به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب دربردارنده 176 قطعه شعر سپید کوتاه است که برخی از آنها فقط دو یا سه سطر و برخی دیگر هفت یا هشت سطر هستند.
نوشتههای این کتاب عموماً درباره مسایل عاطفی یا اجتماعی هستند و در آنها از اصطلاحات و تعبیرهای زبان روزمره بهره گرفته شده است.
«میفهمی!»، «کوچهای به نام خوشبختی»، «پزشک خیلی متعهد به بقراط!»، «آب و نمک»، «غیرت شعر!»، «چاقو»، «گلها»، «تابستانی»، «سبزی»، «حال شعر»، «ضربالمثل»، «پرسش بنیادین»، «نفرین»، «سرکشی» و «چقدر زباله» عناوین برخی از شعرهای طنزآمیز این کتاب هستند.
«نشنیدهای:
«دوش وقت سحر ار غصه نجاتم داد..»؟!
...
وقتی غصه داری:
باید صبح زود دوش بگیری!»
علم پیشرفت کرده:
پروانهها همه نسل اندر نسل
«روانپریش» بودهاند،
عشقی در کار نیست!»
نظر شما