به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه کلورادو بولدر دریافتند شباهت های ژنتیکی می تواند توضیح دهد چرا برخی از افراد هم لنگه هم هستند اما اینکه چرا افراد با هم دوست می شوند مشروط به محیط اجتماعی است که در آن با هم در تعامل هستند.
وقتی محیط طبقه بندی شده باشد افراد عمدتا تمایل دارند با کسانی دوست شوند که از نظر ژنتیکی به آنها شبیه باشند، یعنی گروه های بسیار مختلف به تعامل با یکدیگر ترغیب نمی شوند و وقتی محیط مساوی باشد، دوستان در ژنهای خاصی با هم شباهت دارند.
جیسون بوردمن مجری این تحقیقات می گوید فاکتورهای ژنتیکی و محیطی برخی رفتارهای آدمی را پیش بینی می کنند.
برای تمام نتایج جمعیت شناسی اجتماعی، باروری، ازدواج، مهاجرت، سلامت و تمام ژنتیک و محیط را در نظر می گیریم و همیشه محیط و ژنتیک در این تحقیقات پایاپای هم وجود دارند.
محققان در این بررسی بر روی هزار و 503 جفت دوست در41 مدرسه تمرکز کردند.
این تحقیق نشان داد برخی از این دوستان در ویژگی های ژنتیکی خاصی شباهت دارند.
این محققان در آزمایش یافته های خود، می گویند اگر ژنها عامل دوستی بین افراد باشند، دوستی های برپایه ژنتیک باید عمدتا در مدارس با کمترین میزان ارتباط اجتماعی روی دهد اما محققان دقیقا نقطه مقابل این امر را یافتند.
در محیط هایی که از نظر اجتماعی هم سطح هستند گرایش های ژنتیکی و دوستی های برپایه ژنتیک بسیار ضعیف است یعنی شباهت و ویژگی ژنتیکی دوستان ضعیف تر است.
در محیط های اجتماعی که بیشترین نابرابری وجود دارد بیشترین میزان دوستی های برپایه ژنتیک دیده می شود.
در مدارسی که از نظر اجتماعی طبقه بندی می شوند دانش آموزان جمعیت های مختلف درون مدرسه به طور موثری محدودیت های دوستی را کنار می زنند.
نتایج این تحقیقات در National Academy of Sciences منتشر شده است.
نظر شما