توفیق سبحانی در این باره به خبرنگار مهر گفت: این اثر در واقع دفتر چهارم و ششم مثنوی است به خط سلطان ولد پس مولانا. دو نسخه از این اثر موجود است که یکی در کتابخانه موزه مولانا در قونیه و دیگری در کتابخانه سلیمانیه استانبول نگهداری می‌شود.
به گفته وی، سلطان ولد یک بار به طور کامل مثنوی را از زبان پدرش شنیده و بعد از وفات مولانا در سال 672، او (سلطان ولد) تا پایان عمر خود یعنی سال 712 هجری قمری، این اثر او را تدریس می‌کرده است.
سبحانی اضافه کرد: این دو دفتر با نسخه چاپ شده از مثنوی در سال 677 که من سال‌ها پیش آن را تصحیح کرده بودم و در ایران چاپ هم شد، اختلاف بسیار کمی دارد. حتی می‌خواهم فراتر از این بگویم؛ من در مثنوی‌ای که چاپ کردم، 19 مورد را نتوانستم بخوانم، اما در نسخه اخیر آن موارد کاملاً معلوم است؛ در واقع این نسخه، نسخه قبلی مثنوی را تصحیح می‌کند.
این مولوی پژوه گفت: نسخه اخیر (دفتر چهارم و ششم مثنوی) حجمی حدود 450 صفحه دارد و تا یکی دو ماه دیگر آن را برای چاپ به انتشارات فرهنگستان زبان فارسی خواهم داد.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه این اثر دفتر چهارم و ششم مثنوی را دربرمی‌گیرد، قطعاً دفتر پنجم و نیز دفتر اول، دفتر دوم و دفتر سوم آن هم باید جایی باشد که البته هنوز از سرنوشت آنها خبری نیست.
تصحیح مجالس سبعه (هفت خطابه) مثنوی معنوی، فتوت در کشورهای اسلامی و مآخذ آن، تصوف در یکصد پرسش و پاسخ،
نقد شعر العجم شبلی نعمانی، زندگینامه مولانا جلال‌الدین، ملامتیه و ملامتیان، مولویه بعد از مولانا و بهاء ولد، زندگی و عرفان او، از جمله کتاب‌های منتشر شده به کوشش توفیق سبحانی است.
نظر شما