به گزارش خبرگزاری مهر، مطالعات انجام شده توسط دانشگاه بریتیش کلمبیا و مرکز درمان و پزشکی مولکولی (CMMT) نشان می دهد این اثر می تواند نقش مهمی را در واکنش ایمنی انسان داشته باشد.
محققان اینکه چگونه آغاز تجربیات آدمی از پیش از تولد و در سالهای پس از آن می تواند زندگی او را تحت تاثیر قرار دهد، را به بوته آزمایش گذاشتند.
پیرا ژنتیک یا همان ژنتیک پیرامونی علمی است که به بررسی تغییرات در بیان ژنی می پردازد. دانش پژوهان در این تحقیق فرایندی موسوم به متیلاسیون DNAرا بررسی کردند که در آن یک مولکول شیمیایی به DNA افزوده می شود و مانند یک کلید تنظیم شدت نور لامپ عمل می کند: یعنی ژن ها را روشن، خاموش و یا در منطقه بین این دو نگه می دارد.
محققان نشان داده اند تجربیات زندگی یک فرد در شکل گیری الگوهای متیلاسیون DNAاو نقش دارد.
آنها دریافتند تجربه فقر در کودکی با نشانه ها یا الگوهای باقی مانده بر روی ژنها مرتبط است.
مایکل کوبور مجری این تحقیقات گفت: ما باقی مانده های زیستی فقر در دوران کودکی را بر روی ژنها یافته ایم و این بر اساس شواهد شفافی است که محیط زیست، الگوهای ژنتیک پیرامونی را تحت تاثیر قرار داده است.
میزان هورمونهای استرس که توسط یک فرد بزرگسال تولید می شود نیز با تغییر متیلاسیون DNAمرتبط است.
کوبور می گوید مانند فلسفه مرغ و تخم مرغ، هنوز مشخص نیست آیا افزایش استرس در بزرگسالی موجب تغییر در DNAمی شود یا آیا این تغییرات می توانند میزان آزادسازی هورمون استرس را تحت تاثیر قرار دهند.
محققان همچنین دریافتند الگوهای متیلاسیون پیشگوی واکنش های ایمنی آینده هستند و حاکی از آن است که تجربیات در اوایل زندگی می تواند در واکنش ما در بیماری هایی که بعدها به سراغمان می آید نقش داشته باشند.
نظر شما