پیام‌نما

وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ‌اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ * * * [مردان و زنان] بی‌همسرتان و غلامان و کنیزان شایسته خود را همسر دهید؛ اگر تهیدست‌اند، خدا آنان را از فضل خود بی‌نیاز می‌کند؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست. * * اللّه از فضلش بسازدشان توانمند / دانا و بگشاينده مى‌باشد خداوند

۷ شهریور ۱۳۹۱، ۱۶:۱۵

رسانه های سوئیس:

هدف بحران سوریه غارت ذخائر نفتی خاورمیانه است/اعتبار بیطرفی "برن" در خاورمیانه در خطر است

هدف بحران سوریه غارت ذخائر نفتی خاورمیانه است/اعتبار بیطرفی "برن" در خاورمیانه در خطر است

سوئیس کشوری بود که از گذشته های دور و طی دو جنگ جهانی بی طرفی خود را درباره تحولات بین المللی رعایت کرده بود، اما تحولات اخیر در خاورمیانه به ویژه تنش در سوریه پرسش هایی را درباره رویکرد چند دهه این کشور و بیطرفی آن مطرح کرده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، در یکی دو ماه گذشته سوئیس تحت انتقاد شدید رسانه ای قرا رداشت. نارنجک های دستی ساخت این کشور به دست گروههای مخالف بشار اسد رئیس جمهوری سوریه رسیده بود. بعدها معلوم شد که این نارنجک ها جزو محموله ای بودند که به امارات متحده عربی صادر شده بودند.

این انتقادات تا بجایی رسید که مباحث مربوط به بی طرفی سوئیس و اینکه آیا این کشور قادر به حفظ این بی طرف خواهد بود یا خیر بار دیگر مطرح شد.

سوئیس همچنین یک از کشورهایی است که در کنار آلمان در یکی دو ماه گذشته به اوپوزیسیون سوریه کمک های زیادی کرده و حتی این دو کشور هزینه برگزاری کنفرانس مخالفان را نیز پرداخت کرده و دفتر آنها را از پاریس به برلین منتقل کردند.

روزنامه "بوند" روز گذشته در مطلبی انتقادی به دیدگاه "دانیل وکر" سفیر سابق سوئیس در کویت می پردازد که گفته بود: " اینکه سوئیس از همایش های اپوزیسیون سوریه برای دموکراسی و حقوق بشر حمایت می کند هم خوب است و هم مشکلی در بر ندارد".

بوند می نویسد: به این تفکر این دیپلمات سوئیس می توان انتقاد نیز کرد. این را نمی توان نادیده گرفت که اختلافات در خاورمیانه کمتر به مشاجرات مذهبی و بیشتر به تضمین منابع انرژی ارتباط دارد. وابستگی غرب به نفت و گاز خاورمیانه بسیار بالاست. نیاز غرب به انرژی فسیلی کماکان تا 70 درصد است. استخراج این مایه انرژی از سطح بالای زمین تقریبا به پایان خود نزدیک می شود و برای استخراج نفت در آینده باید سرمایه گذاری بسیار بالایی انجام داد. روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 1945 چاههای نفت خاورمیانه را با تاسیس آرامکو برای کشورش تضمین نمود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی آیت الله خمینی (ره) در سال 1979، آمریکا و اروپائی ها ایران را تحریم نمودند. از آن زمان به بعد نفت این کشور بیشتر به چین صادر می شود.

در ادامه ای مطلب آمده است: در خصوص سوریه، نیز سوئیس از گفتگوهای اپوزیسیون سوریه فقط از محور آمریکا و عربستان سعودی حمایت می کند که هدف نهائی آن مشخص است. هدف این است که عربستان سعودی به قدرت برتر منطقه تبدیل و محور سوریه- ایران تضعیف شود. برنامه دیگر آن است که رژیم بشار اسد سرنگون شود و یک رژیم سنی جایگزین آن گردد. البته هدف اصلی این امر نیز آن است که ذخائر نفتی خاورمیانه برای غرب تضمین شود. ولی سئوال در اینجاست که آیا رژیم های تمامیت‌خواه عربستان سعودی، قطر و اردن وسیله درستی برای تغییرات دموکراتیک هستند یا نه.

بوند می نویسد: این دیپلمات سابق سوئیس در تحلیل چند روز پیش خود به شورای فدرال توصیه می کند که نیروهای نظامی به سوریه اعزام نماید تا از اینکه سلاح های شیمیائی و میکروبی بشار اسد بدست تروریست هائی مانند حزب الله، حماس و یا القاعده بیفتند جلوگیری بعمل آورند. ظاهرا سیاست بیطرفی سوئیس برای وی در اینجا هیچ اهمیتی ندارد. او حتی این سیاست را مرده به حساب می آورد و تصریح می نماید که از زمان فروپاشی دیوار برلین دیگر سیاست بیطرفی وجود نداشته بلکه سیاست منافع وجود دارد. ولی فقط به سیاست منافع فکر کردن کوته نظری است. هر چیزی که امروز منافع است چند وقت بعد می تواند خلاف منافع باشد. اما ما امروز خود در داخل سوئیس شاهد پیامدهای دردسر آور سالها جذب پولهای مالیات پرداخت نشده اتباع دیگر کشورها هستیم. ضمنا سیاست بیطرفی تا به امروز اعتماد به سوئیس را بویژه در خاورمیانه بوجود آورده است. ولی حمایت کردن از سیاست تهاجمی و تجاوز غرب در این منطقه و صدور سلاح به دیکتاتورهائی مانند عربستان سعودی و قطر این اعتماد را از بین می برد.
 
در پایان این مطلب آمده است: به راستی امروز زمان آن فرارسیده که بررسی سیاسی درست بپردازیم. نقشه خاورمیانه از سوی اروپائی های استعمارگر و بر پایه منافع آنها ترسیم شده است. پس از پایان جنگ جهانی دوم خاورمیانه به صادرکننده نفت تبدیل شد. غرب نیز از دیکتاتورهای حاکم بر این کشورها این منطقه حمایت کرده و قیام ها علیه آنرا را سرکوب می نمود. هیچکس امروز از اعزام نیروی نظامی از سوی رژیم سلطنتی عربستان سعودی به بحرین برای سرکوب قیام مردم این کشور علیه دیکتاتوری صحبت نمی کند. و امروز هیچکس درباره اعزام مزدوران به سوریه، لیبی و یا پاکستان صحبتی نمی کند. سوئیس فقط باید یک کار بکند و آن اینکه زمینه میزگردی را فراهم سازد که تا همه گروهها در خاورمیانه دور آن بتوانند حرف خود را بزننده پرتویی برای آینده این منطقه ترسیم نمایند.
کد خبر 1682727

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha