به گزارش خبرگزاری مهر، شهر زنجان را شهر شور و شعور حسینی می نامند شهری که هنوز محرم نرسیده ویژه برنامه های آماده سازی برای عزاداریهای باشکوهش شروع شده و هر کس به نحوی در این امر مشارکت می کند.
روز ها و شب های دهه اول محرم، روزهای و شب های تفسیر عشق و عاشقی مردم زنجان است ، مردمی که هم میهمانند و هم میزبان میهمانان مجلس عزای حسین(ع) و میزبان عاشقانی که اباعبدالله حسسن(ع) به شهر شور و شعور حسینی سفر می کنند.
شب ها و روز های محرم لحظاتی ناب و مغتنمی برای زودون زنگارها از سینه ها است، وقتی در کوچه پس کوچه های شهر زنجان قدم می زنی نوای یا ابوالفضل از هر کوی و برزنی در خلوتگاه وجودت تلنگری می زند که میهمان عزای حسین هستی و باید حسین وار باشی و ابوالفضل وار وفادار.
حسینیه اعظم زنجان یکی از اماکن متبرک و معنوی استان زنجان است که آوازه و شهرت آن به برکت توجهات خاص حضرت سیدالشهدا (ع) جهانی شده است.
همه ساله دسته عزاداری روز هشتم ماه محرم از این مسجد حرکت خود را آغاز کرده با حضور هزاران عزادار مسیر خود را تا امامزاده سید ابراهیم (ع) ادامه می‌دهد.
عزاداری‌ها در این مسجد پس از برگزاری آئین اعلان عزا با حضور مادحین و علاقه‌مندان به اهل بیت (ع) آغاز شده و تا پایان محرم ادامه می‌یابد.
بنا به گفته‌ها و اسناد به دست آمده حسینیه اعظم، هم مسجد و تکیه و هم مدرسه علمیه بوده است.
نخستین سند مکتوب که با مهر حاج میرزا لطف‌الله شیخ‌الاسلام و آخوند ملا کاظم ممهور شده، صفر‌المظفر 1295 هجری قمری را نشان می‌دهد، که در زیر وقفنامه دو شخص خیر و نیکو‌کار به نام‌های حاج میرزا محمد نقی و حاج میرزا بابایی تاجر که دو باب دکان را وقف صحیح شرعی کرده‌اند، آمده است.
دومین سند مکتوب که با مهر سید عبدالرحیم مجتهد و آقا سید علی و آقا شیخ ابراهیم ممهور شده مربوط به تاریخ شوال 1322 هجری قمری است که شخصی به نام حاج محمد هاشم شریف‌العلماء وقف صحیح شرعی کرده است.
در سال 1322 هجری قمری حسینیه اعظم هم مدرسه بوده هم مسجد، زیرا واقف در توضیحاتی که در وقفنامه داده آورده است که متولی، منافع قریه مذکور را در وهله نخست به تعمیرات مدارس و مساجد اشاره شده و تامین آب آنها به مصرف برساند.
همان طور که تاریخ سنگ نوشته نشان می‌دهد، اهالی محل این مسجد را در سال 1261 هجری به پایان رسانده‌اند و البته طبق گفته معمرین و اهالی محل این تاریخ مربوط به زمان یا سال تأسیس مسجد نیست، بلکه مربوط به تعمیر و بازسازی مسجد است.
طبق یک سنت دیرینه، همه ساله هشتم ماه محرم، مقارن با شب تاسوعای حسینی، عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و قمر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل‌العباس (ع) در قالب دسته عظیم عزاداری از حسینیه اعظم زنجان به طرف امامزاده حضرت سید ابراهیم (ع) حرکت می‌کنند.
این روز در زنجان به یوم‌‌العباس(ع) مشهور است و در مسیر این دسته هزاران راس قربانی ذبح می‌شود.
در مسجد زینبیه اعظم نیز پس از برگزاری مراسم اعلان عزا و مرثیه‌خوانی برای امام حسین (ع) عاشقان عزاداری خود را آغاز کرده و هر شب مراسم ویژه‌ای برگزار می‌شود، اما مهمترین برنامه این مسجد روز 11 محرم برگزار می‌شود به‌طوریکه در این روز عزاداران با حرکت دسته از محل این مسجد در سوگ امام حسین بر سر و سینه می‌زنند و به نیت همراهی با کاروان اسرای عاشورا، در مصائب حضرت زینب (س) اشک می‌ریزند.
این دسته مختص به حضرت زینب بوده و پس از دهم محرم حرکت خود را آغاز می‌کند تا یادآور دلاوری‌های این حضرت پس از شهادت برادر و پیروان آن امام همام باشد.
در سراسر استان زنجان عزاداران حسینی با نظم و شکوه خاص مجالس عزاداری امام حسین(ع) را برگزار می کند، آئین ویژه شیرخوارگان حسینی نیز در سراسر استان برگزار می شود.
پخت آش نذری، احسان حلیم و قربانی نمودن و اهدا گوسفند به دستجات عزاداری در ایام محرم و صفر در زنجان از آئین های ویژه این ایام در زنجان است.
نظر شما