پیامدهای حقوقی و سیاسی عضویت فلسطین در سازمان ملل متحد

اعتراف 138 کشور به عضویت فلسطین در نهاد بین المللی سازمان ملل متحد می تواند پشتوانه بین المللی قابل قبولی برای تشکیلات خودگردان فلسطین تلقی شود.

فلسطین به لحاظ حقوقی از این پس یک کشور اشغال شده و نه یک سرزمین متنازع علیها به شمار می رود و قوانین کشور اشغال شده در مورد فلسطین اعمال خواهد شد.

نخستین گام این است که دولت فلسطین می تواند به عضویت نهادهای زیر مجموعه سازمان ملل متحد مانند آژانس بین المللی انرژی هسته ای، دادگاه جنایات جنگی ، و کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در بیاید .

همچنین بر اساس ماده 17 قانون دادگاه جنایات جنگی، دولت فلسطین می تواند فرماندهان نظامی ارتش رژیم صهیونیستی را به عنوان جنایتکاران جنگی تحت تعقیب کیفری قرار دهد.

 پذیرش عضویت فلسطین به عنوان یک دولت ناظردر سازمان ملل متحد، برآیند پیروزی اخیر مقاومت اسلامی فلسطین بود که این پیروزی به عنوان یک پشتوانه سیاسی برای تشکیلات خودگردان در عرصه جهانی تلقی می شود.

این پیروزی در پرتو کمک عملی جمهوری اسلامی در ارائه فناوری موشکهای فجر 5 ،همدلی و همگرایی جنبشهای جهادی فلسطین واستفاده از تاکتیکهای جنگی جدید و بهره گیری مناسب از موشکهای میان برد فجر 5 به دست آمد و به عنوان یک نقطه درخشان در کارنامه جنبشهای فلسطینی ثبت شد.

در جریان رای گیری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، صف آرایی آمریکا و برخی کشورهای همسو با سیاستهای رژیم صهیونیستی علیه ملت فلسطین کاملا آشکار بود، اما در عین حال یک شکست سیاسی برای آمریکا واسرائیل به شمار می رود.

لذا پذیرش فلسطین به عنوان یک دولت ناظر می تواند زمینه شکل گیری یک کشور مستقل فلسطینی را در آینده فراهم کند هر چند که برای رسیدن به این هدف راه درازی فرا روی ملت فسلطین وجود دارد.

مردم فلسطین پس از 64 سال مبارزه اکنون انتظار دارند که قطعنامه های 181 و 194 ناظر بر تشکیل دولت مستقل فلسطینی و بازگشت آوارگان به سرزمین های خود جنبه عملیاتی به خود بگیرد.

متاسفانه آمریکا و برخی کشورهای غربی در یک موضع گیری یک سویه در طول سالهای اخیر همواره تلاش کرده اند تا با توسل به حق وتو از شکل گیری دولت مستقل فلسطینی جلو گیری کنند.

نمونه آن قرارداد اسلو در سال 1993 میلادی است که در این قرار داد تصریح شده تشکیلات خودگردان پنج سال پس از آغاز مذاکره با رژیم اسرائیل حق دارد در محدوده اراضی 1967 دولت خود را تشکیل دهد.

از آن زمان تا کنون نزدیک به 20 سال مذاکره میان تشکیلات خودگردان و رژیم صهیونیستی ادامه داشته، اما موضوع تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس عملیاتی نشده است.

اکنون با پذیرش عضویت فلسطین به عنوان یک دولت ناظر در سازمان ملل متحد نخستین گام باید در مورد اسرای فلسطینی به مرحله اجرا گذاشته شود.

به موجب قوانین بین المللی اکنون بیش از 10 هزار زندانی فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی باید بر اساس قوانین ژنو به عنوان اسیر جنگی تلقی شوند و زیر نظر صلیب سرخ جهانی قرار گیرند.

 لذا به نظر می رسد تشکیلات خودگردان باید از رهگذر درخواست عضویت در نهادهای زیر مجموعه سازمان ملل متحد از حق خود برای اجرایی کردن قوانین بین المللی و بازداشتن رژیم اسرائیل از تجاوز به مناطق فلسطینی استفاده کند.

 "حسن هانی زاده" کارشناس مسائل بین الملل