به گزارش خبرنگارمهر، مراسم گرامیداشت هجدهمین سالگرد شهادت عبدالقهار عاصی شاعر شهید افغانستان، عصر روز پنجشنبه 20 مهر در تالار مهر حوزه هنری و با حضور جمعی از شاعران ایرانی و افغانستانی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم و پس از خیر مقدم‌گویی محمد سرور رجایی، شاعر و مدیر خانه ادبیات افغانستان در ایران، محمدصادق دهقان، مدیر روابط عمومی خانه ادبیات افغانستان در سخنانی هدف از تلاش این مرکز فرهنگی را توسعه ادبیات افغانستان نامید و گفت: سعی ما این است که نام بزرگان و چهره‌های امروز ادبیات افغانستان در زیر خاک به فراموشی فرو نرود. ما و کارمان پیرو نظر عوام نیست. شاعر و نویسنده خوب را شاعر و نویسنده مرده نمی‌پنداریم و به گمان من زندگان برای تجلیل و معرفی گاه شایسته‌تر از مردگان هستند.
وی افزود: خانه ادبیات افغانستان از سال‌های گذشته سنتی در جریان نقد ادبی در ایران بنا نهاد و از سال 87 به بعد آن را به صورت فراگیر دنبال و پیگیری کرد و آن هم دور هم نشستن و نقد یک اثر است. در خود افغانستان هم این شیوه از نقد در نوع خود بی‌سابقه بود که عده‌ای دور هم جمع شوند و بدون حب و بغض همگی به نقد و بررسی یک اثر بپردازند.
دهقان ادامه داد: ادبیاتی که در دهه 60 در افغانستان پی‌ریزی و مانند نهال کوچکی به زمین سپرده شد، امروز در حال شکوفایی است و تبدیل به درخت تنومندی شده که این مایه افتخار است. در این سال‌ها هرچند که افغانستان را کشوری بدون تصویر نامیده‌اند، اما تنها تصویر ادبیات بود که توانست ما را زنده نگاه دارد.
مدیر روابط عمومی خانه ادبیات افغانستان افزود: در دوران جنگ با شوروی و جنگ نکبت‌بار داخلی و نیز جنگ با طالبان تنها ادبیات به داد ملت ما رسید و توانست ما را زنده نگاه دارد و جایگاه شاعرانی مثل قهار عاصی اینجا مشخص می‌شود. وجود او پاسخی بود به این سئوال بنیادین که چنین شاعرانی در زمانه عسرت به چه کاری می‌آیند؟
دهقان در ادامه با اشاره به زندگی دردناک شهید عاصی افزود: او در طول مسیر کوتاه زندگی خود توانست به ماندگاری قابل توجهی دست پیدا کند که این مراسم خود گواه این مساله است. او در مدت کوتاه حضورش در ایران اثر بسزایی نیز بر فرهنگ دو کشور داشت و بر خلاف بسیاری از ما هرگز فرصت‌سوزی نکرد.
این فعال فرهنگی در ادامه با اشاره به چیرگی جریان داستان امروز افغانستان بر جریان شعر افزود: همه ما باید بی‌وطنی را یاد بگیریم. وطن ما که وطن نشده است، دیار مهاجرت هم که وطن نمی‌شود، پس باید به بی‌وطنی و جهان‌وطنی خو کنیم؛ جدا از اینکه افراد حاضر در اطراف ما همزاد و هم‌خاک باشند یا نباشند.
در ادامه این مراسم سیدضیاء قاسمی شاعر و پژوهشگر افغان در سخنانی عبدالقهار عاصی را شاعر حماسه و غزل معرفی کرد و گفت: رنگ و بوی تغزل در تمام کارهای عاصی وجود دارد و دیده می‌شود.
وی عاصی را شاعری عاشقانه سرا نامید و افزود: شهید عاصی به ارتباط با مردم اهمیت زیادی می‌داد و خودش را از مردم جدا نمی‌دانست. از سوی دیگر نوعی پرداخت حماسی در شعرهای او دیده می‌شود که با توجه به شرایط زندگی مردمش قابل درک است.
قاسمی شعر عاصی را از نمونه‌های قابل اعتنا در شعر استقامت در افغانستان نامید و گفت: تمام جلوه‌های استقامت در برابر بیداد در شعر او دیده می‌شود. از سویی او سر سازش با رژیمی را ندارد که بسیاری از شاعران بسیار راحت وجود آن را پذیرفتند و از سوی دیگر با شعر استعاری به مبارزه با رژیم حاکم بر سرزمینش به مبارزه می‌پردازد.
این شاعر همچنین به دوران دوم شاعری عاصی اشاره کرد و گفت: دوران اواخر حکومت نجیب‌الله تا زمان پیروزی مجاهدین نیز یکی از دوران‌های حضور حماسه و شعار در اشعار عاصی است. او در این دوره در شعرش به صراحت از آرمان‌هایش سخن می‌راند و البته در این میان گاهی نیز ذوق‌زده و شعاری شعر می‌گوید. در دوره پس از آن نیز می‌توان به خوبی دید که شعر او از قالب جنگ به ضد جنگ مبدل می‌شود.
نظر شما