به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه هاروارد یک ربات انعطاف پذیر از پلاستیک قابل ارتجاع و پلاستیک سیلیکونی ساخته اند که با استفاده از نیروی هوای فشرده شده در داخل و خارج شبکه های کوچک متعددی که در اعضای آن وجود دارد حرکت می کند و تغییر رنگ می دهد.
این ربات نرم با الهام از ستاره دریایی، کرم ، اختاپوس و ماهی مرکب ساخته شده و می تواند از موانعی عبور کند که عبور از آنها برای رباتهای متالیک سفت و محکم چالش برانگیز و یا غیر ممکن است.
ربات اختاپوسی محققان هاروارد از قابلیت نمایان کردن خود چون کرم شب برخوردار است
درحالیکه استیو مورین به عنوان یک محقق مواد در دانشگاه هاروارد درباره ماهیهای مرکب و ویژگیهای آنها برای ساخت رباتهای پیشرفته نرم تحقیق کرده است، گفت: به طور اتفاقی یک ویدئو فوق العاده از یک ماهی مرکب تماشا کردم که رنگ های خود را تغییر می داد. این موجودات بسیار الهام بخش هستند. پس از مشاهده این ویدئو فکر کردم که می توانیم برخی از این کارکردها و یا استراتژیهای ساده تر این موجودات را برای ساخت سیستمهای رباتی تقلید کنیم.
محققان برای ساخت این ربات که دارای چهار پا است و تغییر رنگ می دهد به جای پمپ کردن هوا به داخل و خارج بدن آن از یک لایه جداگانه استفاده کردند که دارای شبکه های ریز متعدد بود تا بتوانند رنگهای مایع متنوعی را وارد و خارج کنند. این ربات با ترکیب رنگهای درست می تواند چون یک اختاپوس خود را استتار کند یا مثل یک کرم شب تاب حضور خود را اعلام کند.
ترکیب رنگها و الگوها به عنوان راهکاری برای استتار این ربات درنظر گرفته شده است
مورین اظهار داشت: وجود این میکرو شبکه های ساده برای استتار بسیار موثر بود. ضرورتی ندارد که ربات برای استتار شدن به رنگ محیطی تبدیل شود که در آن قرار گرفته، ترکیب رنگها و الگوهای ساده می تواند برای استتار موثر باشد.
محققان همچنین می توانند دمای این رنگها را تغییر دهند که این امر به ربات کمک می کند در محیط مخفی شده یا خود را نمایان کند. با توجه به اینکه برخی از مارها می توانند با استفاده از اندامهای خاص خود نور مادون قرمز را احساس کنند، این ویژگی نیز از طبیعت الهام گرفته شده است.
این ربات از موانعی عبور می کند که عبور از آن برای رباتهای متالیک غیر ممکن است
مورین تصریح کرد که ساخت رباتی که تغییر رنگ می دهد یک سال به طول انجامید، این ویژگی یکی از خاصیتهای ماشینهای نرم است و ما زمان را اندکی میان طرح و ساخت نمونه اولیه پشت سرگذاشتیم.
مورین به همراه جورج وایتسایدز و همکاران خود جزئیات این تحقیق را در مجله ساینس به چاپ رساندند.
نظر شما