به گزارش خبرنگار مهر، پاپ لئوی سوم در روز کریسمس سال 800 میلادی یعنی 400 سال پس از انقراض امپراتوری روم، تاج امپراتوری مقدس روم را در کلیسای جامع سان پیترو رم بر سر شارلمانی نهاد.
این فرمانروای استثنایی قرار بود حتی در روزگار خود در اقصی نقاط دنیا با نام شارل کبیر شناخته شود، اما شارلمانی واقعی که بود؟ سرگذشت شخصی شاه فرانک‌ها به اندازه دستاوردهای او مسحورکننده و جذاب است.
او که شاگردی مشتاق آموختن بود از دانشمندان و محققان حمایت می کرد و بسیاری از آنان را به دربار خود آورد. شارلمانی که علاقه فراوان به دین داشت و مسیحی معتقدی بود، 5 زن و متعه‌های متعدد داشت. او که در مقام فرمانروا بیش از هر چیز به اتحاد مردم و قلمرو خود می‌اندیشید، روزگار خود را پیوسته در جنگ گذراند.
این کتاب در فصل‌های امپراتور روم مقدس، فرانک‌ها و نخستین کارولنژیان، مردی متمایز، شاه سلحشور، اصلاحات و نوزایی، میراث شارلمانی تنظیم شده است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: شارلمانی 58 ساله که فقط به منظور شرکت در مراسم عید میلاد مسیح به کلیسا آمده بود به محراب متعالی که پیکر پطرس حواری در زیر آن دفن شده بود، نزدیک شد و زانو زد تا دعا کند. پاپ ناگهان و بدون مقدمه قدم جلو گذاشت و تاج زرین امپراتوری را بر سر شارلمانی نهاد.
پاپ او را در مقام امپراتور رومی‌ها تدهین کرد و لقب پرافتخار آوگوستوس را بر او نهاد. به این ترتیب شارلمانی پس از قرن پنجم میلادی اولین حکمران غربی بود که این لقب را می‌گرفت.
«شارلمانی» در شمارگان 2 هزار نسخه و قیمت 3500 تومان توسط ققنوس منتشر شده است.
نظر شما