در اين جوابيه آمده است : اگر چه بر اساس نظر خواهي به عمل آمده از معاونين دانشجويي و فرهنگي دانشگاهها و اطلاعات و آمار مستند موجود، در حال حاضر مصرف مواد اصلي ترين مشكلات محيط هاي دانشگاهي محسوب نمي شود ، ليكن باتوجه به اهميت امر ، وزارت علوم ، تحقيقات و فناوري طي سالهاي 1382 و 1383 برنامه هاي جامعي در زمينه پيشگيري از مصرف مواد در دانشگاهها تدوين و به مورد اجرا گذارده است. به نحوي كه در سال 1382 به عنوان يكي ا زدستگاههاي موفق در عرصه پيشگيري مورد تقدير ستاد مبارزه با مواد مخدر قرار گرفت.
همچنين تعيين و تعليم رابطين تخصصي پيشگيري از مصرف مواد مخدردر دانشگاهها، برگزاري هفت كارگاه آموزشي براي مسئولان خوابگاه هاي دانشجويي ، چاپ و پخش بيش از يك ميليون بروشور ، انتشارنشريه حاوي مطالب پيشگيرانه ، برگزاري دوره هاي آموزشي وسيع براي كارشناسان مختلف دانشگاهها وانجام پژوهش بر روي بيش از 44000 نفر ورودي جديد سال 1383 ، تنها جزيي از برنامه هاي به اجرا در آمده از سوي دفاتر مشاوره دانشجويي دانشگاهها در طي سالهاي مورد اشاره است.
در پاسخ روابط عمومي وزارت علوم همچنين تاكيد شده است : به اين اقدامات مي بايد دهها برنامه پيشگيرانه كه از سوي كانون ها و تشكل هاي مختلف دانشجويي و ادارات كل امور فرهنگي دانشگاهها به مورد اجرا درآمده را نيز اضافه نمود. بايد اذعان داشت كه برنامه هاي اجرا شده به نسبت جمعيت دانشجويان كشور ، بسيار اندك بوده است ليكن مجموع اعتبار اختصاص يافته با اين اقدامات پيشگيرانه در طي سالهاي 1382 و 1383 تنها شش ميليارد ريال بوده است كه در مقايسه با چند هزارميليارد ريال مصروفه درامر مبارزه با مواد مخدر ، رقم بسياراندكي به شمار مي رود.
به نظر مي رسد منشا برداشت نادرست از اقدامات مستمر وزارت علوم، تحقيقات و فناوري ، ريشه دراختلاف در دو رويكرد " تحديد عرضه" و " كاهش تقاضا" در اين عرصه دارد. بايستي اذعان داشت اگر چه تحديد عرضه ، مورد غفلت مسوولان اين وزارت نبوده و نيست ولي آنچه برنامه هاي دانشگاهي را در اين زمينه شكل مي دهد، رويكرد كاهش تقاضاست كه احتمالا از منظر آنهايي كه تاكيدشان بيشتر بر مبارزه و تحديد عرضه است ، چندان گسترده و قابل قبول نمي باشد.
اين وزارت در سالهاي اخيرهمكاري گسترده وموثري با ستاد مبارزه بامواد مخدر به عنوان هماهنگ كننده و متولي امر مبارزه و پيشگيري در سوء مصرف مواد مخدر در كشور ، داشته است و آمادگي دارد همچون گذشته با ديگر مراكزاز جمله مركز مبارزه با مواد مخدر ناجا همكاري كند. اينكه مركز مبارزه با مواد مخدرناجا چه انتظاراتي از وزارت علوم داشته كه تامين نشده است و اينكه تا چه حد اين انتظارات منطقي بوده است، اطلاعي در دست نيست. اما اگر منظور از همكاري بهره گيري از توان همديگر باشد، مصاديقي وجود دارد كه بارزترين آن دعوت از مركز مبارزه با مواد مخدرناجا براي آموزش رابطين تخصصي پيشگيري از مصرف مواد دانشگاهها در سومين كارگاه آموزشي آنهاست.
نظر شما