به گزارش خبرنگار حوزه و دانشگاه "مهر"، سيستم هاي درآمدزاي منشوري كه سالهاست در اروپا و آمريكا منسوخ شده، در ماه هاي اخير به صورت چشمگيري در جامعه ما و به خصوص جامعه دانشگاهي گسترش يافته است. اين سيستم هاي درآمدزايي كه به ظاهر بر اساس جلب مشتري توسط مشتري و حذف واسطه ها براي دستيابي به درآمدهاي كلان بنيان گذاشته مي شود، سود كلاني را نصيب گردانندگان آن مي كند. گردانندگاني كه اين سودها را بدون صرف هزينه و زمان و بي نياز از سرمايه گذاري هاي بزرگ به دست مي آورند.
سيستم هايي از اين دست مانند گلد كوييست، گلد ماين، سون داياموند و اخيرا نسخه هاي ايراني آن، اكنون در كشور ما رايج شده است. در اين ميان تمايل دانشجويان به استفاده از اين سيستم هاي اقتصادي قابل تامل است.
اين سيتستم هاي درآمدزايي بدون هيچ گونه توليد كالايي، سرمايه اي هنگفت را از چرخه اقتصادي خارج مي كنند و در ازاي آن سودي موهوم به اعضاي خود مي دهد. اعضايي كه مبالغ عجيب و غريبي براي دست يابي به اين ثروت هزينه مي كنند.
خوابگاه هاي دانشجويي به خصوص خوابگاه هاي دانشگاه هاي تهران اين روزها به يك بنگاه معاملاتي خريد و فروش سيستم هاي اقتصادي منشوري تبديل شده اند. دانشجوياني كه به گفته خوشان از آينده خود اطميناني ندارند و به دنبال راهي سريع براي هر چه ثروتمندتر شدن مي گردند، راهي بهتر از اين سيستم هاي منشوري كه مانند يك غده سرطاني رشد مي كند نمي يابند و به سرعت به اين سيستم درآمدزايي روي مي آورند.
شايد اكنون دانشجويي در خوابگاه هاي دانشگاه هاي تهران نباشد كه با واژه گلدكوييست آشنايي نداشته باشد. دانشجويان به شدت به سمت درآمدزايي از طريق اينگونه سيستم هاي درآمدزايي حركت مي كنند. دانشجوياني كه حتي براي خريد كتابهاي درسي ، تامين هزينه غذا و خوابگاه به وام هاي دانشجويي نياز دارند، با قرض كردن مبالغ بسيار هنگفت به اميد پولدار شدن به جمع استفاده كنندگان از اين سيستم هاي اقتصادي منشوري مي پيوندند. علاوه بر اين، وقت و نيروي فراواني را صرف اينگونه درآمدزايي مي كنند.
گلد كوييست در خوابگاه هاي دانشجويي ريشه دوانده است. اين ريشه ديگر به آساني خشكانده نمي شود. به راستي چرا دانشجوياني كه به اميد تحصيل و زندگي آينده به دانشگاه وارد شده اند به سادگي به چنين سيستم هاي درآمدزايي روي مي آورند.
نظر شما