به گزارش خبرگزاری مهر، درس گفتارهای شهریورماه با عنوان "کانت و سیاست حقیقت" با تدریس علی معظمی در محل موسسه پرسش تدریس خواهد شد.
شروع دوره از یکشنبه 16 مهرماه است که این جلسات از ساعت 19 -21 و طی 4 جلسه 2 ساعته برگزار می شود.
از 5 شهریورماه آغاز شده و یکشنبهها از ساعت 17 الی 19 برگزار می شود.
مؤسسه مطالعات سیاسی اقتصادی پرسش در خیابان ولی عصر(عج)، ضلع شمالی پارک ساعی، خیابان ساعی 1 واقع است.
مخالفت کانت با دروغ و تأکید او بر حقیقتگویی مشهور است. او در مخالفت با هر نوع دروغ تا جایی پیش میرود که منتقدانش میکوشند نشان دهند چنین تاکید سرسختانهای با مبانی اخلاق خود او در تضاد میافتد، اما نظر کانت در مورد حقیقتگویی به مخالفت تام و تمامش با دروغ خلاصه نمیشود در واقع کانت نه تنها با دروغ بلکه با انواع مهمی از پنهانکاری هم مخالف است و بر همین مبنا است که در رساله صلح جاودان «حق انقلاب» را نفی میکند.
همانطور که اشاره شد این تأکید کانت بر حقیقتگویی مشخصاً پا را از اخلاق کانت فراتر میگذارد و از اجزاء اصلی سازنده سیاست او میشود. نقش این دیدگاه در چیزی که آنرا «سیاست کانت» میخوانیم آنجا مهمتر میشود که به یاد آوریم که کانت درواقع فلسفه سیاسی مدونی ندارد: اگر سه «نقد» کانتی را معیار فلسفهاش در نظر بگیریم، در هیچ کدام به طور خاص «فلسفه سیاست» نپرداخته است.
فلسفه سیاسی نانوشته کانت را اغلب از بخشهایی از «نقد قوه حکم» و رسایل کوچکی مانند صلح جاودان و نزاع دانشکدهها میخوانند. در این میان طرح مسأله دروغ به گونهای که کانت در «مابعدالطبیعه اخلاق» میآورد پیوندی مسئلهساز ایجاد میکند میان فلسفه اخلاق او و همین خوانشی که از فلسفه سیاسی او میتوان کرد.
به این ترتیب پیگیری استدلالهای کانت در نفی دروغ و تأکید بر حقیقتگویی یکی از راههایی است که میتواند ما را به خوانشی از سیاست او برساند: سیاستی که میتوان آنرا «سیاست حقیقت» از نوع کانتی دانست. خوانش سیاست کانت از رهگذر نظر او درباره حقیقتگویی، اما خالی از دشواری نخواهد بود: خصوصا وقتی نظر او درباره حقیقتگویی و «حق انقلاب» را در برابر نظرش راجع به انقلاب فرانسه بگذاریم که یکی از ستایشگرانش بود. پرداختن به مسأله حقیقتگویی از دیدگاه کانت همچنین میتواند مدخلی باشد بر بحث کلیتر حقیقتگویی و سیاست.
نظر شما