حسن انصاريان، نويسنده فيلمنامه در عرصه تلويزيون و سينما در گفت و گو با خبرنگار هنري "مهر" ضمن بيان اين مطلب گفت: در مجموع، كيفيت آثاري كه در تلويزيون ارايه مي شود بسيار ضعيف است. اين موضوع در مورد مجموعه ها بيشتر احساس مي شود. البته در اين ميان مجموعه هايي هم هستند كه با وجود پخش مرتب، از كيفيت نسبي برخوردارند. مانند «كوچه اقاقيا» كه بسياري از اصول توليد يك اثر خوب را رعايت مي كند.
وي افزود : به عقيده من سينما و تلويزيون به بازي فوتبال شبيه است با اين تفاوت كه در عرصه تصويري تعداد بازيكنان از تماشاگران بيشتر شده است. يعني يكي از مشكلات اين عرصه ورود افراد بي تجربه است كه از كمترين توانايي ها در عرصه توليد فيلمنامه برخوردارند، اماهمواره فرصت كار كردن به آن ها داده مي شود. از طرف ديگر، هر چيزي كه اين گونه فيلمنامه نويسان ارايه مي كنند به بينندگان عرضه مي شود. بي آنكه به ظرفيت هاي متن و ارزش هاي فرهنگي و هنري آن توجه شود.
نويسنده متن مجموعه تلويزيوني « حقه هاي شيطان» در ادامه به عوامل اصلي در پايين آمدن كيفيت فيلمنامه در عرصه آثار تلويزيوني اشاره كرد و گفت: برخي از فيلمنامه نويسان در اختيار داشتن زمان كم و سرعت بالا براي رساندن اثر را يكي از عوامل ضعف آثار خود معرفي مي كنند. ولي به عقيده من، سرعت از امكانات يك اثر مي كاهد ولي تاثيري در تفكر ندارد. يعني ممكن است يك فيلمنامه به خاطر زمان كوتاه ارايه اثر، دچار صدمه ها و ضعف هايي بشود. اما اين موضوع هيچ ربطي به ايده اوليه و انديشه اي كه قرار است در كار گنجانده شود، ندارد.
انصاريان اضافه كرد: اينكه نويسنده به خاطر امرار معاش و به دست آوردن پول مجبور مي شود فيلمنامه هايي با كيفيت پايين بنويسد، توجيه مناسبي براي خلق يك اثر بد نمي تواند باشد.
خالق نمايشنامه هاي « توطئه» و « خرس پشمالو گل اخمالو» در ادامه به ساير ضعف هاي اساسي فيلمنامه نويسان تلويزيوني كشور اشاره كرد و يادآور شد: يكي از مشكلات اصلي اين است كه نويسندگان متون تلويزيوني اين رسانه را به خوبي نمي شناسند و قادر به شناسايي ويژگي هاي چهر چوبي كه قرار است اثر در آن ارايه شود نيستند و در نتيجه ارتباط خوبي ميان متن و بستري كه قرار است اثر در آن تصوير شود، برقرار نمي كنند. گاه اتفاق مي افتد كه نويسنده يك سكانس 30 صفحه اي براي بازي در يك فضاي بسيار محدود مي نويسد. در حالي كه مشخص است اين گونه سكانس ها براي بيننده بسيار خسته كننده خواهد بود.
وي در پاسخ به اينكه چه عاملي باعث مي شود فيلمنامه نويسان موفق عرصه سينما در تلويزيون آثار ضعيفي از خود به جاي بگذارند، گفت: در سينما چون كارگردان و تهيه كننده به خلق اثري مي انديشند كه با مخاطب ارتباط برقرار كند و چون براي برگشت سرمايه خود ارزش و اعتبار قايل هستند، نسبت به فيلمنامه حساسيت نشان مي دهند و اگر احساس كنند كه حتي يك سكانس دچار ضعف است يا با كليت اثر تضاد دارد، فيلمنامه نويس را مجبور مي كنند بارها و بارها متن خود را تصحيح كند. در حالي كه در تلويزيون، متن تصويب شده هر چه كه باشد به تصوير درمي آيد، بدون آنكه آن را در مرحله ساخت دوباره بازنگري كنند. در تلويزيون اين حساسيت وجود ندارد، يا اصلا" اعمال نمي شود.
انصاريان تاكيد كرد: درسينما اگر فيلمنامه نويسي دو بار كاري را خراب كند، ديگر به او كار نمي دهند. در حالي كه ما مي بينيم در تلويزيون، مجموعه اي مانند « زير آسمان شهر» كه با مشكلات و ضعف هاي بسياري مواجه است و از سوي بينندگان هم مورد استقبال قرار نمي گيرد، سري سوم و چهارم آن ساخته مي شود.
نظر شما