به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر"، اين تحليل اضافه مي كند كه گاهي پاره اي از افراد اين گونه مي پندارند كه آنچه اينشتين در سال 1905 بدان رسيد يك شبه به وجود آمده است در حالي كه اين دريافت ناشي از ده سال انديشه در باب موضوعي خاص، با وسواس و شكاكيت منحصربفرد است.
اين تحليل براي آن كه ادعاي خود را ثابت كند از خود اينشتين نقل قول مي كند كه وسواس فكري و پشتكارش را بر استعداش برتري مي نهد.
اين مقاله همچنين دور بودن اينشتين از مجامع علمي و دانشگاهي را دليلي بر موفقيت اينشتين به حساب مي آورد چرا كه موفقيت بزرگ پاره اي از معروف ترين فيزيكدانان آن زمان ، آنها را از جستار و كاوش در مباني فيزيك بازداشته بود.
مقاله نويس همچنين اضافه مي كند كه آشنايي اينشتين با مباني فلسفي و انديشه هاي فلسفي هم به مشي وي مدد رساندند.
اين فيزيكدان مطرح قرن بيستم همچنين چندسالي را در سوييس در يك مؤسسه ثبت اختراع كار مي كرد و به نظر نويسنده اين مقاله، اين فعاليت هم بدو ديدي تجربي و عيني عطا كرده بود و موفقيت وي را مجزا از اين كار وي نيز نمي تواند تبيين شود.
نظر شما