به گزارش خبرگزاری مهر، "مریم الخواجه" یک فعال حقوق بشری در بحرین و دختر عبدالهادی الخواجه که وی نیز از معروفترین فعالان در این زمینه و موسس مرکز حقوق بشر بحرین است که در حال حاضر در زندان آل خلیفه به سر می برد در گفتگو با نشریه "دی سایت" در پاسخ به این پرسش که چرا به ندرت از اعتراضات بحرین علیه رژیم آل خلیفه گزارش منتشر می شود، اظهار داشت : رژیم دیکتاتوری بحرین حدود دوازده شرکت را مامور این کار کرده است. این شرکتها تصویر بحرین را (آنگونه که رژیم می خواهد) نمایش می دهند و تلاش می کنند تا شرایطی را فراهم کنند که صدای ما شنیده نشود.
وی افزود: رژیم آل خلیفه در این راستا صدها هزار دلار هزینه می کند. از طرفی عربستان سعودی نیز به دلایل ذخایر عظیم نفتی که دارد از نفوذ بین المللی بالایی برخوردار است و پول زیادی را در شرکتهای مطبوعاتی (به منظور پیشبرد اهداف شخصی خود) سرمایه گذاری کرده است.
مریم الخواجه در ادامه در پاسخ به این پرسش که پس شرایط در بحرین آرام نمی شود، اظهار داشت : نه هرگز، اعتراضات ادامه خواهد داشت. تقریبا هر روز مردم بحرین به خیابانها می آیند و رژیم آل خلیفه نیز هر روز با خشونت با معترضان رفتار می کند. اعتراضات در بحرین با توجه به جمعیت این کشور در اصل بزرگترین بهار عربی محسوب می شود. حدود 400 هزار نفر در بزرگترین حرکتهای اعتراضی علیه رژیم دیکتاتوری در بحرین شرکت کرده اند و این در حالی است که این کشور بین 600 تا 700 هزار نفر جمعیت دارد و این مثل این است که در مصر 40 میلیون نفر در اعتراضات شرکت کرده باشند.
این فعال بحرینی در ادامه گفت : از سالهای 1920 در بحرین تقریبا هر ده سال چنین شکلی از حرکتهای اعتراضی وجود داشته است و در سالهای نود، انسانهای زیادی در جریان این اعتراضات کشته شدند. هزاران زندان سیاسی و موارد زیادی شکنجه در این زندانها دیده می شود.
مریم الخواجه در ادامه افزود: زمانی که رژیم آل خلیفه سر کار آمد برایش آشکار شده بود که باید اتفاقاتی در کشور رخ دهد. آمریکا یک ناوگان دریایی در بحرین داشت و پادشاه وقت بحرین در آن زمان می خواست شرایط را آرام کند و وعده های دهان پرکنی را به مردم می داد که از جمله آنها سلطنت قانونی،آزادی زندانیان سیاسی و پایان شکنجه بود.
وی در ادامه با اشاره به اینکه این وعده ها در سال 2001 از طرف رژیم آل خلیفه به مردم بحرین داده شد، اظهار داشت : اما از آن زمان مردم کشور ما همچنان منتظر هستند، اما هیچ تغییری مشاهده نشده است. تا اینکه انقلاب در تونس و مصر به وقوع پیوست. این انقلاب به مردم بحرین امید داد. در ابتدا شهروندان بحرینی تنها تحقق وعده هایی که به آنها داده شده بود را می خواستند. اما بعد از اینکه اولین اعتراض کننده بحرینی در جریان این اعتراضات کشته شد شرایط تغییر کرد.
وی افزود: مردم بحرین می گویند، یک دولتی که مردم را می کشد به دلیل اینکه چیزی را درخواست می کنند که ده سال پیش به آنها وعده داده شده بود، باید از بین برود.
مریم الخواجه در ادامه با تاکید بر اینکه حکومت بحرین سعی می کند اعتراضات مردم بحرین را به مذهب ربط دهد همچنین تصریح کرد: در بحرین مسئله چیز دیگری است. از ابتدای اعتراضات مردم بحرین فریاد می زدند که نه شیعه و نه سنی، تنها بحرینی. وقتی ما دقیق تر نگاه می کنیم می بینیم که در بحرین مسئله این است که چه کسی به رژیم آل خلیفه وفادار است و چه کسی نیست.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که رژیم آل خلیفه یک کمیته بین المللی بررسی شرایط بحرین را تشکیل داده و آیا بعد از این اقدام شرایط این کشور تغییر کرده است، اظهار داشت : گزارشهای این کمیته باید یک نقطه عطفی را در بحرین ایجاد می کرد، اما برعکس این قضیه اتفاق افتاد. نقض حقوق بشر همچنان در بحرین ادامه دارد. همچنان انسانهای زیادی در کشور ما کشته می شوند. خشونتها علیه معترضان بیشتر شده است.
این فعال بحرینی در ادامه با تاکید بر اینکه بسیاری از مردم بحرین در جریان اعتراضات شغل خود را از دست دادند و تنها به شرط ابراز وفاداری به رژیم توانستند با شرایط بدتر به شغل خود بازگردند همچنین در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت : تا به حال هیچ کس به دلیل خشونتهایی که علیه مردم شکل گرفته است باز خواست نشده است.
این فعال بحرینی گفتگوهای ملی را که رژیم آل خلیفه مخالفان را به آن فراخوانده بود، قبل از اینکه آغاز شود شکست خورده ارزیابی کرد و گفت : تنها پنج درصد شرکت کنندگان از مخالفان رژیم بودند و بقیه همه از طرفداران آل خلیفه بودند.بنابراین مخالفان این گفتگوها را رد کردند. ما نمی توانیم در حالی که مردم بحرین در خیابانها در معرض اصابت گلوله نیروهای امنیتی قرار دارند از اصلاحات سخن بگوییم.
وی افزود: به اعتقاد من بحرین یا حالا و یا پنج یا پانزده سال آینده تغییر خواهد کرد. دو راه وجود دارد یا اینکه دگرگونی در بحرین یک روند طولانی و خونین را در پیش خواهد داشت که مردم بحرین باید هزینه بالایی برای آن پرداخت کنند یا اینکه دگرگونی در صورتی که جامعه بین المللی در برابر نقض بالای حقوق بشر در کشور ما کاری کند روند سریعتری پیدا خواهد کرد. اما جامعه بین المللی تا به حال هیچ کاری در این راستا انجام نداده نه محکومیت قاطعی علیه سرکوبگری رژیم آل خلیفه صورت گرفته و نه قطعنامه ای. رژیم آل خلیفه همچنان مطلوب و محبوب غرب است. حداقل غرب می تواند به صادرات سلاح به بحرین و عربستان سعودی پایان دهد.
این فعال بحرینی در ادامه اظهار داشت : من امیدوارم که غرب زمانی بفهمد که اگر می خواهد با تروریسم، ناامنی و نا آرامی مبارزه کند باید از دموکراسی و از جنبشهای صلح آمیز حمایت کند. جامعه بین المللی زمانی وارد عمل می شود که انقلابیون دست به سلاح می شوند به این ترتیب بهار عربی به یک فاجعه تبدیل می شود.
نظر شما