به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات منتشر شده در مجله عصب شناسی نشان می دهد که در حقیقت 3.6 درصد از بزرگسالان آمریکایی دست کم یک بار طی سال گذشته دچار خوابگردی شدند و یک درصد 2 بار در ماه خوابگردی دارند.
نتایج به دست آمده بسیار بیش از چیزی است که مطالعات قبلی نشان می دادند. برای مثال تحقیقات انجام شده در اروپا طی یک دهه نشان می داد که تنها 2 درصد از اروپائیان طی یک سال گذشته به خوابگردی مبتلا هستند.
این درحالی است که تحقیقات جدید نشان می دهد که برخی از بیماریهای مغزی از جمله افسردگی و برخی از داروهای ضد افسردگی ارتباط مستقیمی با خوابگردی دارد.
براساس اظهارات موریس اهایون روانپزشک دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد اظهار داشت: این تحقیقات همچنین ممکن است بتواند راهکارهایی را برای درمان ناهنجاری خوابگردی فراهم کند.
اوهایون اظهار داشت: اکنون ما می دانیم که بزرگترین عوامل مرتبط با خوابگردی چیست و نخستین اقدامی که باید درباره آن انجام داد از بین بردن این عوامل آسیب شناختی چون وقفه تنفسی در خواب، بی خوابی و مصرف الکل است. اما مهمترین مسئله ای که باید به این افراد گفت این است که نباید از این که خوابگرد هستند شرمزده باشند.
خوابگردی؛ مشکلی مزمن
خوابگدری یا somnambulism معمولا طی حرکت سریع چشم (REM) رخ می دهد. براساس اظهارات اوهایون خوابگردها باید این مسئله را جدی بگیرند چرا که این امر ممکن است به جراحات جدی منجر شود. امکان سقوط، رد شدن از روی برخی اشیا یا حتی انجام کارهای پیچیده ای چون رانندگی برای خوابگردها وجود دارد.
کودکان بیشتر از بزرگسالان به خوابگردی مبتلا می شوند، اما تحقیقات این گروه نشان می دهد که یک چهارم از افرادی که مبتلا به ناهنجاری خوابگردی هستند در دوره کودکی یا نوجوانی خود نیز خوابگرد بوده اند.
این تحقیق یکی از نخستین تحقیقهای وسیع درباره خوابگردی بوده که تاکنون در آمریکا انجام شده است. تنها تحقیق درباره شیوع خوابگردی در آمریکا 30 سال پیش انجام شده بود و تنها بر بزرگسالان منطقه لس آنجلس متمرکز شده بود.
در این تحقیق محققان مصاحبه های طولانی با 15929 آمریکایی بالای 18 سال داشته اند که به عنوان نمونه انتخاب شدند. جوان ترین فرد در این گروه 18 ساله و مسن ترین فرد 102 ساله بود.
این تحقیق همچنین نشان می دهد که خوابگردی یک مشکل مزمن است چرا که 80 درصد از خوابگران اظهار داشته اند که بیش از 5 سال دچار خوابگردی بوده و یا هنوز هم دچار آن هستند. تنها یک درصد از شرکت کنندگان در این تحقیق اظهار داشتند که بیش از ماهی دوبار خوابگردی می کند و 2.6 درصد نیز سالانه بین یک تا 12 بار خوابگردی می کنند.
علت خوابگردی چیست؟
به نظر می رسد که خوابگردی یک مولفه ژنتیکی باشد چرا که 30 درصد از خوابگردان گزارش داده اند که یکی از اقوام آنها در خواب راه می رفته است که این امر در مقایسه با 17.2 درصد غیر خوابگردان قرار می گیرد.
اما همچنین عوامل دیگری نیز در این میان نقش دارد. افرادی که ناهنجاری خواب دارند و از بیماریهای چون بی خوابی، قطع نفس هنگام خواب رنج می برند نیز در معرض ابتلا به ناهنجاری بیخوابی به سر می برند.
افرادی که از افسردگی رنج می برند 3.5 برابر بیش تر از افرادی که از نظر مغزی سالم هستند مبتلا به خوابگردی می شوند.
خوابگردی یکی از اختلالات خواب است که در رشته روان‌شناسی خواب مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد. در این حالت بدن بیدار و ذهن در خواب است. در این حالت ممکن است بیمار در خواب راه برود، بدود، لباس بپوشد، حمام کند، رانندگی کند، اشیاء را پرت کند و حتی کسی را به قتل برساند. بر اساس برخی منابع آماری، هجده درصد جمعیت جهان خوابگرد هستند.
نظر شما