به گزارش خبرگزاری مهر، "کریستیانه شلوتسر" در مقاله خود که در روزنامه آلمانی زبان تاگس آنسایگر به چاپ رسیده می نویسد: گاهی اوقات جملاتی ابراز می شود که خیلی خطرناکتر از سلاح هستند. مسئول امور اتحادیه اروپا در دولت اردوغان در ترکیه گفته که "کشورش همانگونه عمل می کند که همسو با سنت و تاریخ هزار ساله آن است".
این روزنامه می نویسد: هر کسی مانند این وزیر ترک اینگونه صحبت می کند، انتظاراتی را بوجود می آورد که روزی باید آنها برآورده شوند. ترکیه امروز در مسیری قرار گرفته تا خود را درگیر یک امر خطرناک نماید و با مجوز مجلس به دولت که بتواند راسا تصمیم به جنگ بگیرد، این زمینه برای این کشور عضو ناتو فراهم شده تا اختلاف سوریه را به یک اختلاف بین المللی تبدیل کند.
در ادامه این مطلب آمده است: سیاست ترکیه در قبال سوریه در این اواخر ابهام های زیادی را نشان داده است. با تحولات جدید نیز این سیاست آنکارا شفاف تر نشده است. یک اکثریت قابل توجه در ترکیه بشدت مخالف جنگ از سوی کشورشان با سوریه هستند. زیرا این کشور تا چندی پیش یکی از شرکای تجاری مهم ترکیه بود. ترکیه 900 کیلومتر مرز مشترک با سوریه دارد و چنین مرز طولانی را با هیچیک از همسایگان دیگر خود ندارد. ضمنا بسیاری از اهالی شهرها و روستای مرزی این دو کشور تا پیش از قیام مردم سوریه با یکدیگر رفت و آمد می کردند و حتی پیوند خانوادگی داشته و دارند. حتی همین روستایی که اخیرا مورد هدف خمپاره ها از سوی سوریه قرار گرفته بسیاری از ساکنان آن تا پیش از این با ساکنین روستاهای همسایه خود در سوریه رفت و آمد داشتند. هر کسی این نارنجک ها را شلیک کرده به نقطه آسیب پذیری صدمه وارد کرده است.
تاگس آنسایگر در ادامه آورده است: اگر اینک دولت ترکیه وارد جنگ با سوریه شود حتی نباید انتظار حمایت از سوی سرسخت ترین هوادارانش در ترکیه را داشته باشد. بنابراین هرگونه عملیات نظامی از سوی دولت ترکیه در سوریه، وضعیت غیر قابل پیش بینی را برای آنکارا بوجود خواهد آورد. ضمناً چنین عملی حتی می تواند به زیان همان هایی تمام شود که در ترکیه پناه گرفته اند؛ یعنی 120 هزار آواره سوری. یک سوم آنها در کنار مرز ترکیه با سوریه و در نزدیکی همین روستایی که هدف خمپاره از سوی سوریه قرار گرفته در چادرها زندگی می کنند. به همین خاطر این سئوال مطرح می شود که اگر ترکیه خود را درگیر جنگ با سوریه کند به سود چه کسی خواهد بود؟
کریستیانه شلوتسر تحلیلگر روزنامه تاگس آنسایگر در ادامه می نویسد: سوریه هرگز اقدام به جنگ با ترکیه که دارای ارتش بسیار قوی و همچنین عضو ناتو است نخواهد کرد. اسد به جای اینکار به نیش زدنهای کوچک اکتفا می کند و بطور مثال به نیروی پ‌ک‌ک. اجازه می دهد تا از خاک آن به نظامیان ترکیه حمله کنند و حتی آنها را مسلح نیز می کند. ضمناً مخالفان هم که علیه رژیم بشار اسد مبارزه می کنند ظاهرا در سردرگمی شدید قرار گرفته اند، زیرا مبارزه پر قربانی آنها با اسد نتوانسته است او را به زانو درآورد و پایانی هم برای این مبارزات متصور نیست. فرماندهان ارتش آزاد سوریه نیز در وضعیت خوبی قرار ندارند. آنها اخیرا تصمیم گرفتند که مقر فرماندهی خود که تا آن زمان در خاک ترکیه بود را به داخل سوریه انتقال دهند و درست یک روز پس از انتقال مزبور، با سرخوردگی مجددا به خاک ترکیه بازگشتند.
در پایان این مطلب آمده است: ظاهرا در آنسوی مرز ترکیه و در خاک سوریه هیچکس از مخالفان حاضر نبوده که از آنها دستور بگیرد. در ماه ژوئن گذشته نیز که هواپیمای جنگی ترکیه از سوی پدافند هوایی سوریه سرنگون شد معما در این زمینه که حقیقتاً این هواپیما در حریم هوایی سوریه چه می کرد مطرح بود. ترکیه اجازه نمی دهد که کسی از برنامه های آن در قبال سوریه آگاه شود و درست همین موضوع خطر جنگ را افزایش می دهد.
نظر شما