به گزارش خبرنگار مهر، ایرانیان مردم باهوشی در پیوند دادن دین و آیین های باستانی خویش هستند و جشن باستانی تیرگان که برای شکرگزاری تولید گندم و پر بار بودن محصول، در آغاز فصل برداشت برپا می شود، سالهاست که در کنار امامزاده ذلف آباد فراهان برگزارمی شود.
جشن تیرگان از زمان ایران باستان در روز سیزدهم تیر برگزار می شد، ولی فراهانی ها با تغییر تاریخ در سال های دور، اکنون سالهاست این آیین مردمی را با ترکیبی از آداب و رسوم محلی و مراسم مذهبی در روز اول تیر ماه برگزار می کنند.
اقطب برگزاری این جشن روستای ذلف آباد است و مردم هر سال با جمع شدن در کنار امامزاده ذلف آباد این جشن را در کنار هم برگزار می کنند.
جشنی ایرانی در کنار امامزاده
در کنار برنامه های متنوع و سرگرم کننده و چیدن بساط فروش انواع تنقلات محلی و لباس، برنامه های مذهبی در این روز اجرا می شود.
جشن آب پاشانک، برای ابراز شادی ها
تاریخچه دیگری که برای مراسم اول تابستان نقل می کنند این است که در اول تابستان خسرو پرویز از فراهان می گذشت و برای رفع خستگی در کنار جویی فرود آمد.
در مقابل او پس از خوردن آب و شستن دست و رویش، یک بانوی زیبا رو ظاهر شده و شروع به آب پاشیدن به سوی خسرو می‌کند، خسرو هم خوشحال از این اتفاق شروع به این کار می کند پس از سال ها هر سال در این منطقه جشنی به نام جشن " آب پاشانک" نیز برگزار می شود.
آب در فرهنگ ایرانی حامل روشنایی و خوش یومنی است و مراسم آب پاشانک به واسطه اولین روز تابستان انجام می شود تا شادی ها ابراز شود.
جشن های ایرانی نماد همدلی
همدلی و وحدت نماد جشن های باستانی ایرانی است که پس از ورود اسلام با رنگ های مذهبی آمیخته شده و نمادهای انسانی و اصیل آن توقیت شده است.
در کنار هم بودن، تلاش برای همسایه و دیگری، دست به دست هم دادن برای گرفتن نتیجه بهتر، توکل به خدا، ایمان به خدا و شکرگزاری جلوه های بازر این جشن هاست که اتفاقا در جشن تیرگان هم دیده می شود.
حفظ اصالت ها راه مقابله با تهاجم فرهنگی بیگانه
فراوانی آداب و رسوم بی شک نشان از توان ما برای مقابله با فرهنگ و تهاجم فرهنگی بیگانه که اغلب آنان با هدف دشمنی صورت می گیرد دارد.
وظیفه ما در دوره کنونی حفظ اصالت هایی است که به مدد تلاش نیاکان ما شکل گرفته و تا به امروز حرکت کرده است. اصالت هایی که به برکت اسلام زیبایی دو چندان یافته و مقبول تر شده است.
امروزه شاهد به نمایش درآمدن حرکت های گاه بی مفهوم جشن گونه در کشورهای غربی هستیم که با آب و تاب به آن پرداخته می شود در حالی که این حرکت ها با انسجام و مفاهیم متعالی تری در فرهنگ ما وجود دارد و ما آن توجه کافی نمی کنیم.
نظر شما