تعزیه اراک گنجینه‌ای گرانبها از میراث معنوی/ نمایشی از ارادت به ائمه

به گزارش خبرنگار مهر، همزمان با برگزاری سوگواره ملی تعزیه در اراک نمایشگاه های عکس تعزیه، بافت زنده زره و نمایشگاه تخصصی تعزیه در فرهنگسرای آیینه برپا شده است.

به مناسبت برگزاری سوگواره ملی تعزیه در اراک ، نمایشگاه تخصصی تعزیه با عنوان موزه تخصصی تعزیه برای بار دوم در این ماه برپا شده، این موزه مجموعه ای از اسباب و نسخ تعزیه از دوران صفویه، زندیه، قاجار و پهلوی است.

گنجینه ای گرانبها از میراث معنوی

گنجینه ای گرانبها که مهدی دریایی یکی از پیشکسوتان تعزیه اراک، جمع آوری کرده است.

مهدی دریایی تعزیه خوان ، کارشناس و کارگردان تعزیه است، وی می گوید: تعزیه در خانواده ما موروثی و پدر پیشه است.

وی اهل فراهان است خطه ای از استان مرکزی که تعزیه در آن بسیار قدیمی تر از تعزیه در اراک است،  قدمت تعزیه در فراهان به بیش از 240 سال می رسد.

وسائلی که بوی تاریخ اراک را می دهد

وی کلاه خودهای منقش و طلاکوب، زره میخی،  خنجرها و قمه ها، لباس های دست دوزو نسخ خطی را که یادگار اجدادی است یا برخی را خود براساس علاقه خریداری کرده است به این نمایشگاه آورده تا مردم از آن دیدن کنند.

اسباب ، لباس ها و نسخی که شاید روزی در دست و بر تن تعزیه خوانانی چون حاج حمزه آهنگران، حاج ابوطالب، علی اصغر کاووسی، ناظمی ، کرمی، عبدالواحد حاجیان، حسین حاجیان، رضا حیدری و نظام آبادی بوده است.

مردانی که تعزیه در استان مرکزی با نام آن ها و سایر بزرگان تعزیه استان عجین است.

تعزیه هنری پدر پیشه

دریایی تعزیه را هنری پدر پیشه در استان مرکزی می داند و می افزاید: بیشتر تعزیه خوانان این هنر را از پدران خود آموخته اند و پدرانشان نیز از پدرانشان فرا گرفتند و علاقمندان به تعزیه آن را تجربی آموختند.

وی آموزش صحیح در تعزیه را  امری مهم بیان می کند و می گوید: تاسیس هنرستان ها و رشته های دانشگاهی تعزیه موجب می شود که آموزش علمی و کلاسیک در کنار تجربه، تعزیه را از آسیب های موجود حفظ کند.

دریایی آگاهی کامل تعزیه خوانان جوان به شعرها، موسیقی و سبک ها  تعزیه و شناخت نسخ را از مزایای علمی شدن تعزیه عنوان می کند.

نسخ تعزیه باید کارشناسی شوند

این کارشناس تعزیه از آسیب هایی که امروز تعزیه با آن روبروست نگران است و می گوید: هم اکنون نسخ تعزیه در زمینه های مختلف ترکیب شده است که باید کارشناسی و تفکیک شوند.

وی می افزاید: تحریفات در تعزیه و خرافه های وارد به آن باید کارشناسی و خارج شود و همینطور باید از برخی آهنگ ها و سبک های غربی و شعرهای بی محتوا که در تعزیه وارد شده، جلوگیری کرد.

دریایی نقش پوشی و رنگ شناسی را نیز یکی از پاشنه آشیل های تعزیه می خواند و بیان می کند: گاهی در تعزیه ها لباس های نقش زنان و مردان اشتباهی پوشیده می شود یا در انتخاب رنگ ها اصول تعزیه و فلسفه اش در نظر گرفته نمی شود.

تعزیه نیازمند اقدام اساسی

وی معتقد است که در استان مرکزی کار اساسی و پایه ای در خصوص تعزیه صورت نگرفته است و می گوید: البته ارشاد استان امسال فعالیت هایی چون سوگواره استانی و کشوری و بزرگداشت استاد حیدری در تفرش را داشته، ولی تعزیه در استان مرکزی جا برای کار بسیار دارد.

یادمان نرود...

لباس هایی ترمه دوزی و سنگ دوزی شده ی گل و بلبل، که برای نقش های خاص دوخته شده، خنجرها و سپرهایی با نقش شکار و سوار از دوره صفویه و زندیه، شمشیرهای دست ساز و منقش زمان ناصری و پهلوی، بازوبندها ،کلاه خودهای برنجی، زره های میخی و نسخه هایی که گرد زمان برآن نشسته، همه وهمه تا روز یکشنبه 24  دی ماه به نمایش گذاشته شده تا یادمان بماند که استان مرکزی بی دلیل مهد تعزیه کشور خوانده نمی شود.

میراثی گرانبها که مردم و مسئولان باید آن را ارج نهند.

سمیه انصاری فر