به گزارش خبرنگار مهر، وقتی مجموعه تئاتر شهر در سال 86 مورد بازسازی قرار گرفت انتظار می‌رفت امکاناتی بدیهی و اولیه نظیر سیستم اطفا حریق و ژنراتور برق در آن مورد استفاده قرار گیرد. اما بعد از گذشت چندین ماه از بازسازی این مجموعه و در 23 تیرماه سال 87، با رفتن برق منطقه تئاترهای روی صحنه در این مجموعه با مشکل مواجه شدند.
در سال 87 مختل شدن اجرای نمایش‌های "بیژن و منیژه" محمود عزیزی در سالن اصلی و "یادگار زریران" قطب‌الدین صادقی در سالن چهارسو به دلیل قطع برق توجه همگان را به این نکته مهم جلب کرد که بدیهی‌ترین امکانات در مجموعه تئاتر شهر وجود ندارند.
در آن زمان گروه بازیگری "بیژن و منیژه" بخش‌های باقیمانده نمایش را در تاریکی حاکم بر سالن اصلی ادامه داده و تماشاگرانی نیز که در سالن حضور داشتند به گمان استفاده از برق اضطراری مجموعه به انتطار نشستند. اما اطلاع از نبود سیستم برق اضطراری باعث تعجب و گلایه‌مندی اکثر مخاطبان حاضر در سالن شد.
همچنین قطع برق باعث شد که نمایش "یادگار زریران" نیمه دوم اجرای خود را در تاریکی پشت سر بگذارد و عوامل و بازیگران این نمایش برای رفع این معضل از چراغ قوه‌هایی برای روشن کردن صحنه و ادامه اجرا استفاده کردند!
حال با گذشت حدود چهار سال بازهم در روز دوشنبه 2 مردادماه مجموعه تئاتر شهر شاهد تکرار این اتفاق بود. این در حالی است که دیوارهای مجاور ورودی کارگاه دکور مجموعه تئاتر شهر با اقدامی غیرکارشناسانه تخریب شده و فضایی برای ژنراتورهای برق مجموعه ایجاد شده است.
اما گویا راه‌اندازی ژنراتورهای برق خود نیازمند گذشت زمانی طولانی است و روندی نظیر بازسازی مجموعه تئاتر شهر مورد نیاز است تا مسئولان و مدیران تئاتری بتوانند یک یا دو ژنراتور برق را راه‌اندازی کنند.
گمان بر این است که مدیران و مسئولان تئاتری قصد دارند شیوه جدیدی از اجرای نمایش را در تئاتر ایران پایه‌گذاری کنند و آن اجرای آثار نمایشی با نورپردازی توسط چراغ قوه و یا نور تلفن همراه است.
وقوع چنین اتفاقاتی یک سؤال مهم را در ذهن هر مخاطبی متبادر می‌کند که آیا نصب و راه‌اندازی ژنراتور برق کاری بسیار خطیر، دشوار و زمانبر است که انجام آن در مجموعه تئاتر شهر نیازمند زمان و امکانات و بودجه‌ای هنگفت باشد؟
نظر شما