به گزارش خبرنگار مهر، روند رشد ورزش در آموزش و پرورش با استخدام نیروهای جدید الورود ورزشی و اجرایی شدن چندین طرح نظیر طرح آموزش اجباری شنا در مقطع ابتدایی، طرح آموزش طناب زنی و طرح آموزش ژیمناستیک و دیگر طرح ها ورزشی مثبت بوده و در صورت امتداد طرح های این چنینی می شود در آینده نه چندان دور شاهد شکوفایی استعدادهای ورزشی و نسلی سالم و ورزشی در جامعه باشیم.
در عین حال، با وجود اینکه تعداد دانشجویان در چند سال اخیر بسیار افزایش یافته، ولی گرایش آن ها به ورزش و توسعه فضاهای ورزشی از رشد کافی برخوردار نشده است که یکی دیگر از دلایل این امر، نگاه طفیلی و هزینه ای به ورزش از سوی برخی مدیران دانشگاهها و وجود مراکز متعدد تصمیم گیرنده و عدم هماهنگی بین آن ها است.
البته بایستی این نکته هم مد نظر قرار داد که علی رغم رشد سریع آموزش عالی در چند سال اخیر به زیرساخت‌های ورزش دانشگاهها نظیر ساخت تاسیسات ورزشی در کنار فضای آموزشی در اکثر موارد (نظیر دانشگاههای پیام نور وغیر انتفاعی) توجه نشده است.
این در حالی است که برای توسعه ورزش در کشور، به ویژه در مراکز آموزشی، لازم است هماهنگی کافی و واحدی میان مراکز مختلف ورزشی، مانند وزارت ورزش و جوانان و وزرات علوم وجود داشته و این مراکز به شکل فعال در جهت هماهنگی‌های لازم تلاش کنند.
البته با توجه به اظهارات اخیر معاونت دانشجویی و مدیرکل تربیت بدنی وزارت علوم طرح هایی نظیر افزایش تعداد واحدهای تربیت بدنی 1و2 یا تدریس این 2 واحد درسی در چهار و نیم ترم می تواند تاثیر مثبتی بر سلامت دانشجویان و تشویق آنان به ورزش به عنوان قشر مولد فرهنگ داشته باشد.
همچنین جذب ورزشکاران رده های ملی در رشته تربیت بدنی توسط دانشگاه آزاد و ورود این مرکز آموزش عالی به عرصه رقابت های قهرمانی و ساپرت بسیاری از تیم های ورزشی در سطح قهرمانی و لیگ برتر باعث تشویق دانشجویان به ورزش در کنار تحصیل علم می شود.
متاسفانه کمبود امکانات سخت افزاری در اکثر دانشگاه ها و عدم ارائه واحد تربیت بدنی 2 به صورت تخصصی یعنی آموزش و تمرین در یک رشته ورزشی باعث شده که دانشجویان نتوانند از این واحدها بهره کاملی ببرند و کمبود این آموزشها در این مقطع تاثی گذار (در زمان جوانی با بیشترین انرژی و یادگیری)، در طول زندگی و حتی فعالیتهای روزمره در آنها دیده می شود.
تشکیل فدراسیون ورزشهای دانشجویی و تشکیل هیئت ورزشی در استان ها از افق های روشن پیشروی ورزش دانشجویی است که تحقق این امر که مقدمات آن نیز چیده شده می توانند تاحدود خیلی زیادی منجر به انسجام ورزش دانشگاهها شود و به ویژه با ایجاد تعامل بین دانشگاههای وزارت علوم، دانشگاه آزاد، علوم پزشکی، جامع علمی کاربردی و سایر دانشگاهها اقدامات مثبتی در را توسعه ورزش دانشجویی در بعد قهرمانی باشد.
در واقع شناسایی، پرورش و نگهداری استعدادهای ورزشی، این زنجیره های ورزشی ما از هم منفصلند و ارتباطی بین ورزش پایه، مدارس، دانشگاهها و نیروهای مسلح و ... دیده نمی‌شود. در نتیجه برای توسعه ورزش در کشور، به ویژه در مراکز آموزشی و امتداد راه قهرمانی در نوجوانان و جوانان لازم است هماهنگی کافی و واحدی میان مراکز مختلف ورزشی، مانند شورای عالی ورزش و جوانان و همچنین وزراتخانه های آموزش و پرورش و وزرات علوم وجود داشته و این مراکز به شکل فعال در جهت هماهنگی‌های لازم تلاش کنند.
نظر شما