به گزارش خبرگزاری مهر، 2 سال پیش محققان موسسه ملی استانداردها و فناوری در ایالات متحده آمریکا یک حسگر کوچک مغناطیسی ساختند که می تواند ضربان قلب انسان را بدون لمس پوست تشخیص دهد؛ اکنون همان گروه حساسیت این دستگاه را ده برابر کردند به طوریکه درحال حاضر این دستگاه قادر است فعالیت مغز انسان را اندازه گیری کند، در حالی که این دستگاه بسیار حساس بوده و کار با آن کم هزینه تر و ساده تر از بهترین دستگاه های مغناطیس سنج امروزی است.
این دستگاه با عنوان " مغناطیس نگاری مغز" (Magnetoencephalography) می تواند میدانهای مغناطیسی ایجاد شده توسط مغز را اندازه گیری کند. این امر به عصب شناسان کمک می کند فرآیندهای شناختی و درکی را شناخته و پیش از جراحی فعالیت مغزی را برای کمک به تعیین تومورها شناسایی کنند و حتی رابطی را میان مغز و کامپیوتر ایجاد کنند.
پایه طلا در فناوری "مغناطیس نگاری مغز" دستگاه های امروزی بسیار کاربردی است، اما این درحالی که این فناوری حساس و دقیق از نظر اقتصادی چندان به صرفه نیست. دکتر جان کیتچینگ در این رابطه اظهار داشت: سیستمهای به کار رفته در این دستگاه بسیار گرانقیمت بوده و تنها در دمای چهار درجه بالای صفر کار می کند و می توان پیش بینی کرد که هرکدام از آنها یک میلیون دلار قیمت داشته باشند.
از این رو دستگاه تازه اختراع شده با بهبود طراحی قبلی حسگری به اندازه یک حبه قند ساختند که ساخت آن ارزان بوده و در دمای اتاق نیز فعالیت می کند.
وی افزود: حسگرهای ما در موازات با فناوریهای ساخته شده که معمولا در میکروالکترونیکها کاربرد دارد علاوه بر آن سیستمهای تصویربرداری دستگاه های کنونی نیازمند اتاق محافظ شده مغناطیسی است، اما سیستم تصویربرداری این حسگرها می تواند در فضای کوچکتر در اندازه یک نفر نیز همان کاربرد را داشته باشد.
این دستگاه دربرگیرنده 100 میلیارد اتم روبیدیم است که با میکرو اپتیک بسته شده است. نور از لیزر مادون قرمز توان کم با اتمها ارتباط برقرار کرده و به کابلهای فیبر نوری منتقل می شود تا قدرت میدان مغناطیسی ثبت شود. درحالی که این عملکرد با دستگاه های کنونی قابل مقایسه نیست، اما کارکرد آنها مشابه است و تنها شاید چندی دیگر این فاصله عملکرد بین دستگاه تازه اختراع شده و دستگاه های کنونی بازار پر شود.
حسگر موسسه ملی استانداردها و فناوری در ایالات متحده آمریکا پیشتر تنها امواج آلفا را در مغزاندازه گیری می کرد، درحالی که فرد چشمان خود را باز و بسته می کرد، این اندازه ها در آن زمان با مقایسه علائم ضبط شده از سوی دستگاه های متعارف تأیید می شودند.
سوینجا ناپ به عنوان یک از افراد این گروه تحقیقاتی اظهار داشت: با ساخت یک سیستم ارزان قیمت هر بیمارستان می تواند برای صدمات شدید مغزی و همچنین هر تیم فوتبال می تواند یکی از این دستگاه ها در اختیار داشته باشد.
نحوه عملکرد این دستگاه در مجله بیومدیکال اپتیک اکسپرس منتشر شده است.
نظر شما