گوگن هنرمندی که دلال بود

به گزارش خبرنگار مهر، اوژن آنری پل گوگن؛ نقاش و تندیس‌گر فرانسوی و یکی از مهمترین چهره‌های سبک پسادریافتگری بود.

 در پاریس، کوچه نتردام، شماره 56، پلاکی وجود دارد که نشان می دهد گوگن در 7 ژوئن سال 1848 متولد گردیده است. مادر بزرگ گوگن به نام فلورا تریستان نویسنده و دوست صمیمی ژرژسان بود، مادر گوگن در پرو متولد شد ولی اصلیت او اسپانیایی است. در سال 1855 گوگن پس از مراجعت به فرانسه، وارد آموزشگاه دینی اورلئان شد. در سن 17 سالگی وقتی تحصیلات او خاتمهیافت در یکی از کشتی های تجاری استخدام و به ریودوژانرو رفت، وقتی از این سفر مراجعت کرد، مادرش فوت کرده و خانه شخصی آنها در سن گلود آتش گرفته بود و همچنین خواهر او نیز با یک مرد ثروتمند اهل کشور کلمبیا ازدواج کرده بود، گوگن بی پول، بی پارتی و بی پشت و پناه به یکی از دوستان قدیمی خود پناه برد.

وی او را به رئیس یکی از بانک ها معرفی و رئیس بانک نیز گوگن را به عنوان کارمند بانک استخدام کرد، پس از آن دیگر مسافرت های دور و دراز گوگن را جذب نکرد. گویا او به یک زندگی ساده بورژوازی راضی بود. تمام اعضای بانک از طرز کار، دقت و نظم او رضایت داشتند و در نتیجه وضع گوگن روز به روز بهتر می‌شد. در بانک، گوگن با مردی به نام امیل شوفنکر آشنا و دوست شد، امیل شوفنگر در محله مونت پارناس کارگاهی داشت که عصرها پس از اینکه از بانک فراغت حاصل می کرد در این کارگاه به نقاشی می پرداخت، معاشرت دائمی گوگن با امیل شوفنگر علاقه گوگن را نسبت به نقاشی زیاد کرد، در سال 1873 بود که معاشرت گوگن با امیل شوفنگر سرنوشت گوگن را کاملاً تغییر داد، زیرا شوفنگر موفق گردید که نه فقط به گوگن نقاشی بیاموزد بلکه ذوق هنری او را بپروراند.

 در همین اوان دو دختر دانمارکی برای اقامت موقت به پاریس آمدند و در همان پانسیونی که گوگن اقامت داشت اقامت گزیدند، یکی از آن دو به نام میت گاد مورد علاقه گوگن واقع شد ( در این دوران گوگن جوانی خوش اندام و باهوش بود). مراسم ازدواج آنها در نوامبر سال 1873 در کلیسای لوتر منعقد شد.

 یک زندگی زناشوئی آرام بین گوگن و زوجه دانمارکی او شروع شد و دارای فرزندانی شدند. گوگن بعد از ظهرها برای تماشای نمایشگاه های نقاشی هنرمندانی نظیر برن هایم ولارد به خیابان لافیت می رفت و خود نیز برای خالی نبودن عریضه به تشویق شوفتکر  گاهگاهی به نقاشی می پرداخت، یک روز شوفنکر ناگهان مشاهده کرد که قریحه گوگن در نقاشی بی نظیر است و همین امر سبب شد که هر وقت شوفنکر برای نقاشی مناظر طبیعی به اطراف پاریس می رفت گوگن را با خود می برد.

بعد از چند سال که در ناوگان بازرگانی فرانسه خدمت کرد، به دلالی بورس روی آورد و در فراغت و روزهای تعطیل به نقاشی می‌پرداخت. به تدریج به خرید و گردآوری تابلوهای امپرسیونیستی مشغول شد.

وی اروپا را ترک گفت و به دنبال یک زندگی ساده و ابتدایی به تاهیتی رفت. زیرا معتقد شده بود که نقاشی در آستانه سقوط به ورطه عوام‌فریبی و سطحی نگری قرار گرفته است و همه آن هوشیاری و دانایی که در تمدن اروپا بارور شده بود، نوابغ هنر را عقیم می‌ساخت و اجازه نمی‌داد که قدرت و شدت احساسات خویش را صریح و مستقیم ابراز کند. البته گوگن نخستین کسی نبود که چنین نگرانی‌هایی درباره تمدن داشت.

در تاریخ نقاشی جدید پول گوگن مثل وان گوک نقش بزرگی بازی کرده است. این نقاش امپرسیونیست پس از آن دوباره به موطن خود بازگشت و طی سال‌های 1898 تا 1899در نگارخانه‌ ولار پاریس نمایشگاه انفرادی برپا کرد.

گوگن سرانجام روز هشتم می 1903 در یکی از جزایر مارکیز در جنوب اقیانوس آرام از دنیا رفت.

بعد از مرگ گوگن نمایشگاه بزرگی در سالن پاییز در سال 1906 برای بزرگداشت وی برپا شد و طی آن، این هنرمند برجسته به عنوان پیشتاز حرکت‌های ضدطبیعت‌گرایی، همچون فوویسم در فرانسه و هیجان‌نمایی در آلمان و کشورهای دیگر معرفی شد.