احمد ميرعلايي: در تلويزيون نوعي بي توجهي نسبت به اين فيلم وجود داشت

سيد احمد مير علايي، تهيه كننده "چشمان آبي زهرا" اظهار داشت:  البته من بايد توضيح بدهم كه مقاومتي در تلويزيون براي ساخت اين اثر وجود نداشت، اما نوعي بي توجهي اعمال مي شد كه همين مساله پيگيري بسيار زيادي را از سوي ما طلب مي كرد. ما در اين فيلم به يك تجربه رسيديم كه سازندگان يك اثر هنري نبايد دوگانه عمل كنند. يك فيلمساز بايد تكليفش را با خودش و اثرش روشن كند. زماني كه ما براي ديدن لوكيشن به سوريه رفتيم، همه بدون اينكه از قبل هماهنگي شده باشد، ابتدا درباره رفتن به حرم حضرت رقيه (س) اقدام كردند و در همان جا بود كه همه ما در دل خود براي ساخت اين اثر از خدا و ائمه معصومين كمك خواستيم. رمز موفقيت اين فيلم نيز درهمين مساله بود كه ما بر سر يك مساله و هدف واحد اتفاق نظر داشتيم.  از نظر امكانات هم اصولا" شرايط توليد فيلم و سريال در كشور كم است و ما به اين سختي ها عادت كرده ايم. ولي حتي اگر امكانات و بودجه بيش از آن چيزي بود كه به اين فيلم اختصاص داده بودند، اما يكدلي و نيت و قصد همسوي عوامل توليد نبود، اين فيلم تا اين اندازه نمي توانست با مخاطب خود ارتباط برقرار كند.

از سازندگان چشمان آبي زهرا سئال شد:  امكان دارد برخي منتقدين  در برخورد با اين فيلم به نكاتي از قبيل شعارگويي و بيان مستقيم مفاهيم در فيلم و اينكه اين فيلم از ساختار هنري سطح بالايي برخوردار نيست و فضاي فيلم هاي تبليغاتي را دارد اشاره كنند و بگويند درساخت  اين فيلم پرداخت هنري لازم صورت نگرفته است و شخصيت ها يا سياه و يا سفيد هستند و با اين دلايل مدعي شوند فيلم با استقبال مخاطب مواجه نخواهد شد. حتي خيلي ها احتمال جذب مخاطب تا اين سطح را هم نمي دادند. اما بر خلاف انتظار اين فيلم توجه مخاطبان مختلف داخلي و خارجي را به خود جلب كرد. اين ديدگاه از چه نشأت مي گيرد؟  
سجاد پور پاسخ داد:  همه افرادي كه به ساخت اين فيلم اقدام كردند، افرادي سينمايي هستند و فضاي سنگين سياسي پس از سال 76 باعث شد تا آنها به سمت برنامه سازي در تلويزيون روي بياورند. بنابراين با اين عرصه بيگانه نيستند. از طرف ديگر، مي توان عدم فهم موضوع را به يك يا دو بيننده نسبت داد. راجع به ساير مخاطبين در قلب اروپا يا ديگر كشورهاي جهان هم مي توان به اين شكل برخورد كرد كه از روي ناآگاهي اين فيلم را تماشا كرده اند. اما در مورد مخاطبي با اين وسعت چه مي توان گفت. آيا جز اين است كه فيلم اراي ارزشهايي بوده است كه اين وسعت مخاطب را به خود جلب كرده است. مساله اينجاست كه دشمن براي اينكه يك نظام را دچار مشكل كند، ابتدا به نفوذ در مراكز نظامي فكر مي كند كه در كشور ما به دليل قدرت بسيار بالاي قواي نظامي و اينكه زير نظر رهبري قرار دارد، نفوذ در آن به هيچ وجه امكان پذير نيست. راه ديگري كه بلافاصله دشمن به آن مي انديشد. اقدام از طريق راه هاي فرهنگي است. عرصه اي كه از ابتداي انقلاب هم كنترل قابل توجهي بر روي آن وجود نداشت. بايد قبول كرد كه برخي از نيروهاي تاثير گذار در مراكز فرهنگي ماموريت هايي  دارند.
علي درخشي با تاكيد بر اين مطلب  كه بايد دليل توجه مخاطب به اين فيلم مورد بررسي قرار بگيرد تا از اين طريق بتوان آثار تاثير گذار بيشتري را توليد كرد، گفت: اين فيلم بايد به جهت مخاطب شناسي و تاثير برمخاطب مورد بررسي قراربگيرد. سالها است كه مقام معظم رهبري درخصوص شبيخون فرهنگي هشدار دادند. درحال حاضر جنگ، جنگ رسانه اي است و ما بايد در برابر فعاليت رسانه اي غربي ها كه سعي مي كنند تا مسلمانان را مفلوك و بيچاره نشان بدهند، ازخود واكنش مناسب فرهنگي و هنري نشان بدهيم. در حالي كه اسرائيلي ها گلوله مستقيم به چشم فلسطيني ها شليك مي كنند و اين فيلم ازجنبه هاي واقعي و مستند گونه برخوردار است، دربرابر پخش اين فيلم تا اين اندازه واكنش غربي ها را شاهد هستيم. الان غربي ها ديگر بحث ايدئولوژيك و جنگ ايدئولوژيكي ندارند. آنها به جنگ فرهنگي پرداخته اند و به وسيله فيلم ها و ديگر آثار خود سعي دارند حتي بر روي شيوه پوشش ما تاثير بگذارند.
ميرعلايي هم توضيح داد: به عقيده من در شرايط كنوني كه دشمن تا اين اندازه نسبت به پخش يك فيلم واكنش نشان داده است، ما بايد از نقطه ضعف دشمن استفاده كنيم و ساخت اين نوع آثار را در اولويت موضوعي خود قرار بدهيم. درفرانسه هرسياستمدار يا انديشمندي كه به عنوان مهمان رسمي وارد مي شود را درمراسم گلباران شهداي اين كشور كه در برابر دشمن دست به عمليات استشهادي زده بودند، به طور گسترده شركت مي دهند. اما جالب است كه همين فرانسوي ها فلسطيني هايي كه دربرابر اشغال خود دست به عمليات استشهادي مي زنند را به عنوان تروريست معرفي مي كنند. درجنگ فرهنگي كه دشمن راه انداخته است، ما بايد از نقطه ضعف هاي دشمن استفاده كنيم و نگاه فرهنگي ما نسبت به اين مسايل باز باشد.
سجادپور نيز در اين خصوص اظهار داشت: دركشور ما يك فيلم ايراني كم ارزش كه با آرمان ها و اصول انقلاب همسو نيست و اتفاقا" مخاطبين چنداني هم ندارد، يا حتي يك فيلم خارجي نه چندان مهم، از سوي رسانه هاي داخلي كشور با استقبال شديد مواجه مي شود و مديراني كه كم دانش هستند و منتقداني كه قلم به مزدند در تكريم اين نوع فيلم ها اقدام مي كنند. درحالي كه اين مساله يك اقدام فرهنگي نيست، بلكه برخوردي سياسي در قالب و پوشش فعاليت هنري است. از سوي ديگر مي بينيم  طي مدتي كه فيلم چشمهاي آبي زهرا از تلويزيون پخش شد، فضاي مطبوعات نسبت به اين فيلم حتي يك روز مساعد نبود و هر چيزي كه در اين زمينه نوشته شد يا به تمسخر فيلم  پرداخت، يا در برابر فيلم سكوت كردند. 
سجادپور افزود: جالب است بدانيد طي چند روزي هم كه خبر جلوگيري از پخش شبكه سحر در فرانسه به دليل پخش اين فيلم از آن شبكه انتشار يافت، حتي در يك روزنامه اسمي از اين فيلم  برده نشد و فقط يك روزنامه به دليل تعطيلي شبكه سحر در فرانسه  اشاره كرد و نشريات ديگر، اگر خبري هم انتشار دادند، فقط به مساله جلوگيري از پخش شبكه سحر بدون ذكر دليل آن، اشاره داشتند. به عقيده من مديران ما بايد به گلوگاه هاي مطبوعاتي و فرهنگي كشور توجه داشته باشد و نسبت به آن دقت نظر لازم را اعمال كنند. چون با وجود اين هجمه خبري و مطبوعاتي، بسياري از هنرمندان ممكن است پس بزنند و كمتر كسي همانند دست اندركاران توليد اين اثر ممكن است، در برابر اين هجوم مقاومت كنند و بر سر اصول خود پافشاري داشته باشند.

"ادامه دارد"