به گزارش گروه دفاع مقدس خبرگزاري در ابتدا پرويز مسعودي جانباز 25% ضمن بيان مشكلات كلي جانبازان اظهار داشت : اگرشكايت كنيم و يا با خبرنگاران صحبت كنيم مي گويند اين حرفها براي مملكت خطرناك است و دشمن از آن سوء استفاده مي كند؛آنقدرگفتيم و مسئولين توجه نكرده اند كه مجبورمي شويم درد دلهايمان را از طريق روزنامه يا رسانه هاي ديگر به گوششان برسانيم؛ما تنها درخواستي كه داريم اين است كه صحبتهاي ما را از اين طريق به گوش مسئولين برسانيد چون من به اين نتيجه رسيده ام كه مقررات از بالا درست است اما از طرف مسئولين رده پايين اجرا نمي شود و مسؤلين رده بالاي كشور بر اجراي صحيح قوانين نظارتي ندارند.
وي همچنين از بي عدالتي در سيستم اداري گلايه كرد و گفت:در تقسيم حقوق عدالت اجرا نمي شود به طوري كه مثلا نسبت به دو جانباز با درصد مساوي تبعيض قائلند به يكي خانه و امكانات رفاهي مي دهند اما جانبازديگراز اين امكانات محروم است يا به همسرجانباز 60هزارتومان ماهيانه به عنوان حق پرستاري برابر قانون بايد بدهند اما به يكي مي دهند و به ديگري نمي دهند.
به خاطر تبليغات غلطي كه نسبت به دادن امكانات رفاهي به جانبازان مي شود مردم با بدبيني به ما نگاه مي كنند .فكر مي كنند همه اين وعده ها صحيح است و امكانات كشور در اختيار جانبازان است در صورتي كه بيشتر اين تبليغات غلط و دور از واقعيت است.
يكي ازجانبازان شيميايي به نام رضا گودرزي با 35% جانبازي با تشريح چگونگي مجروحيتش در دوران دفاع مقدس نسبت به از بين رفتن جايگاه جانبازان هم دربين مردم و هم نزد مسئولان اظهار تأسف كرده و مي گويد:به خاطر تبليغات غلطي كه نسبت به دادن امكانات رفاهي به جانبازان مي شود مردم با بدبيني به ما نگاه مي كنند چون مي شنوند كه به جانبازان مسكن،خودرو،وام و...مي دهند و فكر مي كنند همه اين وعده ها صحيح است و امكانات كشور در اختيار جانبازان است در صورتي كه بيشتر اين تبليغات غلط و دور از واقعيت است.
وي مي افزايد:ما در نظر مسؤلين كشور مانعي بر سر راهشان هستيم و سر باري بيش نيستيم بدليل آنكه براي يك تقاضاي كوچك بايد التماس كنيم تا آيا بدهند يا ندهند؟تمام جانبازان از مسائل متعددي رنج مي برند و اكثرجانبازان وهمسران و فرزندانشان دچار مشكلات روحي و رواني هستند:بچه هايمان به ما مي گويند كاش فلان هنرپيشه،فوتباليست يا مسئول فلان اداره بوديد نه جانبازتا مي توانستيد مشكلات ما را حل كنيد؛چه جوابي ما بدهيم ؟
اين جانباز شيميايي در ادامه اظهار داشت : شانزده سال حقوقي نمي گرفتيم و بعد از آن 1500تومان ماهانه به جانبازان مي دادند وبعد از مدتي گفتند 150هزارتومان بخشنامه شده است، حالا شما تصور كنيد در اين سالها اين جانباز و خانواده اش چگونه گذران كرده اند و چه صدماتي متحمل شده است؟
كداميك ازمسئولان آمده اند و زندگي ما را از نزديك ديده اند كه ما در كجا،چطور زندگي مي كنيم؟ در تمام مدت پس از جنگ حتي يكبار نشد كه يك نفر از بنياد حتي يك كارمند از پائين ترين رده بنياد به ما سر بزند و وضعيت زندگي و معيشتي ما را از نزديك ببيند و بررسي كند .
وي متذكر شد : تك تك مسئولان مشكلات ما را مي دانند ولي ما از شما مي خواهيم كه كاري كنيد كه مردم متوجه مشكلات ما شوند كه حداقل بدانند تبليغاتي كه در جهت رسيدگي به ما مي‌شود دروغ است . واقعا اگر خيلي براي مسئولين سخت است و فكر مي كنند ما اضافي هستيم،فكر كنند ما مرده ايم .از اين مملكت ما را بيرون كنند و ديه ما را به خانواده هايمان بدهند .
از ديگر افرادي كه دراين جمع حضور داشتند قربانعلي كندواني جانباز و آزاده است كه 9سال در اسارت رژيم بعث عراق بوده است و بر اثر شكنجه هاي نيروهاي بعثي از ناحيه پا نيمه فلج شده است . وي درمورد يكي ديگر ازمسائلي كه جانبازان با آن درگير هستند مي گويد : آيا با وجود يك خانواده شش نفره با حقوقي كه بنياد مي‌دهد مي توان زندگي كرد؟
وي كه دستانش از شدت ناراحتي مي لرزيد در ادامه افزود : كداميك ازمسئولان آمده اند و زندگي ما را از نزديك ديده اند كه ما در كجا،چطور زندگي مي كنيم؛هيچ مديري و هيچ مسئولي به خانواده جانبازان سر نمي زند و يا لااقل نماينده اي براي بازرسي وضعيت معيشتي ما قرار نداده اند؛ يعني در تمام مدت پس از جنگ حتي يكبار نشد كه يك نفر از بنياد حتي يك كارمند از پائين ترين رده بنياد به ما سر بزند و وضعيت زندگي و معيشتي ما را از نزديك ببيند و بررسي كند .من الان با ديدن زن وبچه هايم شرمنده هستم و احساس مي‌كنم آن شكنجه هايي كه در دوران اسارت كشيدم ، شكنجه نبوده بلكه حالا شكنجه مي شوم . در اسارت به ما مي گفتند پناهنده شويد اما ما مقاومت كرديم و مملكت و اسلام را رها نكرديم؛مدام مي گويند به خانواده شهدا وجانبازان رسيدگي مي شود پس كجاست؟
سيد مرتضي ميرزكي از جانبازان شيميايي و اعصاب و روان كه در كربلاي 5 مجروح شده است با بيان مشكلات و مسائل جانبازان به مسئله دارو و درمان جانبازان اشاره كرد و افزود:مشكلات بچه ها زياد است اما به طور خلاصه به چند مورد اشاره دارم:مورد اول؛وضعيت داروي بچه ها است . قبلاً به ما داروهاي خارجي با كيفيت خوب مي دادند اما مدتي است كه داروهاي ساخت ايران جايگزين شده است و چون داروهاي خارجي از كيفيت خوبي برخوردارهستند بالطبع عوارض كمتري را هم بدنبال دارند به طور مثال اگر قبلاً يك كپسول خارجي كه كيفيت بالاو حجم كمي داشت مي خورديم حالا بايد سه كپسول با كيفيت پايين و عوارض بيشتر استفاده كنيم حالا شما دردهاي مفصلي و شيميايي و گوارشي و اعصاب را هم در نظر بگيريد وحساب كنيد چقدر بايد دارو بخوريم و آيا ديگر از لحاظ جسمي و روحي توان داريم؟
|
به من گفتند اينها عوارض شيميايي نيست ، دستت را با سيگار سوزانده اي . كدام انساني مي تواند تمام بدن خود را به اين شكل درآورد و با سيگار بسوزاند به خاطر پول و امكانات ؟ اين كوته فكري تا كي؟ اگر نمي خواهند به ما رسيدگي كنند لااقل نمك برزخم ما نپاشند. |
مسئله دوم؛اين است كه بنياد جانبازان مشكل اعصاب و روان وشيميايي ما را قبول نمي كند و مي گويند سموم شيميايي دفع مي شود در صورتي كه تا چند سال قبل مشكل شيميايي نداشتيم و عوارض شيميايي بعد از هفت هشت سال روي بدنمان خود را نشان داد.
به بنياد مراجعه كردم ومي گويم من دچار مسموميت شيميايي شده ام؛اين زخمها راببينيد بعد آنها مي گويند از كجا معلوم كه آثار سوختگي نباشد؟آخر اين تاولهايي كه مثل اينكه از مغز استخوان انسان مي جوشد و چرك مي كند را مي گويند با سيگار سوخته ؟! حتي من مدارك پزشكي دارم كه خود پزشكان تأييد كرده اند اينها عوارض شيميايي است .كدام انساني مي تواند تمام بدن خود را به اين شكل درآورد و با سيگار بسوزاند به خاطر پول و امكانات . اين كوته فكري تا كي؟ اگر نمي خواهند به ما رسيدگي كنند لااقل نمك برزخم ما نپاشند.
مسئله سوم دفترچه بيمه جانبازان است كه بايد هرچند وقت تمديد اعتبار شود در صورتي كه قبلاً اينطور نبود و دفترچه بيمه ما نيازي به تمديد اعتبار نداشت. اما الان به جانبازان يك دفترچه 18 برگي به مدت 3ماه مي دهند. حالاشما حساب كنيد اكثر جانبازان از زير50%سلامتي برخوردارند . جانبازي كه هم دچارعوارض شيميايي هم گوارشي هم اعصاب و روان و...است و براي هر كدام از اين ناراحتي هاي جسمي اش بايد به يك متخصص مراجعه كند . پزشك اعصاب و روان كه نمي‌تواند براي مشكلات گوارشي دارو بدهد ويا متخصص پوست نمي تواند براي درد مفاصل نسخه بپيچد و . . . حالا آيا با 18برگ نسخه مي‌توان به چند متخصص مراجعه كرد ودارو،راديولوژي،MRI ،آندوسكوپي،آزمايشات مختلف انجام داد آيا اين تعداد برگ در اين مدت كافي است؟
مسئله چهارم؛مسكن اين عزيزان است ،الان اكثر جانبازان با توجه به سن بالا داراي چند فرزند هستند اينها درمكانهايي زندگي مي كنند كه ازنظر بهداشتي و رفاهي در شرايط مناسبي نيست؛پيشنهاد ما اين است كه اين افراد را درمجتمع هايي كه مخصوص جانبازان ساخته شده اسكان دهند بدليل اينكه اولاً رسيدگي بهتري مي شود،ثانياً؛بنياد مي داند كه زير مجموعه شان با چه مشكلاتي مواجه هستند وثالثاً اگر براي يكي از جانبازان مخصوصاً اعصاب و روان مشكلي پيش بيايد همه مي دانند كه او چه كسي است ودرك مي كنند و مورد تمسخر مردمي كه اطلاع ندارند قرار نمي گيرد.
وضعيت ما بد بود ، بدتر شد . بعضي مزاياي ناچيزي كه لااقل در سال هاي قبل كمك كمي براي ما بود نزديك يك سال است قطع شده . مثلا بن ارزاق جانبازان و ديگر مزاياي رفاهي جانبازان از سال گذشته و از زمان ادغام دو بنياد جانبازان و شهيد قطع شده است كه اين بن ها مي توانست كمك هرچند كوچكي در مسائل و مشكلات اقتصادي ما باشد.
مسئله پنجم؛اين است كه فردي را مسئول مراكز بنياد قرار دهند كه از توان مناسب جسمي و روحي برخوردار باشد نه اينكه به فرض فردي كه خود دچار مشكلات عصبي و جسمي است مديريت مركز را داشته باشد ونتواند با جانبازان درست برخورد كند و پاي صحبت ها و درد دل آنها بنشيند .
مسئله ششم وام هايي است كه به جانبازان مي دهند؛مثلا به برخي از جانبازان فرم درخواست وام ايجاد اشتغال به مبلغ يك ميليون و پانصد هزار تومان داده اند كه علاوه بر پرداخت مبلغ وام بايد هفتصد هزار تومان ما به التفاوت آنرا نيز پرداخت كنيم؛بماند اينكه چقدر شروط ديگر دارد و ضمانت هم مي خواهد؛آيا بنياد نمي توانست اين وام را به صورت قرض الحسنه قرار دهد؟حتي برخي وام هاي ديگر هم كه مي‌دهند ، قسط بندي هايش طوري است كه ما با توجه به ميزان حقوقمان توان پرداخت قسط ها را نداريم . درواقع چيزي ارائه كرده اند كه خارج از توان ما است،اين لطف نيست اين عين ظلم است!
رضا قربانپور يكي ديگر ازجانبازان در ادامه صحبتهاي ميرزكي مي گويد:كميسيون پزشكي براي تعيين وضعيت ، مدارك باليني بر مبناي زمان مجروحيت مي خواهد . خب برخي از عمل هاي جراحي كه بر ما صورت گرفته ثبت شده و برخي ديگر ثبت نشده . يا مثلا مجروحيت كسي كه در زير بمباران شيميايي بوده تاييد شده اما كسي كه بعد از بمباران وارد منطقه اي شده كه همه جا آب،زمين ،هوا آلوده بوده و پاكسازي نشده و بعد از سالها عوارض پوستي يا ريوي آن آشكار شده ـالبته برخي از آنها با آزمايش نشان داده مي شودـ چگونه ثابت كند و مدرك بياورد؟
وي به مشكلات جانبازان بعد از ادغام بنياد جانبازان و بنياد شهيد اشاره كرد وگفت: وضعيت ما بد بود ، بدتر شد . بعضي مزاياي ناچيزي كه لااقل در سال هاي قبل كمك كمي براي ما بود نزديك يك سال است قطع شده . مثلا بن ارزاق جانبازان و ديگر مزاياي رفاهي جانبازان از سال گذشته و از زمان ادغام دو بنياد جانبازان و شهيد قطع شده است كه اين بن ها مي توانست كمك هرچند كوچكي در مسائل و مشكلات اقتصادي ما باشد.
ادامه دارد
نظر شما