۱ خرداد ۱۳۹۱، ۱۳:۰۱

پوروهاب در گفتگو با مهر:

نویسندگان ما بیشتر به معجزات معصومانی مانند امام هادی(ع) پرداخته‌اند

نویسندگان ما بیشتر به معجزات معصومانی مانند امام هادی(ع) پرداخته‌اند

یک شاعر و داستان‌نویس گفت: منابع مکتوب درباره معصومین آخر و امامانی چون حضرت هادی (ع) آن‌چنان کم و محدود نیست، ولی بیشتر مطالب این منابع درباره معجزات و کرامات این شخصیت‌هاست.

محمود پوروهاب، نویسنده کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: درباره شخصیت امام هادی (ع) کتابی به نام «نگین شکسته» نوشته‌ام و آثار دیگری که درباره این شخصیت نوشته‌ام، به صورت تک داستان در دیگر کتاب‌ها منتشر شده‌اند. به هر حال من به دلیل فعالیت در مجله «سلام بچه‌ها» و دفتر تبیلغات اسلامی حوزه علمیه قم، به یک کتابخانه دینی مجهز، دسترسی داشتم و به منابع تاریخی و دینی درباره شخصیت امام هادی (ع) وصل بودم. بنابراین مشکلی از نظر منابعی تاریخی در این زمینه نداشتم.

وی افزود: تعدادی از دوستان نویسنده ما هم هستند که روحانی هستند و اگر منبعی در این زمینه به زبان عربی باشد، آن را برایمان ترجمه و تحلیل می‌کنند. منتهی باز هم پیدا کردن کتاب‌هایی درباره معصومین آخر مانند امام جواد (ع)، امام هادی (ع) و امام عسگری (ع) نسبت به امامان دیگر مانند امام حسن (ع)، امام حسین (ع) یا امام صادق (ع) و امام باقر (ع) مشکل‌تر است. این شخصیت‌ها در کتاب‌ها پرداخت کمتری شده‌اند و پیدا کردن مطالب درباره‌شان نسبت به امامان و معصومان اول، مشکل است. بنابراین نویسنده‌ای که می‌خواهد به عنوان مثال درباره امام هادی (ع) داستان بنویسد، باید بیشتر از نویسنده‌ای که می‌خواهد برای امام حسین (ع) بنویسد، زحمت بکشد و به دنبال منابع بگردد.

این نویسنده گفت:‌ بعضا مطالبی از معصومان آخر وجود دارد که بیشترشان درباره معجزات و کرامات آن‌هاست. شما به عنوان نویسنده، هرچه می‌خواهید از داستان معجزات فرار کنید و به اخلاق و سیره آن امام بپردازید، بیشتر با این متون روبرو می‌شوید. امروز مخاطبان زیاد از موضوعاتی مانند معجزه استقبال نمی‌کنند. حتی داوران جشنواره‌ها و جوایز ادبی هم توجهی به این مسائل تاریخی ندارند و گاهی هم پیش آمده است که کتابی را به دلیل داشتن این مولفه، رد کرده‌اند. با اینکه این مطالب توسط مورخانی مانند شیخ مفید یا شیخ صدوق تایید شده است، امروزه زیاد مورد پسند خواننده‌ها نیستند.

پوروهاب ادامه داد: ما چون از نویسندگان قمی بودیم، به منابع تاریخی دسترسی داشتیم. جالب است که حتی برخی از نویسندگان تهرانی از کتاب‌های داستانی ما به عنوان منبع استفاده می‌کنند، در حالی که کتاب‌های ما مرجع نیستند و نباید به آن‌ها رجوع شود. یکی از کارهای خوبی که درباره معصومین انجام شد، مجموعه کتاب‌هایی بود که انتشارات محراب قلم منتشر کرد. این کتاب‌ها موضوعی بودند و در نگارششان سعی کردیم مسائلی مانند احترام به پدر و مادر را در سیره امامان مورد توجه قرار بدهیم.

نویسنده کتاب «سکه‌هایی به نام محمد (ص)» گفت:‌ اگر یک گروه تحقیقاتی وجود داشته باشد که مسائل را به صورت موضوعی مشخص کند و در اختیار نویسندگان و مولفان قرار بدهد، امکان خوبی خواهد بود؛ چون منابع و کتاب‌ها در این زمینه چندان هم محدود نیستند، ولی باید در قالب مناسب در اختیار نویسنده قرار بگیرند.

کد خبر 1607719

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha