به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، اين كتاب كه آخرين كتاب برنارد ويليامزقبل از مرگش محسوب مي شود مجموعه اي از استدلالها براي دفاع از صداقت در مقابل فيلسوفان مطرح پسامدرن چون رورتي است كه ويليامز خود آنها را انكاركنندگان مي نامد.
ويليامز بخشي مهم از كتاب خود را به رويكرد تاريخي اختصاص داده و انديشه هاي افرادي چون : هومر، توسيديس، هرودوتوس، آكويناس، كانت، روسو و دريدا را در اين زمينه به بررسي مي نشيند.
او البته حسابي جداگانه براي نيچه باز مي كند و اين توجه بدان اندازه است كه كتاب وي را مي توان ناشي از مشي نيچه اي به شمار آورد. او بصراحت معتقد است كه حتي اگر نظر نيچه را در باب اخلاق و صداقت قبول هم نداشته باشيم بايد تبارشناسانه با اين بحث مواجه شويم.
نگاه ويليامز به نيچه البته نگاهي خاص است و با رويكرد بسياري از مفسران اين فيلسوف جنجال برانگيز متفاوت است. او كه تصويري جديد از نيچه در جهان انگليسي زبان و فلسفه اخلاق انگلوامريكن ارائه كرده اولاً نيچه را متفكري پراگماتيست در بحث اخلاق نمي داند و ثانياً حتي ديدگاه او را متمايز از ديدگاههاي پسامدرن مدنظر مي گيرد.
كتاب "حقيقت و صداقت" از كتابهاي مهم فلسفه اخلاق پنج سال اول هزاره سوم به حساب مي آيد.
نظر شما