به گزارش خبرنگار علمي خبرگزاري "مهر" ، بيماري " كارديو ميو پاتي اتساعي " حالتي است كه در آن عضله قلبي د چار ضعف شده ، شروع به بزرگ شدن مي كند . در نتيجه انباشت خون در قلب و برگشت آن به داخل ريه ها نا رسايي احتقاني قلب را بوجود مي آورد .
در بسياري از موارد كارديوميوپاتي اتساعي ، ايديوپاتيك خوانده مي شود ، اين مسئله نشانگر اين است كه پزشكان قادر نبوده اند علت آسيب عضله قلبي را مشخص كنند .
دكتر" اولسون " از انجمن قلب آمريكا در مطالعه خود به اين موضوع پرداخته است . وي در مورد آمار مرگ ومير ناشي از اين بيماري مي گويد : اين بيماري سالا نه باعث مرگ ده هزار نفر در آمريكا مي باشد .
از اوايل دهه 90 در طي چندين مطالعه مشخص شد كه كارديوميوپاتي اتساعي از يك ژن غير طبيعي به ارث ميرسد ، تا آن زمان گمان نمي رفت كه ژنتيك نقش بارزي در اين بيماري داشته باشد . اكنون مطالعات جديد الهام گرفته ازآن يافته هاي دهه 90 هستند .
دكتر اولسون و همكارانش با مطالعه عناصر ژنتيكي در 350 بيمار غير خويشاوند با بيماري كارديوميوپاتي اتساعي توانستند 3 ژن جهش يافته را كه مسئول ساخت پروتئيني به نام " متاوينكولين " بود را شناسايي كنند .
" متاوينكولين " در روند انقباض عضله قلبي ، حائز اهميت است زماني كه ژن كد كننده اين پروتئين جهش مي يابد سلول هاي عضله قلبي نسبت به صدمات بسيار آسيب پذ ير شده و قلب نمي تواند بطور موثري منقبض شده و عمل پمپاژ را انجام دهد . با وجود اينكه تنها درمان واقعا موثر در كارديوميوپاتي اتساعي شد يد پيوند قلب است اما برخي از دارو ها مي توانند زندگي بيمار را طولاني تر كنند .
دكتر مي گويد : يافته هاي ما نشان مي دهد كه كاهش استرس مكانيكي بر روي قلب در اين بيماران سودمند است . دارو هايي كه فشار خون را كاهش داده و از بار كاري قلب مي كاهند مانند " بتا بلوكر ها " و " مهاركننده هاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين " مي توانند آسيب مكانيكي به سلول هاي عضله قلبي را كاهش داده و براي چنين بيماراني مفيد واقع شوند .
نظر شما