به گزارش خبرگزاری مهر، این اثر در صدد پاسخ به این سئوالات است که آیا واقعا اسلام گرایی در منطقه رشد داشته یا نه و اگر چنین است، اسلام با کدام ویژگیها در آسیای مرکزی در حال توسعه است؟ و یا اینکه چالشها و فرصتهای مترتب بر رشد اسلامگرایی در منطقه مورد نظر برای جمهوری اسلامی ایران از چه ترتیباتی میتواند برخوردار باشد؟
نویسندگان کتاب «روند اسلام گرایی در کشورهای آسیای مرکزی، پیامدها و چالشها برای جمهوری اسلامی ایران»، نظریه رئالیسم ساختاری را مناسبترین چارچوب برای پاسخ به سئوالات فوق دانسته‌اند. زیرا بخش اعظم واقعیت تحولات آسیای مرکزی و در واقع مرکز ثقل بازی بزرگ در این حوزه، قدرتهای برتر جهانی هستند.
در بخشی از این اثر می‌خوانیم؛ «در چارچوب اقدامات آمریکایی که تصور بر این بود با ورود اسرائیل به آسیای مرکزی ارزشهای غربی در منطقه به نحو مناسبی معرفی خواهد شد و بدین وسیله آلترناتیوی در مقابل اسلام گرایی منطقه بوجود خواهد آمد لذا در قالب یک برنامه مشترک، مبلغی را به ارزش پنج میلیون دلار به دولتهای منطقه آسیای مرکزی و حتی به دو کشور آذربایجان و ارمنستان در قفقاز جنوبی اختصاص دادند. در این برنامه که برای اهداف کشاورزی و پزشکی تدارک دیده شده بود، اسرائیل مسئولیت فراهم آوری تکنولوژی و توزیع منابع مالی را به عهده گرفت... .»
کتاب «روند اسلام گرایی در کشورهای آسیای مرکزی، پیامدها و چالشها برای جمهوری اسلامی ایران» نوشته علی و حسین کبریایی‌زاده، به همت مرکز مطالعات فرهنگی- بین المللی سازمان فرهنگ وارتباطات اسلامی تهیه و توسط موسسه بین المللی الهدی در 117 صفحه و قطع رقعی و شمارگان 1000 نسخه به بهای 65 هزار ریال منتشر شده است.
نظر شما