به گزارش خبرگزاری مهر، در حالیکه پوشش های ضد آب و دارای خواص ضد باکتریایی موضوع جدیدی نیستند اما از آنجا که این خواص و ویژگی ها به راحتی از بین می روند، کاربردهای آنها نیز محدود است.
دلیل این امر آن است که گروه هایی از مولکول های نانویی که این خواص را ایجاد می کنند به آسانی با یک تماس کوچک به سطح، از بین می روند.
کاتارینا استیوز محقق مهندسی شیمی این دانشگاه و همکارانش می گویند این مشکل را با ساخت سطوح جدیدی حل کرده اند. آنها مواد شیمیایی را در انتهای پایه و ساقه های ویژه ای اعمال کرده اند که با این پوشش نانویی مخلوط می شوند.
زمانی که لایه سطحی بیرونی با خراش برداشته می شود این پایه و ساقه ها در لایه زیرین، خود را دوباره جهت دهی می کند تا سطح جدیدی برای احیای عملکردشان بسازند.
محققان می گویند این اقدام می تواند به خلق پوشش بسیار ضد آب برای خودروها منجر شود که می توانند خراش های سطحی را ترمیم کنند و قطرات آب بر روی خودرو ننشیند و موجب آلودگی آن نشود.
از این فناوری همچنین می توان برای ایجاد خاصیت خود ترمیمی در صفحه نمایش تلفن های همراه، پانل های خورشیدی و لنزهای تماسی استفاده کرد.
این دانش پژوهان می گویند استفاده هواپیماها از فناوری خودتمیز شوندگی می تواند با کاهش مقاومت هوایی، مصرف انرژی را بسیار کاهش دهد. همچنین می توان از این فناوری در کشتی ها استفاده کرد و مانع از چسبیدن جلبک ها به آن شد.
این فناوری همچنین نیاز هواپیماها و کشتی ها به تعمیرات را کاهش می دهد.
به گفته این دانشمندان این فناوری فقط در مورد خراش های سطحی که کاملا به عمق پوشش نفوذ نمی کند، کارایی دارد.
اکنون این محققان قصد دارند با همکاری دانشگاه های دیگر این فناوری را توسعه دهند به گونه ای که این پوشش ها طی شش تا هشت سال آینده آماده تولید شوند.
نظر شما