دکتر "محمد علی آذرشب" عضو کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران شورای عالی انقلاب فرهنگی درمورد آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در قدیم به خبرنگارمهر گفت: عموماً در شهرهای کوچک و در آن شرایطی که ما در آن زندگی میکردیم آن پیچیدگیها و آن از هم گسیختگیهای امروزی نبود. یک همدلی وجود داشت که باعث شده بود ماه مبارک رمضان مردم را دور هم جمع کند.
وی افزود: از سفرههای افطار گرفته تا سحر و دعاها و نیایشهای شب و نیمه شب و ذکرها و مسائل دیگر همهاش مردمی بود. یعنی ماه مبارک خصلت مردمی در آن تجلی بیشتری پیدا میکند و افراد از فردگرایی، خارج میشوند و بیشتر به سمت دیگرخواهی میروند. سفرههای افطاری غالباً خالی از میمانان نمیشد.
مشاور بین الملل وزیر ارشاد ادامه داد: ماه رمضان سال گذشته در سودان بودم. تصویر رمضان در این کشور بسیار صحنه زیبا و با عظمتی است. زیرا به هنگام افطار مردم هرکس هرچی که دارد به میان سفرههای انداخته شده در خیابان میآورند و همه با هم افطار میکنند. ما هم اگر افطاری جایی دعوت بودیم باید قبل از شروع مراسم افطار به آنجا میرفتیم زیرا با شروع مراسم هرکس که هرجا بود میبایست همانجا افطار کند. یک روحیه دسته جمعی و مردمی در سودان در ماه رمضان حاکم است و مردم بیرون از خانهها با همدیگر به صورت جمعی افطار میکنند.
آذرشب درمورد سیستمهای اطلاع رسانی اذان صبح و اذان مغرب هم اظهارداشت: قبل از اذان صبح با طبلهایی اول مردم را از خواب بیدار میکردند و با شروع نیایش سحر هر نیایشی و دعایی با صدای خاصی خوانده میشد تا مردم بفهمند که چقدر تا اذان صبح فرصت دارند و خود را برای خودداری از خوردن و اشامیدن آماده میکردند. اذان مغرب هم اذانگوهای محلی بر سر منارهها اقامه میکردند. اینچنین مردم از اذان صبح و اذان مغرب مطلع میشدند.
نظر شما