به گزارش خبرنگار مهر، کارگاه شعر کلاسیک و نیمایی با حضور علی‌محمد مودب و مصطفی علیپور، در حاشیه برگزاری دومین جشنواره شعر انقلاب، صبح امروز دوشنبه 22 آبان در تالار اوستای حوزه هنری برگزار شد.
در این نشست مصطفی محدثی خراسانی که اجرای این برنامه را بر عهده داشت، با اشاره به آثار رسیده به این دوره از جشنواره شعر انقلاب، در سخنان کوتاهی اظهار داشت: دیدن این تعداد اثر از شاعران جوان کشور به ویژه در سنینی که بسیاری از آنها درک درست و ارتباط مستقیمی با انقلاب اسلامی نداشته‌اند، موضوعی است که امیدواری‌های تازه‌ای را در دل‌ها روشن می‌کند.
وی افزود: شعر جوان ایران در سال‌های اخیر در قالب‌های کلاسیک آثار برجسته و ماندگاری داشته است اما این اتفاق در قالب‌های نو رخ نداده است. بد نیست نگاهی به زندگی شاعران برجسته صد سال اخیر نگاهی بیاندازیم تا متوجه شویم که چه اتفاقی برای آنها رخ داده، که شاعران جوان ما از تجربه کردن آن عاجز هستند.
در ادامه این نشست، علی‌محمد مودب در سخنانی با اشاره به دومین جشنواره شعر انقلاب، گفت: برای شعر انقلاب باید خیلی پیش‌تر از این‌ها، به فکر چنین جشنواره‌ای می‌افتادیم و همین جشنواره‌ای هم که امروز داریم، باید با طراحی بهتری به نتیجه مطلوب و بلوغ برسانیم.
مودب در ادامه به موضوع زبان در شعر جوان کشور اشاره کرد و گفت: غفلتی که نسل جوان کشور به موضوع زبان و فخامت و استحکام آن دارند، به صورتی غیرقابل انکار تحت تاثیر زبان و شکل بیان ژورنالیستی روزگار ماست. به طور مسلم باید گفت که برخورد ما با متن مکتوب شاعرانه‌مان خوب نبوده و زبان شکوهمندی نداشته‌ایم.
مدیر موسسه فرهنگی شهرستان ادب ادامه داد: شعر امروز جوان ما تحت تاثیر ادبیات ژورنالیستی، زبانی دم دستی پیدا کرده است و تجربه شاعران معاصری مثل فروغ، سلمان و سیدحسن حسینی به راحتی رد می‌شود. من فکر می‌کنم باید زبان در شعر جوان کشور جدی‌تر گرفته شود و به راحتی روی کاغذ آمدن هر چه را که به دهان می‌آید، نپذیریم.
وی در ادامه به نبود سلوک شاعرانه در میان شاعران اشاره کرد و گفت: مساله شعر امروز ما این است که شاعران ما متفاوت زیستن را فراموش کرده‌اند، نمی‌شود همه آدم‌ها شبیه به هم زندگی کنند و شعرشان متفاوت از هم باشد.
شاعر مجموعه کهکشان چهره‌ها افزود: برخی از اشعار در جلسات شعر جوانان به جای نقد حتی کالبد شکافی شود. در حالی که به نظر می‌رسد جلسه نقد شعر باید محل حرکت و نگاه به سمت جان شعر باشد و نه کلمات و کالبد آن.
مودب با بیان اینکه شعر نو حاصل یک ادراک متفاوت از سوی شاعر است، افزود: باید برای شاعر لحظاتی خلق شود که طی آن نگاهش به سوژه عادی نباشد تا شعری متفاوت در همین راستا خلق شود. شاعر باید در ابتدای ورود به کار شاعری یک دوره مشق شعر کلاسیک کند و بعد وارد فضای شعر نو شود. ولی متاسفانه ما به راحتی هر کاری که دیگران انجام می‌دهند می‌پذیریم و این اشتباه است.
نظر شما