سخنان رييس جمهور در دانشگاه تهران اثبات مي كند كه حضور شهردار تهران در هيات دولت ضروري است

به گزارش خبرگزاري "مهر"، معرفي رييس جمهور به عنوان شخصيتي غيرقابل نقد و مسدود ساختن عرصه براي صاحبان فكر و انديشه براي بازكاوي رويكردها و عملكردهاي رييس جمهور از طرف برخي از جريانها و باندهاي سياسي، عامل بيشترين آسيب و خسارت به مردم و پيش از آن به رييس جمهور بوده است، اين اقدامات از آن جهت به مردم صدمه زدند كه امكان بازشناسي ضعفها و اشكالات اساسي در جهت گيريها، تصميمات و عملكردهاي رييس جمهور به عنوان اصلي ترين عامل تصميم گيري در نظام اجرايي كشور را از مردم و انديشمندان سلب كردند.

فرصتهايي كه با اصلاح اشتباهات مي توانست بهترين بازدهي و ثمرات را براي جامعه به همراه داشته باشد به خام انديشي از دست رفت و به تهديدهايي جدي تبديل شد كه همچنان پابرجاست .

سخنان رييس جمهور روز چهارشنبه در دانشگاه تهران از دو جهت قابل تامل است:

1- ازرييس جمهور به عنوان سكان دارعرصه اجرايي كشور انتظار مي رود كه بيش از هر كس ديگر پاسدار آرامش رواني و فكري  جامعه باشد وازسخناني كه مي تواند التهاب وتنش سياسي و اجتماعي  به دنبال داشته باشد بپرهيزد، بويژه آنكه در آستانه برگزاري نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري قرار داريم و انتظار رعايت اين مهم از شخصيتي مانند رييس جمهور بيش از ديگران است و البته بايد اميدوار بود كه غوغا سالاران اين سخنان را علامتي براي برهم زدن آرامش جامعه تلقي نكنند.

2-چگونه ممكن است رييس جمهور حضورمديريت شهري در تهران را با اين همه خدمات گسترده در يك دوره كوتاه نفي كند و ضمن سلب مسووليت از دولت خود به عذرخواهي از حاضران بپردازد؟ دراين زمينه ممكن است برخي افراد حق را به رييس جمهور بدهند زيرا از وقتي شهردار پايتخت از حضور درهيات دولت منع شد، احتمالا آقاي خاتمي هيچگاه دكتر احمدي نژاد را نديده و با او هم كلام نشده است و همين امر سبب مي شود كه به راحتي بتوان حضور مديريت شهري را در كلان شهري مانند تهران نفي كرد.

3- در كلام رييس محترم جمهوري و شهردار محترم تهران وجوه مشتركي نيز ديده مي شود كه از آن جمله بي مسووليتي دولت در قبال نيازهاي كلانشهري است كه يكي از بزرگترين پايتختهاي جهان به شمار مي آيد. موقعيت شهر تهران به گونه اي است كه تصميمات مديريت شهري بر تمامي كشور اثر مي گذارد و از تمامي كشور نيز تاثير مي پذيرد و سخنان آقاي خاتمي در دانشگاه تهران اثبات مي كند كه حضور شهردار تهران در هيات دولت يك نياز واقعي است اما وقتي نگاه قبيله گرايانه بر كشور حاكم مي شود، به ممنوعيت حضور يك عنصر كليدي در صحنه تصميم گيري كلان كشور مي انجامد و نتيجه اش نيز اين مي شود كه رييس جمهور سخن خود را به جاي آنكه به شهردار تهران منتقل كند، آن را به افكار عمومي مي كشاند و بديهي است چنين روندي تبعات خود را دارد.

4- خبرگزاريها به نقل از رييس جمهور اين جمله را مخابره كردند: اين فاجعه است كه به محض آمدن يك قطره باران يا برف در وضع رفت و آمد اينچنين اخلال ايجاد مي شود. البته باران و برف نه تنها در تهران بلكه در هر نقطه اي از جهان موجب بروز اختلال در آمد وشد خودروها مي شود و اين امري طبيعي است كه ربط چنداني به مديريت شهري ندارد اما اينكه رييس محترم جمهوري آن را يك فاجعه خوانده اند، جاي تامل دارد زيرا ريشه هاي اين مساله به عوامل زير بازمي گردد.

الف : احداث هركيلومتر بزرگراه در تهران براي مديريت شهري بيش از 30 ميليارد تومان هزينه در بر دارد. آيا فاجعه نيست كه در نتيجه بخشي نگري و توليد و فروش بي حساب خودرو، سود آن به جيب دولت و عده اي خاص برود و هزينه ساخت بزرگراه و تعريض خيابان و ساخت پل و توقفگاه براي تردد اين خودروها از جيب عموم مردم پرداخت شود؟

ب : مديريت جديد شهري براي حل مشكل ترافيك دست روي دست نگذاشته و اقدامات ابتكاري در خور توجهي را به انجام رسانده است كه ساخت چندين بزرگراه جديد ، احداث دوربرگردانها وحذف چراغهاي راهنمايي و رانندگي ، تلاش براي احداث قطار شهري ، افزايش اتوبوسهاي شركت واحد تقريبا به دو برابر ، تجهيز و نوسازي خطوط تاكسيراني و همچنين تسريع در احداث خطوط جديد مترو از جمله اين اقدامات  بوده است . اكنون اين سوال مطرح مي شود كه دستگاههاي اجرايي چرا به جاي پشتيباني و حمايت از مديريت شهري ، همواره با تصميمات شوراي اسلامي شهر تهران مخالفت كرده و مانع از پيشرفت  امور در پايتخت شده اند؟

ج: دستگاههاي دولتي مستقر در تهران بيش از 300 ميليارد تومان به مديريت شهري بدهكار هستند. چه كسي بايد پاسخ بدهد كه علت خودداري دولت از پرداخت بدهي خود به شهرداري چيست؟ آيا دستگاههاي دولتي حق ويژه اي براي خود قائل اند و معتقدند كه هزينه حضور آنها در شهر تهران بايد از جيب مردم پرداخت شود؟

د: اگر عذرخواهي از افرادي كه در دانشگاه تهران دقايقي را منتظر رييس جمهور بودند، كار پسنديده و لازمي بوده كه هست، مسووليت عذرخواهي از هزاران نفري كه ناچار شدند براثر يك تصادف درجاده كرمان بيش از هفت ساعت در راه بندان 60 كيلومتري معلل بمانند، با چه كسي است؟ آيا دولت هيچ احساس مسووليتي در قبال اينگونه مسايل نمي كند؟ اگر عذرخواهي از مردم خوب است كه هست چرا هيچكس در دولت پيدا نشد كه از مردم به خاطر گراني تكان دهنده ايام عيد يا به خاطر مشكلات و خسارات ناشي از بارش برق در استان گيلان يا به دليل حادثه هواپيما در فرودگاه مهرآباد و ... از مردم عذرخواهي كند! اين عذرخواهي تكراري در يك موضوع خاص ، آنهم در حوزه اي كه دولت خود را مسوول نمي داند، منبعث از يك جريان سازي سياسي نيست؟

ه : در شرايطي كه احتمال مي رود دكتر احمدي نژاد شهردار تهران خود را نامزد نهمين انتخابات رياست جمهوري كند، آيا به سادگي مي توان پذيرفت كه در ماجراي برخورد با مديريت شهري ، انگيزه هاي سياسي هيچ دخالتي ندارد؟ بديهي است افراد و باندهاي سياسي - اقتصادي، تشكيل يك دولت خدمتگزار، مسووليت شناس و مردمي را موجب كوتاه شدن دست خود از منابع عمومي مي دانند واز همين رو در تلاش هستند تا مانع از سربرآوردن چنين دولتي شوند ومي كوشند وارث دولت آينده كسي باشد كه پرده را از آنچه در اين سالها بر سر كشور و ملت آمد كنار نزند.

6- آقاي خاتمي ، رياست جمهوري را كلاهي  بر سر خود وانمود كردند، هر چند ممكن است در پس آن هيچ قصد و نيتي وجود نداشته باشد، اما افكار عمومي اشكارا از اين سخنان احساس بي احترامي  كرد. رييس جمهور محترم كسي است كه بايد در سال همبستگي و مشاركت عمومي بيشترين كمك و همراهي را براي حضور مردم در پاي صندوقهاي راي بكند و رييس جمهور آينده با راي بالا برگزيده شود. سوال اين است كه آيا بي احترامي به آرا مردم موجب افزايش اين مشاركت مي شود يا سبب رنجش مردم وكمرنگ شدن حضور آنان مي شود.

2- آرا كم نظيري كه آقاي خاتمي  در انتخابات رياست جمهوري كسب كرد، پشتوانه مهمي براي وي محسوب مي شود كه بايد به درستي آن را پاس بدارد.

خاتمي با اين پشتوانه مي تواند به يك شخصيت ماندني در تاريخ انقلاب بدل شود و بيشترين مسووليت براي حفظ چنين جايگاهي  نيز متوجه خود اوست.