مرد آهنی تاکستان نیازمند کمک مسئولان است

دو سالی است که روزهای عید با افتخار رقابت یک تاکستانی را با مردان آهنین سایر شهر از رسانه ملی مشاهده می کنیم و وجود ورزشکاری جوان با عنواین قهرمانی موجب مباهات مردم این شهر شده است.

 

فرامرز رحمانی قهرمانی که با کمترین امکانات با تکیه بر استعداد و پشتکار خود توانسته نماینده شایسته ای از شهر تاکستان و استان قزوین در رقابت های کشوری باشد از بی تفاوتی و عدم حمایت مسئولان انتقاد کرد.

 

    

 

این قهرمان تاکستانی در پاسخ به این سوال که بعد از 2 سال حضور در بالاترین رقابت های مردان آهنین آیا این انگیزه مانند دوره های قبل وجود دارد که بتواند با آمادگی بیشتر در این رقابت ها حضور یابد اظهارداشت: بدلیل آن که هیچ حمایتی تاکنون صورت نگرفته دیگر انگیزه ای باقی نمی ماند که بخواهم در مسابقات شرکت کنم ولی با این حال به تمرین خود ادامه می دهم و با امکانات کمی که در اختیار دارم برای مسابقات انتخابی مردان آهنین آماده می شوم.

 

وی افزود: انتظارات مردم از من بسیار است ولی کسی از حال و روز ما خبر ندارد، فقط می گویند، تمرین کن تا در رقابتها بهتر ظاهر شوی و اگر موفق نشوم جوابگوی مردم نیستم زیرا واقعیتها را نمی دانند.

 

رحمانی تصریح کرد: مگر با دست خالی می شود وزنه های سنگین را جا به جا کرد، برای موفقیت در این رقابتهای جدی در سطح ملی به امکاناتی نیاز است که باید تامین شود مانند گوی سنگی که برای تمرین در استان نیست و در رقابتها کم می آورم چون تمرین نکرده ام.

 

وی یادآورشد: هیچگاه کم کاری نکرده ام، بلکه امکانات لازم را برای تمرین آیتم های مسابقه ندارم پس نباید انتظارات بیشتری داشت.

 

رحمانی با اشاره به تاثیر مکمل های ورزشی هم گفت: برای این که خودم را بهتر آماده کنم و از لحاظ جسمی بدنم کم نیاورد نیازمند تامین این مکمل ها هستم که متاسفانه هیچ حمایتی از طرف مسئولان شهر صورت نگرفته حتی به فرمانداری تاکستان مراجعه و با فرماندار صحبت کردم که یک اسپانسر مالی برایم معرفی کنند که اعلام شد شرکت های خصوص مستقر در شهر در حال ورشکستگی هستند و حمایت نمی کنند.

 

وی بیان کرد: مشکلات خود را با معاون فرماندار هم درمیان گذاشتم که با گرفتن مشخصات قرار شد تماس بگیرند اما اکنون با گذشت حدود هفت ماه هیچ خبری نشده است. 

    

این ورزشکار تاکستانی در ادامه گفت: در سال 90 که برای اولین بار به مسابقات مردان آهنین راه یافتم و نفر 19 شدم و در واقع آخرین نفری بودم که برای رقابت های مردان آهنین انتخابم کردند بدلیل تجربه و وزن کم در همان دور اول حذف شدم اما وقتی از مسابقه برگشتم شهردار و شورای شهر تاکستان برای قدردانی از اینکه نام شهر تاکستان را در کشور و در رسانه ملی مطرح کردم لطف کردند و یک لوح تقدیر همراه با یک میلیون تومان وجه نقد به اینجانب اهداء کرند که روحیه بخش بود اما در سال 91 که انتخابی مردان آهنین در شهر چهاردانگه در تهران با حضور 190 نفر از بهترینهای کشور با اقتدار مکان پنجم را کسب کردم متاسفانه از اولین دوره که تست مردان آهنین شروع شده تا بحال هیچ ورزشکاری از استان قزوین به این جایگاه دست پیدا نکرده است، هیچ استقبالی از من نشد و هیچ تقدیری هم از من به عمل نیامد حتی هیچ حمایت مالی هم از من صورت نگرفت.

 

رحمانی یادآورشد: با این حال در نامه ای به اداره ورزش و جوانان و شهرداری و شورای شهر و فرمانداری تقاضای حمایت و کمک مالی کردم که هیچ یک از این ارگانها تاکنون پاسخی نداده اند و نداشتن بودجه را بهانه ای برای بی توجهی به یک ورزشکار با انگیزه می دانند.

 

                                    

                                         

وی بیان کرد: البته شورای شهر با همکاری شهرداری شهر400 هزار تومان را با یک ماه دوندگی داده اند که جای تشکر و قدردانی دارد هر چند در سال گذشته وامی از بانک ملی گرفتم تا برای شرکت در مسابقات آماده شوم و هنوز اقساط آن که خودم را به مسابقات برسانم و هنوز هم دارم قسط آن را پرداخت می کنم.

 

رحمانی در مورد کمبودهای ورزشی نیز اظهارداشت: تامین امکانات ورزشی در آیتم هایی مانند چمدان، لاستیک، حمل ماشین، کنده که در آن نسبت به سایر ورزشکاران کشور قوی هستم می تواند انگیزهام را برای کسب جایگاه بهتر در مسابقات بیشتر کند که امیدوارم مسئولان ورزش در این زمینه فکری بکنند.

 

وی در خصوص میزان تمرینات روزانه هم بیان کرد: : بخاطر مشغله فکری که دارم فقط یک روز در هفته آن هم جمعه ها ظهر در سالن امام خمینی(ره) حدود چهار ساعت تمرین می کنم و فاصله زیادی با رقبای اصلی ندارم.

 

رحمانی گفت: بدنبال کسب عنوان قهرمانی در جهان هستم و با تلاش به این جایگاه دست پیدا می کنم و تا این امر حاصل نشود دست از ورزش و تمرین نخواهم کشید.

 

این ورزشکار در پایان ضمن تاکید بر حمایت مسئولان برای حل مشکلات مالی خود اظهارداشت: در حال حاضر توانایی پرداخت اقساط وامی که برای آماده سازی مسابقات پارسال گرفتم را ندارم و در حالی که از کار و زندگیم دست کشیده و برای مسابقه تمرین می کنم کسی به من توجه ندارد.

 

وی تصریح کرد: وقتی از یک ورزشکار حمایت نشود، مطمئن باشید ورزشکار نسبت به تمام مسئولان شهرش دلسرد می شود، یک ماه بیشتر به مسابقه تست نمانده است و اگر اسپانسر و یا حامی مالی پیدا شود می توانم در این رقابتها بدرخشم و نام استان را مطرح کنم. 

 

گزارش: زینب کلهر