به گزارش خبرگزاری مهر، "گرهارد هوسپ" در مقاله ای تحت عنوان "تحرک در بازی پوکر خط لوله" در روزنامه نویه زوریخ سایتونگ نوشت: در زمینه پروژه های خط لوله گاز و نفت امروز بیشتر "سیاست" تعیین کننده است. سالهاست شرکت های مختلف در خصوص ایجاد خط لوله ای که گاز منطقه دریای خزر را به اروپا منتقل کند بحث می کنند. در حال حاضر دو کنسرسیوم در این زمینه مطرح هستند و بحث ها در این زمینه دور می زند که آیا پروژه موسوم TAP که یک شرکت سوئیسی همراه با شرکت نروژی در آن سهیم هستند خواهد توانست گاز این منطقه را به ایتالیا برساند و یا پروژه موسوم به "ناباکو" که از سوی کشورهای عضو اتحادیه دنبال می شود موفق خواهد شد تا گاز آنرا به اتریش ببرد. این پروژه قرار است در سال 2013 آغاز شود و تولید گاز در منطقه شاه دنیز -2 در آذربایجان را در سال 2017 صادر کند.
در ادامه این مطلب آمده است: روز پنجشنبه گذشته شرکت سوئیسی که پروژه TAP را دنبال می کند در مقر خود در شهر "بار" در کانتون سوگ اعلام کرد که شرکت نفتی بریتیش پترولیوم انگلیسی و توتال فرانسوی و همچنین شرکت نفتی دولتی آذربایجان موسوم به سوکار می خواهند تا 50 درصد در تامین هزینه این پروژه مشارکت کنند.
این سه شرکت، عضو حوزه شاه دنیز-2 هستند و بنابراین این حق را دارند تا 50 درصد در تامین هزینه این پروژه سهیم باشند. تا کنون شرکت سوئیسی در پروژه TAP موسوم به EGL حاضر شده بود تا 42 درصد در تامین هزینه این خط لوله شرکت نماید و امروز هم تاکید کرده که کماکان می خواهد با این میزان در اجرای پروژه مزبور سهیم باشد.
روزنامه نویه زوریخ سایتونگ می نویسد: پس از آنکه شورای فدرال سوئیس تصمیم به خروج از انرژی اتمی گرفت، گاز برای این کشور اهمیت زیادی پیدا کرد. اخیرا شواهد حکایت از آن دارند که شانس پیروزی پروژه TAP افزایش یافته ولی مشکلی که این پروژه دارد آن است که توافق بین کشوری را مانند پروژه ناباکو نمی تواند ارائه نماید. یک مسئول شرکت EGL اعلام کرده که پروژه TAP نیز بزودی قراردادی را با ایتالیا و یونان امضا خواهد کرد که آنوقت توافق بین کشوری هم بوجود می آید.در این راستا توافق ترکیه و آذربایجان که مشترکا خط لوله ترانس آناتولی را تحت عنوان TANAB بسازند نیز مهم بوده است.
 قرارداد جدید با ترکیه برای انتقال گاز آذربایجان این ترس را در باکو بوجود آورده که ترکیه هم تبدیل به اوکراین دیگری برای آذربایجان شود.  |
گرهارد هوسپ در بخش دیگری از این مطلب خود آورده است: در اواخر ماه ژوئن قرارداد بین- کشوری امضا شد ولی مشکل در زمان آغاز کار است. کارشناسان در این زمینه تاکید می کنند که پروژه انتقال گاز منطقه شاه دنیز-2 احتمالا در سال 2020 شاید بتواند به مرحله بهره برداری برسد. این در حالیست که اصرار بر این است که خط لوله مزبور در سال 2017 به مرحله بهره برداری برسد. احتمالا برای مدتی باید از خط لوله موجود در ترکیه استفاده کرد. ولی ترکیه بطور جدی می خواهد به مرکز ترانزیت انرژی به اروپا تبدیل شود.
برای آذربایجان نیز بسیار مهم است که بجای کمیسیون اتحادیه اروپایی، خود تا حدودی کنترل بر پروژه را داشته باشد. این درحالیست که پروژه ناباکو همیشه به عنوان یک پروژه اتحادیه اروپایی دیده می شد که می خواهد گاز آذربایجان، ترکمنستان، شمال عراق و حتی شاید روزی هم گاز ایران را به اروپا انتقال دهد. آذربایجان می خواهد که فقط گاز خود را از طریق این خط لوله بفروشد.
یعنی در کنار شاه دنیز-2، حوزه های گازی جدید نیز هستند که بعدا می توانند از این خط لوله استفاده کنند. البته قرارداد جدیدی با ترکیه برای انتقال گاز آذربایجان این ترس را در باکو بوجود آورده که ترکیه هم تبدیل به اوکراین دیگری برای آذربایجان شود. ضمنا ایجاد خط لوله گاز جنوب به این خاطر مد نظر قرار داده شده بود تا وابستگی اروپا به گاز روسیه را کاهش دهد، زیرا در گذشته نیز مشکلات بین روسیه و اوکراین باعث مشکل رسیدن گاز به اروپا شده بود.
به همین خاطر نیز اتحادیه اروپا خواهان آن است که قرارداد امضا شده بین آذربایجان و ترکیه بسیار روشن و واضح باشد که در آینده مشکلاتی پیش نیاید. البته بخش اعظم خط لوله پروژه TAP از یونان خواهد گذشت. رئیس شرکت EGL سوئیس که در این پروژه سهیم است بخاطر وضعیت مالی یونان چندان نگران نیست. سرمایه گذاری یونان در این پروژه بالغ یک و نیم میلیارد یورو است. با این وجود هزینه ایجاد خط لوله TAP ارزانتر از ناباکو است.
نظر شما