمی شود و رانندگان تاکسی درون شهری که عمدتآ روستایی هستند به دهن بسیاری از آنان مزه کرده و با خالی گذاشتن برخی از خطوط تاکسی شهری، سر از شالیزارها در آوردند.
در حالی که یک کارگر روزمزد از ساعت هفت صبح تا 17 عصر به طورمعمول روزانه بین 500 تا700 متر مربع نشا برنج را انجام می دهد، باید هزینه تامین صبحانه، ناهار و عصرانه را جدا برای کشاورزان کنار گذاشت.
مازندران دارای حدود 230 هزار هکتار شالیزار بوده و با تولید حدود 950هزارتن برنج سفید رتبه نخست تولید این محصول را در کشور دارد.
نظر شما