اربعین نقطه عطف تاریخ است/ طوفانها می خوابد ولی پرچم حسین هرگز

اربعین چهلمین روز درگذشت امامی است که از تمام دارایی و خانواده و جانش برای کسب رضای حق گذشت و حماسه ای جاویدان در تاریخ جهان به ثبت رساند.

 

اما تمام غم شیعه در روز اربعین از تنهایی خواهری است که بار دیگر پا به صحرای کربلا می نهد و این بار نه برای همراهی برادر.

 

زینب این عقیله بنی هاشم(ع) تا در کوفه و شام بود، برای تسکین قلب خانواده حسین(ع) گریه نکرد، شیون و زاری سر نداد، بی قراری در فراق برادر را از خاطر برد، اما این بار با قلبی مالال از درد پا به کربلا می گذاشت و دیگر یارای خودداری از گریه نداشت.

 

از پیش کاروان می رفت، مشتاق دیدار دوباره برادر بود، خوب می دانست حسینی که روز اول وارد کربلا شد، آن مردی نیست که امروز خواهد دید اما رضایتی سنگین آرامش می کرد و قلب مملو از دردش را تسکین می داد، زینب شاهد معامله برادرش با خدا بود، او به چشمان خود می دید که این بار ملائک به ناتوانی و حقارت خود در برابر آدم سر سجده فرود آوردند و شاهد عهد میان خدا و حسین(ع) شدند.

 

عقیله بنی هاشم می دانست که اگر دیروز حسین را در کربلا شهید کردند تا دین حق را نابود کنند، امروز علی فرزندش هست تا با خطابه ای تمام ستون های کفر را بلرزاند و فاتحه ای بر پیکر حکومت بنی امیه بخواند.

عاشورا روز کشتن "خون خدا" در کویر جامعه ظلم‏زده است و اربعین، آغاز برداشت نخستین ثمره آن و امروز بعد از گذشت 1400 سال از اربعین سال 60 هجری عاشقان اباعبدالله در عزای امام حسین(ع) به عزداری می پردازند.

اربعین یک واژه نیست؛ کتابی قطور و پرماجراست. کتابی که گذر زمان و حادثه‏های زمین، هرگز نمی‏تواند نوشته‏های آن را محو کند و البته کهنگی در آن راه ندارد.

اربعین درس صبر، اقتدار و عزت است، هنرنامه مصور آرمان گرایی و حق یاوری است. اربعین نشانه‏ای بر اعتلای دین و بالندگی زمزمه‏های دعا و تلاوت قرآن در شب عاشورای حسینی است.

اربعین، جویبار همیشه جاری و سرخ تاریخ، و جوشش چشمه‏های خون خداوند از چهار سوی عالَم است و این جوشش برای همیشه تاریخ ادامه خواهد یافت.

زینب فاتح همیشه تاریخ است، فاتحی که اساس کاخ یزیدیان را برهم ریخت و با بیان حقایق حادثه عظیم عاشورا چهره استبدادی یزید و یزیدیان را برای مسلمان غافل سال 60 هجری آشکار کرد و توطئه یزیدیان را برای تحریف تاریخ با شکست مواجه کرد.

و چه زیبا می گوید شاعر گرانقدر زنجانی حاج ولی الله کلامی که "یئل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی".(بادها می خوابد، طوفانها می خوابد ولی پرچم حسین هرگز نمی خوابد).