به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده اختلاس شرکت بیمه ذبیحی نماینده دادستان با حضور در جایگاه ضمن قرائت کیفرخواست غ- و متهم ردیف چهارم که کارمند بیمه ایران شعبه کرج است گفت: متهم به مشارکت در اختلاس ، تشکیل شبکه اختلاس توام با جعل متهم است و برای وی تقاضا اشد مجازات را دارد.
در ادامه متهم با حضور در جایگاه در دفاع از خود گفت: هیچیک از این اتهامات را قبول ندارم. متهمان قصدداشتند با خرید مغازه ای در برج میلاد کرج من را تطمیع کنند و به همین دلیل قولنامه ای 500 میلیون تومانی بسته شد اما من این موضوع را رد کرده و قولنامه را فسخ کردم.
متهم در دفاع از خودش ادامه داد: سازمان بازرسی بدنبال پرونده دیگری بود که من با این سازمان همکاری کردم و اختلاس بیمه ایران فاش شد. اداره بیمه در حق من کوتاهی کرد چرا که من یک سال مامور خدمت در بازرسی کشور شدم و اطلاعاتی را که در اختیار سازمان بازرسی قرار دادم به عنوان اعترافات من بر علیهم استفاده شد.
د-ف متهم ردیف اول با خیلی از افراد دارای قولنامه است.
قاضی: آیا پول خرید واحدی تجاری در برج میلاد کرج را داشتید متهم: خیر. د-ف این پول را برای تطمیع من پرداخت کرده بود. وقتی در شهریورماه 87 متوجه اختلاس شدم که دو ماهه این اطلاعات را منتقل کردم. من از کسی نمی ترسم و جانم را در این راه گذاشتم اما باز هم تعجب می کنم چرا من را با مدارکی که خودم در اختیار آنها گذاشتم متهم می کنند.
متهم ردیف چهارم ادامه داد: د-ف یک چک شخصی 500 میلیون تومانی داد و 50 درصد آن واحد تجاری را برای تطمیع به نام من زد.
قاضی: چگونه متوجه اختلاس شدید؟
متهم: من اطلاعات یک چک از اختلاس این افراد را در اختیار داشتم. برای بستن حسابهای سال 86 ، بیست و پنج شبانه روز در اداره ماندیم که علت آن مشخص نیست اما متهم ردیف اول حساب هایی را که توسط آن اختلاس صورت گرفته بود جداگانه حسابرسی کرد و اجازه دیدن این حسابها را به ما نمی داد من نیز سر استعلام یک فقره چک از بانک متوجه اختلاس شدم. روز اول به یکی از همکاران شاغل در تهران موضوع را اطلاع دادم و با او مشورت کردم.
متهم ادامه داد: د – ف از من خواست تا پیش او بروم و با آن همکار شوم اما به او گفتم که پدری دارم که بسیار از او می ترسم و اگر قصر هم در اختیار من قرار دهید هیچگاه همکاری نمی کنم. آقای قاضی! 22 سال است معاون اداری مالی هستم اما هنوز هم مستاجر هستم. هیچگاه خیانت نکرده ام. در اداره بیمه نیز نمی توانستم این موضوع را اعلام کنم چرا که مسئولان اداره گفتند اگر این موضوع را افشا می کردم در آسانسور شرکت بیمه نفسم را می گرفتند. من جانم را برای افشای این پرونده گذاشتم و از هیچ کس هراسی ندارم.
قاضی: فسخ قرارداد چه زمانی انجام شد؟
متهم: بعد از اینکه موضوع را فهمیدم و اطلاع دادم قرارداد را فسخ کردیم و پول را در دفتر روبروی پارک ساعی به متهم تحویل دادم . من اگر انگیزه اختلاس داشتم تاکنون مستاجر نبودم و 10 میلیون تومان برای اینکه به کرج بیایم قرض نمی کردم. من یک ریال هم در این اختلاس دریافت نکردم و تا روز مواجهه در زندان متهم ردیف اول را ندیدم.
قاضی: چه زمانی موضوع را اطلاع دادید؟
متهم : در اداره نمی توانستم موضوع را اعلام کنم اما حضورا به بازرسی کشور رفتم و موضوع را اطلاع دادم.اطلاع موضوع قبل یا بعد از واگذاری دادگاه بود.
قاضی: اطلاع موضوع قبل یا بعد از خرید ملک بود.
متهم: اگر قرارداد را امضا نمی کردم از موضوع اختلاس اطلاعی بدست نمی آمد. من اگر قصد اختلاس داشتم بانک و سایر مراکز اداره در اختیارم هست. فردی که 22 سال سالم کار کرده هیچ وقت سابقه خود را خراب نمی کند. موضوع فاطمی را نیز مستنداتش را من ارائه کردم و علیرغم میل باطنی ام به شعبه فاطمی رفتم و آن را کشف کردم. اگر مشکلی بر علیه من وجود داشت تمامی سیستم ها در دسترسم بود و آنها را پاک می کردم.
نظر شما