به گزارش خبرنگار مهر، در یادداشت حجتالاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست آمده است: همانگونه که بزرگان ما تعبیر کردهاند، حادثه عاشورا یک دانشگاه است؛ دانشگاهی نه فقط برای بشر آن روز، بلکه برای بشر همه زمانها است. در این دانشگاه درسهایی ارائه میشود که در جای دیگری یافت نخواهد شد.
درس اول این است که انسان هیچ زمانی تضمین شده نیست، بلکه موجودی است عجیب و هر زمانی می تواند از حالی به حالی دیگر منقلب شود. برای مثال در حادثه عاشورا کسانی بودند که از مبارزان صفین در کنار امام علی(ع) محسوب میشدند، اما در حادثه عاشورا به انحراف کشیده شدند و در نهایت در مقابل امام عصر خود که امام حسین(ع) باشد، ایستادند. اما کسانی هم بودند که تا حادثه عاشورا بر سر سفره بنی امیه، معاویه، یزید و ابن زیاد بودند، ولی با شنیدن سخنان امام حسین(ع)، انفاس مقدس ایشان در وجود آن ها رخنه کرد و مس وجود آن ها تبدیل به طلا شد، که نمونه های آن را در حادثه کربلا داریم. از این رو می توان نتیجه گرفت که انسان، بین دو بی نهایت تکامل و سقوط، مختار است و هر زمانی ممکن است یکی را برگزیند.
درس دوم که در حادثه کربلا باید به آن توجه داشت، اهتمام امام حسین(ع) به عباداتی مثل نماز است. یعنی شما وقتی این فراز از حادثه عاشورا را مد نظر قرار می دهید که امام حسین(ع) و یارانش چه مقدار برای نماز و اقامه آن اهمیت قائل هستند، ناخودآگاه به اهمیت بالای آن در نزد انسان های خوب خدا پی می برید. وقتی به امام حسین(ع) و یاران باوفایش یادآوری می شود که وقت نماز است، معلوم می شود هر انسان شیعه و شیفته امام حسین(ع)، چقدر باید به نماز و اقامه آن اهتمام داشته باشد.
سومین نکته مورد توجه در حادثه کربلا، عظمت شخصیت یک زن در آن است. حادثه عاشورا نشان داد، یک زن همچون حضرت زینب کبری(س) می تواند در بزرگترین حادثه دوران شرکت کرده، حوادث مختلف آن را به بهترین شکل مدیریت کند و بدرخشد.
زنان مسلمان و بلکه همه زنان جهان از هر دین و مذهبی باید با مطالعه زندگی ارزشمند و مثال زدنی حضرت زینب کبری(س)، از بانوی کربلا درس بگیرند. متأسفانه وقتی در داخل کشور صحبت از عظمت زن می شود، و یا وقتی مسئولان کشور می خواهند برای نشان دادن اهمیت نقش زنان در جامعه سخنی به میان بیاورند، آمارهایی را ارائه می دهند که برای مثال زنان چند درصد در مشاغل اجتماعی حضور دارند، در حالی که منزلت زن در جامعه به این کارها نیست.
همه افراد چه مسلمان و چه غیر مسلمان، باید زنی مثل حضرت زینب کبری(س) را اسوه و الگوی زنان در عالم قرار دهیم، چرا که این شخصیت والا توانست در آن بحران و با همه سختیهای موجودی که پس از حادثه کربلا ایجاد شد، آن حادثه را مدیریت کرده و پیام نهضت امام حسین(ع) و یاران باوفایش را به گوش عالم برساند. باید گفت در کنار قرآن که اعجاز اسلام است، نحوه تربیت حضرت زینب کبری(س) نیز از اعجازهای اسلام است. اصلا وجود حضرت زینب(س) معجزه اسلام است.
درس چهارمی که میتوان از دانشگاه عاشورا آموخت، اطاعت از امام عصر است. مصداق بارز این موضوع، شخصیتی مانند حضرت اباالفضل العباس(ع) است که تجسم اطاعت و حمایت از امام عصر خود یعنی امام حسین(ع) است. شاید به همین دلایل است که خداوند چنان عظمتی به ایشان عنایت فرموده است که نام حضرت اباالفضل العباس(ع) حتی برای گردن کشان عظمت دارد. این عظمت شخصیتی حتی به گونه ای است که نامسلمانان جرأت نمی کنند قسم حضرت عباس(ع) را به دروغ ببرند.
در مقابل شخصیت حضرت عباس که نماد بارز اطاعت از امام زمان خود بود، شخصیتهای منفوری چون عمر ابن سعد و شمر ابن ذی الجوشن قرار دارند که دین خود به دنیا فروختند.
درس حادثه عاشورا، نشان دهنده عاقبت اطاعت و عدم اطاعت از امام عصر خود است، و البته حادثه عاشورا که به معنای واقعی یک دانشگاه است، از این قبیل درسها زیاد دارد که باید با ادبیات روز و نگاهی جدید، به بررسی مبانی و آثارش پرداخت و برای مردم عرضه کرد.
نظر شما