ای کاش گرد و غبار به تهران برسد!

اگر یک روز به یکی از شهرهای خاک گرفته غرب کشور بروید، خیلی خوب متوجه می‌شوید که آلودگی هوا یعنی چه.

با اطمینان می‌توان گفت که آلودگی هوای تهران به گرد پای آلودگی‌های این روزها و این سال‌های شهرهای غربی نمی‌رسد؛ هنوز برای تهرانی‌ها اتفاق نیفتاده که به خاطر آلودگی هوا نتوانند 300- 200 متری خود را به درستی ببینند یا اینکه در اثر ورود آلودگی به حلق، گرفتار سرفه‌های طولانی و شدید شوند، اما متأسفانه این علائم، گرفتاری عادی این روزهای مردمان ساکن استانهای غربی است.

گرد و غبار شدید در اهواز

 

در سال‌های گذشته شاهد بوده‌ایم که مسؤولین مملکتی که البته ساکن غرب کشور هم نیستند، هر چند وقت یکبار (فرقی نمی‌کند چند ما یکبار یا چند روز یکبار یا حتی هر چند ساعت یکبار) اظهارنظری در مورد آلودگی ناشی از ورود ریزگردهای بسیار مضر عربی در شهرهای غربی کشور می‌کنند و همین.

 

گرد و غبار در سنندج

جالب آنکه همین مسؤولین محترم این روزها به شدت مدعی حرکت کشور در مسیر توسعه هستند و از پیشرفت مملکت در عرصه‌های مختلف علوم تجربی اعم از رباتیک و نانوتکنولوژی و حوزه بهداشت و سلامت و غیره سخن می‌گویند، اما چند سال است که نتوانسته‌اند کوچک‌ترین گامی در جهت حل یک مشکل عمده که نیمی از جمعیت کشور را درگیر کرده است، بردارند؛ بگذریم از اینکه شعار عدالت ورزی از جمله مهمترین شعارهای مطرح شده از سوی مسؤولان است و این انتظار به وجود آمده که مدیران محترم باید لااقل به همان اندازه که به موضوع آلودگی هوای تهران توجه دارند، موضوع آلودگیهای مرگ آور ناشی از ورود ریزگردهای عربی به کشور را نیز جدی بگیرند.

نمی‌توان پذیرفت که چون منبع تولید گردوغبارهای کشنده این سال‌ها در خارج از کشور است، پس کاری از دست مسؤولین ما برنمی‌آید؛ این روزها تنها و تنها این احساس در میان مردمان غرب‌نشین ایران به وجود آمده است که چون این معضل گریبانگیر پایتخت‌نشینان نشده است، (هرچند یکی دو باری حاشیه‌های ضعیف آن به تهران هم رسیده و البته واکنش‌های جالب تهرانی‌ها را هم به دنبال داشته) بنابراین مسؤولین محترم مدعی عدالت‌ورزی و حرکت به سمت توسعه پایدار برخلاف حوزه‌های دیگر که از کاهش اعتماد عمومی نسبت به عملکردشان در آن حوزه ها احساس خطر می‌کنند، خطری را از این جهت متوجه کشور نمی‌بینند.

 

گرد و غبار در ایلام

 

از آرزوهای این روزهای مردمان محروم غرب کشور این است که کاش این گرد و غبار بیش از گذشته به تهران هم برسد، نه برای اینکه زحمت زندگی در تهران برای مردم تلاش‌گر آن بیش از پیش شود، که شاید مدیران پایتخت‌نشین کمی بیشتر به فکر عملی کردن شعار عدالت‌ورزی خود بیفتند.