به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه فروش آثار هنرهای تجسمی در حالی به کار خود پایان داد که برگزارکنندگان این رویداد هنری ترجیح دادند تا پایان تیرماه که مصادف با اتمام زمان‌بندی بودجه سال 90 است، آمار قطعی فروش آثار اکسپو را اعلام نکنند ولی در کل برنامه‌ریزی و اجرای این برنامه چند تناقض وجود دارد که امید است مسئولان پاسخگوی این اتفاقات باشند. هرچند دبیر اجرایی این اکسپو با بیان اینکه این اکسپوی من است و حاضر به پاسخ گویی به شما نیستم از دادن پاسخ به مهر خودداری کرد.
مورد اول این است که طبق قانونی که خود مدیران اکسپو گذاشته بودند امسال از پذیرفتن آثار هنرمندانی که در قید حیات نیستند معذورند، چنانچه آرش سلطانعلی مدیر گالری ایده می‌گوید: در روز انتخاب آثار که من از روز اول نیز با آن مخالف بودم و معتقدم که باید به خود گالری‌دار اعتماد می‌شد، اثری از هنرمند فقید "سونبات" را که یک اثر خوب و بسیار قابل قبول هنری بود به اکسپو فرستادم ولی با این دلیل که این هنرمند در قید حیات نیست و بنا به قانون از پذیرفتن این اثر معذوریم، این اثر را به من عودت دادند.
وی می‌افزاید: هرچند با روند فروش غیراصولی و ناعادلانه‌ای که دیدم از اینکه این اثر به مجموعه شخصی‌ام بازگشت بسیار خوشحالم ولی اگر سونبات زنده نیست لابد به دید مدیران این فروشگاه هانیبال الخاص، مارکو گریگوریان و یا ده‌ها نام دیگر هنوز در قید حیاتند!
این که از بسیاری از نگارخانه‌داران آثاری را نگرفته‌اند ولی از نگارخانه‌هایی که مدیرانشان در جلسات آنها شرکت کرده و از آنها حمایت کردند، هرکاری را پذیرفته‌اند یکی از سوالاتی است که مدیران باید به آن پاسخ دهند.
یکی دیگر از اشکالات این برنامه که بسیاری آن را گوشزد کردند ولی کسی اهمیت نداد قیمت‌گذاری آثار بود. در جلساتی که شورای سیاستگذاری اکسپو با مدیریت امیر عبدالحسینی که سابقه برگزاری چندین برنامه مهم هنری از جمله دو اکسپو را داشت همه از جمله ابراهیم حقیقی و یا یعقوب امدادیان و نیز چند نفر از گالری‌داران و مجموعه‌دارن بزرگ ایران، همگی بر این نکته تاکید داشتند که چون قرار است بودجه‌ای از طرف دولت به خرید آثار هنری تخصیص یابد قیمت گذاری به گونه‌ای نباشد که طرف‌های دولتی به ارشاد و اکسپو بی‌اعتماد شوند و همه قیمت‌ها درست و بر اساس اصول گذاشته شود.
خبری از سوی روابط عمومی فعال اکسپو که تا قبل از پایان اکسپو هر روز خبر از فروش‌های میلیونی و بعدتر هم میلیاردی مخابره می‌کرد، به رسانه ها ارسال شد که اثری از "محسن وزیری مقدم" با قیمت 600 میلیون ریال به عنوان گرانترین اثر نمایشگاه فروش آثار هنری وزارت ارشاد به فروش رفت.
بر اینکه باید به هنرمند و اثر خلق شده وی نیز احترام گذاشت و قیمت مالی بر روی کارش گذاشت شکی نیست ولی در آخرین نمایشگاهی که این هنرمند در گالری فروهر داشت حداکثر قیمت آثارش به 30 تا 40 میلیون تومان می‌رسید. باز هم تاکید می‌شود که این خط‌کشی‌ها برای قیمت آثار هنری قابل قبول نیست ولی یکی از تعیین‌کننده‌ترین مواردی است که در این امر دخیل است قیمت آثار هنرمند در گالری‌هاست. پس این مشت نمونه خروار نشان می‌دهد که بنا به دلایلی که باز هم بر کسی آشکار نیست مدیران اکسپو در مورد برخی آثار از برخی نگارخانه‌ها لطافت به خرج داده و هر قیمتی را که آنها گذاشته‌اند قبول کرده‌اند ولو به دور از اصول اولیه قیمت‌گذاری آثار، قیمت‌گذاری شده باشد. از این نمونه بسیار است که می توان به قیمت آثار هنرمندانی چون ناصر پلنگی، صادق تبریزی، احمد خلیلی، جواد حمیدی و ... اشاره کرد.
یکی دیگر از قوانینی که در اکسپوی امسال وضع شد ولی رعایت نشد مقطوع بودن قیمت‌هاست. قرار بود با توجه به کارشناسی بزرگی که در مورد قیمت آثار هنری به نمایش درآمده در اکسپو صورت گرفته است دیگر هیچ چانه‌زنی از سوی مشتری‌ها قبول نشود ولی این قانون نیزرعایت نشد.
مدیر گالری ایده در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: مدیر یکی از گالری ها به من گفت که دبیر اجرایی اکسپو روزی به من زنگ زد و گفت که کار شما را که اتفاقا از یکی از هنرمندان به نام و پیشکسوت ایران است را می‌خواهم بفروشم ولی نه با قیمتی که بر روی کار است. اگر تخفیف میلیونی می دهید برایتان بفروشمش. اتفاقا این اثر دقیقا با قیمت قبلی این هنرمند مطابقت داشت ولی آقای صادقی به من گفت که اگر تخفیف می‌دهید آن را برایتان می‌فروشم وگرنه آن را از لیست فروش درخواهم آورد.
موارد دیگری نیز در مورد این اکسپو وجود دارد که از آن جمله می‌توان به زدن مهر نام دبیر اجرایی کنار آثار، فروش کار مرحومه منصوره حسینی بدون اجازه وراث وی و ... اشاره کرد.
به نظر می‌رسد علی رغم ارائه آمارهای متفاوت آنچنان که انتظار می‌رفت ادارات و ارگان‌های دولتی از این فروش استقبال نکردند و بنا به اعلام رسمی اکسپو تنها دو وزارتخانه، یک استانداری و یک سازمان از نمایشگاه فروش آثار هنری خرید کردند.
این روال یعنی برگزاری نمایشگاه‌های تجسمی تا چند سال آینده نیز ادامه خواهد داشت ولی همانطور که بسیاری از هنرمندان نیز تاکید دارند تا پای بخش خصوصی به این رویداد باز نشود نمی‌توان به آن امید داشت.
نظر شما