امنیت شغلی هنرمندان تئاتر؛ بلاتکلیف میان خانه تئاتر و مدیران

به گزارش خبرنگار مهر، نشست بررسی وضعیت امنیت شغلی هنرمندان تئاتر در حالی برگزار شد که نمایندگان صنوف مختلف در این نشست به ارائه توضیحاتی درخصوص وضعیت شغلی صنوف خود پرداختند. افروز فروزند به نمایندگی از انجمن نمایشنامه نویسان اولین فشار از سوی مدیران را روی نمایشنامه نویسی دانست.

وی با اشاره به نبود انگیزه برای نمایشنامه نویسان به دلیل فشار و ممیزی گفت: حرف و عمل مدیران با هم یکی نیست. در حرف می‌گویند که به نمایشنامه نویس و نمایشنامه ایرانی بها می‌دهند ولی در عمل اینگونه نیست.

این بانوی نمایشنامه نویس با تشبیه نمایشنامه نویسی به درختی که ریشه‌هایش از تیشه مدیران آسیب دیده تصریح کرد: ای کاش مدیران تیشه های خود را زمین می‌گذاشتند چون ریشه ما ضعیف شده است.



در ادامه حسین کیانی به نمایندگی از انجمن کارگردانان خانه تئاتر در واکنش به گلایه‌های برخی از اعضای خانه تئاتر نسبت به عملکرد هیأت مدیره و خانه تئاتر گفت: بعضی از دوستان ما را به جای مدیران می‌گیرند. کسی که مدعی است چرخ خانه تئاتر به درستی نمی‌چرخد در انتخابات هیأت مدیره کاندید شود و اگر توانایی جذب رأی دوستان را دارد وارد عمل شود. اگر خانه تئاتر بیانیه ندهد چه کند.

وی معتقد است تا چرخ کارگردانی تئاتر نچرخد چرخ هیچکدام از زیر مجموعه‌های تئاتر به حرکت درنخواهد آمد. این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر با اشاره به سخنان خود در خصوص حرکت قهقرایی تئاتر و اعتقاد مدیرکل هنرهای نمایشی مبنی بر دخیل بودن هنرمندان در این وضعیت تصریح کرد: در روند تولید با کیفیت یا بی‌کیفیت اثر هنری هنرمند یک سهم دارد. خیلی جفاست و جاهلانه است که بگوییم هنرمندان در پایین آمدن کیفیت تئاتر دخیل هستند.

کیانی با اشاره به فشار اقتصادی موجود روی گروه‌های تئاتری از سوی مدیران و تصمیم گیرندگان تئاتر گفت: بودجه‌های گروه‌ها تصویب نمی‌شود با حربه اقتصاد کار سانسور می‌شود و ما با یک سانسور اقتصادی مواجه هستیم. وظیفه دستگاه‌های تصمیم‌ساز تئاتر این است که به دنبال افزایش بودجه باشند.

این هنرمند عرصه تئاتر افزود: شنیده‌های حاکی از این است که از بودجه 18 میلیارد تومانی تصویب شده به تئاتر تنها نیمی از آن در سال 91 ابلاغ شده است. هنرمندانی که سرمایه‌های تئاتری کشور هستند و بدون اغماض و درک و دریافت مسائل فرهنگی از سوی مدیران از تئاتر کوچ می‌کنند و مدیران با این کار سرمایه سوزی می‌کنند.

فریبرز قربانزاده دیگر سخنران این نشست بود که به نمایندگی از انجمن طراحان صحنه نکاتی را بیان کرد. وی تخصیص درصدی مشابه از بودجه تئاتر با وجود افزایش بودجه به تولید تئاتر را امری جالب و عجیب دانست. این طراح صحنه معتقد است شرایطی که باعث می‌شود کارگردان مجبور به پایین آوردن سلیقه خود شود و طراح را کنار بگذارد، به مرور باعث بیرون رفتن طراحان فعال در تئاتر می‌شود.

قربانزاده با اشاره به اینکه دستمزد طراح صحنه تئاتر یک چهارم دستمزد طراح صحنه سینما است نادیده گرفته شدن قرارداد تیپ از سوی مدیران تئاتر را امری قابل توجه و مهم دانست و گفت: اگر مدیران قرارداد تیپ را قبول ندارد آن را کنار بگذارند. از سوی دیگر آیین‌نامه صنوف هنری خانه تئاتر هم لحاظ نمی‌شود.

این هنرمند عرصه تئاتر با اشاره به شورای حمایت از تولید آثار هنری و اعضای آن تصریح کرد: اعضای شورای حمایت را نمی‌شناسم و معتقدم هیچ مناسبتی با تئاتر ندارند. منعقد نشدن قرارداد با عوامل یک اثر نمایشی امر توهین‌آمیز است.

سپس مهدی قلعه به نمایندگی از انجمن تئاتر کودک و نوجوان گفت: مدیران برای تئاتر کودک و نوجوان اصلا قرارداد تیپ را قبول ندارند. بسیاری از گروه‌های تئاتری فعال در این حوزه از فروردین‌ماه بابت اجرای خود بودجه‌ای را دریافت نکرد‌ه‌اند. از اعضای خانه تئاتر خواهش می‌کنم که تئاتر کودک و نوجوان را جدی بگیریم.

علیرضا دهقانی نیز در این نشست به نمایندگی از انجمن تئاتر خیابانی گفت: ویترین تمامی جشنواره‌ها بچه‌های تئاتر خیابانی هستند و اگر قرار است در تئاتر خاک صحنه بخوریم ما خاک خیابان را هم خورده‌ایم. در تئاتر خیابانی تا امروز با یک نفر هم قرارداد تیپ بسته نشده است.

وی تأکید کرد: 70 گروه تئاتر خیابانی که بودجه اجراهای‌شان مبلغی معادل 140 میلیون تومان برآورد شده است هنوز ریالی دریافت نکرده‌اند. مشخص نیست که چه زمانی نوبت هنرمندان تئاتر خیابانی می‌رسد و مدیران چه زمانی پاسخ ویترین جشنواره‌ها را خواهند داد.

نماینده انجمن گریمورهای خانه تئاتر نیز به مشکلات اعضای این انجمن و لحاظ نشدن قرارداد تیپ برای این عوامل تئاتر اشاره کرد و در ادامه مریم معینی به عنوان نماینده انجمن هنرمندان تئاتر عروسکی خانه تئاتر به وضعیت نابسامان تولید و اجرای عمومی نمایش‌های عروسکی پرداخت.

وی با اشاره به کم شدن بودجه جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی یادآور شد: قرار بود بودجه‌ای که برای جشنواره هزینه نشد به مکانی دائمی برای تئاتر عروسکی اختصاص پیدا کند ولی در عمل هیچ اتفاقی نیفتاده است.

این هنرمند تئاتر عروسکی ادامه داد: از سال 88 تا کنون 24 اثر در نوبت اجرا هستند و مشخص نیست که وضعیت تولید و اجرای عمومی نمایش‌های عروسکی چه خواهد شد.

سپس بهزاد فراهانی به نمایندگی از انجمن بازیگران خانه تئاتر وضعیت کنونی تئاتر را باعث لطمه دیدن بازیگران تئاتر دانست و گفت: ما به کرات دوستان مدیر را محاکمه گونه به چالش کشیده‌ایم ولی پاسخ هایشان دروغ بوده است. ما امسال از ضرغامی تقاضا کردیم که از هر کانال تلویزیونی یک تئاتر ملی پخش شود که 120 نمایش در ماه خواهد بود. عدم پخش تئاتر ملی از تلویزیون، این رسانه را از ملی بودن درآورده و اختصاصی می‌کند.



این کارگردان و بازیگر تئاتر با اشاره به برگزاری جلسات نمایشنامه خوانی با حضور هنرمندان خسته و کم‌کار تئاتر گفت: ما برای انگیزه دادن به این هنرمندان این جلسات را راه انداختیم اما قادر آشنا و هیچ مدیری دیگری به ما کمک نکرد.

وی تصریح کرد: وضعیت طاعون زده تئاتر ما به بازیگران لطمه می‌زند. باید این را بدانیم که گیشه معیار تئاتر سالم نیست و گیشه نمی‌تواند معیار محتوای تئاتر باشد.

اما برگزاری این نشست با حواشی متعددی نیز همراه بود و برخی از اعضای خانه تئاتر و حاضران در سالن اصلی تئاتر شهر نسبت به عملکرد خانه تئاتر و هیأت مدیره آن اعتراض کردند و این اعتراض‌ها روند برگزاری نشست را تغییر داد.