حجت الاسلام والمسلمین "علی نصیری" رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد جایگاه آن حضرت در نزد رسول الله و مردم آن دوران گفت: از امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در روایات به عنوان جوانان اهل بهشت یاد شده، این روایت جزو روایات متواتری هست که هم شیعه و هم اهل سنت آن را نقل کردند و امام حسین(ع) هم در روز عاشورا به روایت جد بزرگوارشان پیامبر اسلام(ص) اشاره کردند و فرمودند: در مورد صحت این روایت می توانید از کسانی مثل زید بن ارقم و ابوسعید خدری و ... بپرسید. این مسأله نشان می دهد از آغاز، پیامبر(ص) جایگاه ویژه ای را برای ان دو بزرگوار قائل بودند.
وی افزود: در روایات این طور مطرح شده که وقتی حضرت زهرا(س) امام حسین(ع) را در حمل داشتند، احساس حزن و اندوه بر آن حضرت حاکم بود که پیامبر(ص) در علت این امر توضیح دادند که این فرزند در پی ماجرای کربلا به شهادت خواهند رسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران در ادامه سخنانش تصریح کرد: جایگاه و مقام و منزلت آن حضرت اینکه ایشان به عالیترین مراتب در بهشت دست خواهند یافت و اینکه فرجام و سرانجام این مولود به جهاد و مبارزه در دفاع از اسلام خواهد انجامید میان مسلمانان شایع بوده و وقتی که حضرت(ع) متولد شدند حضرت رسول(ص) فرزند را در دامن گرفتند باز هم این جلسه با اشک همراه شد و پیامی که این فرزند در راه دفاع اسلام به شهادت خواهند رسید و فداکاری و ایثار خواهد کرد مطرح شد.
وی با بیان اینکه جمله معروفی از سوی بزرگان در تاریخ ذکر شده است با این عنوان که «الاسلام محمدی الحدوث و الحسینی البقا»، بیان کرد: اسلام با پیامبر(ص) آغاز شد و با امام حسین(ع) استمرار یافت. روندی که در تاریخ اسلام پیش آمد و از دوره خلفا مسیر پاک و ناب اسلام کاملا به انحراف گرائید و بحث اشرافیگری و غارت بیت المال و حاکمیت فرهنگ جاهلی در میان مسلمانان چنان اوج گرفت که کار به جایی رسید که بعد از شهادت حضرت امیر(ع)، شخصیت وارونه ای مثل معاویه جانشین پیامبر(ص) شد و بسیاری از شعائر و فرهنگ جاهلیت رسما در میان مسلمانان رایج شد و بعد هم نوبت به حکومت یزید رسید.
نصیری تأکید کرد: بنابراین امام حسین(ع) تشخیص داد که با تمام وجود به صحنه بیاید و مبارزه جانانه و فداکاری بزرگ را با یاران اندک و با اخلاص فراوان انجام دادند. در حقیقت تشخیص حضرت به درستی این بود که فقط با فداکاری و نثار خونشان این امکان وجود دارد که حرکت جاهلانه سد شود و بتوان فرهنگ اسلام را در میان مسلمانان دوباره زنده کرد و این کار را هم انجام دادند.
وی در مورد آثار قیام و شهادت امام حسین(ع) اظهار داشت: آثاری که نهضت امام حسین(ع) بر جای گذاشت چه در آن دوره چه در بعد این بود که جهان اسلام را بیدار کرد همانگونه که خودشان هم فرمودند به زودی درخواهند یافت که هدفم چه بوده است. پرونده امویان در فاصله کوتاهی بعد از شهادت حضرت(ع) بسته شد و کار به جایی رسید که مختار و سلیمان بن صرد خزاعی قیام کردند و در کوفه، حکومت اسلامی و شیعی را سامان دادند هرچند دوام نداشت.
این محقق و نویسنده کشورمان افزود: بعد از این هم قیام های مختلفی مانند قیام حره عبدالله بن حنظله بانی آن بود و کل مردم مدینه شورش کردند. قیام ابومسلم خراسانی اگرچه ناب و خالص نبود ولی شعاری که مطرح کرد و مردم براساس آن شعار پای پرچم او جمع شدند و پرونده حکومت امویان بسته شد «یا لثارات الحسین(ع)» بود.
وی با بیان اینکه معلوم شد که جریان کربلا و شهادت امام حسین(ع) به قدری بر افکار و اندیشه های مسلمان تأثیر گذاشته بود که وقتی ابومسلم شعار خونخواهی امام حسین(ع) را داد و گرچه مردم نمی دانستند که فرجام این کار چه می شود بلکه به خاطر شعار خونخواهی امام حسین(ع) آمدند و حمایت کردند هرچند ثمره اش را بنی عباس به غارت بردند.
وی تأکید کرد: این حوادث نشان می دهد که تبلیغات گسترده بنی امیه که سعی داشت نام و یاد اهل بیت(ع) را از ذهن ها خارج کنند و حتی چهره آنها را در ذهن مسلمان ها مخدوش کنند نقشه بر آب شد و حتی بنی عباس هم آرامش نداشتند و روح و پویایی که قیام کربلا ایجاد کرد بنی عباس را هم راحت نگذاشت. همه متفکران و صاحب نظران در طول تاریخ اسلام گواهی دادند که هر حرکت و کوششی که در تاریخ اسلام حتی در جهان اهل سنت اتفاق افتاده ملهم از قیام سالار شهیدان و پیام آزادی خواهانه امام حسین(ع) بوده است.
نظر شما